تولدت مبارك حسين جان عزيز
علي رهبري
دوست عزيزم حسين عليزاده، داراي شخصيت قوي و استادي به معناي واقعي و افتخاري براي همه ما ايراني‌هاست. او را از كودكي مي‌شناسم، عليزاده در هنرستان عالي موسيقي ملي درس مي‌خواند و همكلاسي خواهر من بود. از اين رو خاطرات قشنگ بسياري از او دارم. از آنجا كه ما بايد صبح‌هاي خيلي زود هنرستان مي‌آمديم با خواهرم فرشته در مسير رسيدن به هنرستان درباره موضوعات مختلفي حرف مي‌زديم كه يكي از آنها صحبت درباره همكلاسي‌هاي او بود. او همواره در صحبت‌هايش از حسين عليزاده مي‌گفت و به خوبي و درستي او اشاره مي‌كرد. من خودم هم او را از راهروهاي هنرستان مي‌شناسم و اينكه چطور مشغول نوازندگي بود. سيزده سال پيش، پس از سي سال كه هيچ رابطه‌اي با ايران نداشتم، به كشورم بازگشتم، مشاهده كردم بسياري از افرادي كه در هنرستان و خارج از آن مي‌شناختم چهره‌شان بسيار تغيير كرده است. اكثر موزيسين‌هايي كه قبل از انقلاب مي‌شناختم پس از اين دوره به موجودات عجيب و غريبي تبديل شده و برخي بدون داشتن صلاحيت عنوان استاد همراه خود داشتند. اما حسين عليزاده همان چهره‌اي كه از نوجواني داشت را حفظ كرده بود. حيف است كه اين سال‌ها مي‌گذرد و بايد يك سال بالا رفتن سن او را تبريك بگويم (براي افرادي كه دوست داريم، به ويژه براي عليزاده كه براي ايران و چهره موسيقي ملي بسيار مهم است، دلم نمي‌آيد بالا رفتن سن را تبريك بگويم اما چاره‌اي نيست و بايد اين سخن را به اين عزيزان گفت)
من با وجود اينكه سي سال از ايران دور بودم، از دور در جريان فعاليت‌هاي هنري حسين عليزاده بودم و آنها را دنبال مي‌كردم، البته اين امر تنها به من و حتي ما ايراني‌ها خلاصه نمي‌شود. به عنوان مثال زماني كه اپراي ملي لندن را رهبري مي‌كردم، چندين بار برخي از موزيسين‌هاي انگليسي از من پرسيدند آيا حسين عليزاده را مي‌شناسم يا خير؟ اين براي من بسيار خوشحال‌كننده بود كه موزيسين‌هاي غيرايراني كه در جريان اين سبك از موسيقي نيستند از عليزاده و كارهايش از من مي‌پرسند. البته اين سوال‌ها تنها به لندن خلاصه نمي‌شود و در كشورهاي ديگر هم بارها اين پرسش از من شده است.
عليزاده باعث افتخار همه شاگردان و استادان هنرستان و به ويژه براي من و استاد حسين دهلوي است. اگر دهلوي نبود من و عليزاده به احتمال قوي امروز در جايگاهي كه هستيم، نبوديم. من بسيار خوشحالم عليزاده‌اي كه امروز مي‌بينيم، همان عليزاده‌اي است كه از 15 سالگي او را در هنرستان عالي موسيقي ملي مي‌شناختم، اميدوارم اين استاد موسيقي سلامت باشد و سال‌هاي سال در كنار او باشيم. امسال اتفاق قشنگي كه افتاد اين بود كه قطعه (نوحه‌خوان براي ويلون و اركستر) كه بهترين قطعه‌ام بود و به عليزاده هديه كرده بودم را براي تار و اركستر و ويولن‌سل و اركستر هم تنظيم كرديم. من روي اين قطعه كار كردم و به عليزاده تقديم شد. خيلي خوشحالم كه اين قطعه بالاخره به كسي تقديم شد كه واقعا لياقت آن را دارد و براي او سلامتي يك عمر طولاني را آرزو مي‌كنم، پس تولدت مبارك حسين جان عزيز
موسيقيدان و رهبر اركستر