خوشبختي در اينستاگرام، بدبختي در توييتر
صفحات شخصي در اينستاگرام و در سال‌هاي اخير، محلي براي نمايش چهره متفاوت زندگي شده است؛ چهره‌اي كه در آن تقريبا هيچ خبري از ناخوشي، غم و غصه نيست و هرآنچه در آن رخ مي‌دهد، شادي و خوشي است. البته كه در ميان اين صفحات و اكانت‌هاي شخصي، چهره‌هايي هم پيدا مي‌شوند كه با اشك و زاري و غم و غصه سعي در جلب مخاطب دارند، اما اكثريت صفحات شخصي پرطرفدار مجموعه‌اي از عكس‌ها و استوري‌هايي است كه از خريد، مسافرت، رستوران و تفريحاتي از اين دست مي‌گويند تا نشان دهند كه صاحب اكانت، روزگار خوشي دارد. اهالي توييتر فارسي در دو سه روز گذشته، نگاهي دقيق‌تر به اين اكانت‌ها انداخته‌اند و ظاهر پرتناقض اكانت‌ها در اينستاگرام و نسبت‌شان با زندگي معلومي كه هميشه پر از خوشي و شادي نيست را بررسي كرده‌اند. آنچه مي‌خوانيد مجموعه‌اي از اين توييت‌هاست كه در هشتگ «اينستاگرام» ديده شده است:
«چند وقت قبل يكي از دخترهاي فاميل توي اينستاگرام، ويدئويي گذاشت از زندگي شاد و مرفه تو كاليفرنيا. يكي ديگه از دخترهاي فاميل كه بعد از كلي مصيبت و بدبختي به‌زور تونسته طلاق بگيره و وضع مالي بدي داره، زير ويدئو نوشته بود: «خوش به حالت»... اولي اخيرا مهاجرت كرده امريكا. تقريبا هرروز دو سه ويدئو ميذاره از خوشبختي‌اش، از خريدهايي كه ميكنه، از خونه بزرگي كه داره، ماشين خاصش و هديه‌هايي كه همسرش كه ظاهرا خيلي عاشقشه بهش ميده. دومي از روزي كه ازدواج كرد، شوهرش ورشكست شد، دعوا و كتك و بدبختي داشت، طلاق گرفت و سرپرستي بچه رو هم بهش ندادن؛ همسن هستند و تقريبا باهم بزرگ شدن... اون روز كه كامنت «خوش به حالت» رو ديدم احساس كردم حالش خيلي بده. احساس كردم ديدن اين ويدئو و بقيه ويدئوها حالش رو بد كرده، چند روز بعد خبر رسيد كه خودكشي كرده»، «گويا كاربران اينستاگرام بيشترين حس فلاكت را دارند. مساله اما كاذب بودن هركدام از اين احساس‌هاست؛ هم خوشبختي و هم فلاكت. »، «مشكل شبكه‌هاي اجتماعي همينه؛ ظاهر زندگي بقيه رو با باطن زندگي خودمون مقايسه مي‌كنيم و همه‌چي قاطي مي‌شه»، «اينستاگرام پر از مهموني، رستوران، ابراز عشق و دوستيه. توييتر هم پر از خبر بد، بدبختي و افسردگي. نمي‌دوني آدم‌هاي اينجا چرا با اونجا فرق دارن و اينجا يه‌جورن و اونجا يه‌جور ديگه»، «من تو اينستاگرام جزو اون دسته از آدم‌ها هستم كه موز جلو بقيه نمي‌خورن دلشون نخواد. اما نمي‌دونم چرا بقيه اين فرهنگ رو فراموش كردن»، «اينستاگرام براي قضاوت درباره زندگي آدم‌ها كافي نيست» و «مردم نه اونقدري خوشبختن كه تو اينستاگرام نشون مي‌دن و نه اونقدر بدبخت كه اينجا مي‌نويسن».