به كمك محيط‌بانان بياييد
سومين چالش جدي پيش روي جامعه محيط‌باني ايران به ضعف قانون و نبود اقتدار در اعمال قانون عليه متخلفان باز مي‌گردد. كافي است تجربه‌ام را از فريدونكنار با خوانندگان عزيز اعتماد در ميان بگذارم تا بدانند كه محيط‌بان‌هاي ما با چه پيچيدگي‌هايي مواجهند. در فريدونكنار چند سال است كه روند استفاده از تورهاي هوايي براي شكار پرندگان رو به فزوني گذاشته است. به ياد دارم كه چند سال پيش به همراه فرماندار فريدونكنار، مديركل محيط زيست، پليس و... قصد داشتيم براي دستگيري متخلفان اقدام كنيم اما در ميانه راه به يكباره از سوي يك مقام مافوق به فرماندار دستور داده شد كه برگرديد و ما هم مجبور شديم برگرديم. ظاهرا به اين دليل كه معيشت مردم به خطر مي‌افتد چنين تصميمي گرفته بودند. انگار كه گفته شود فروشنده مواد مخدر را دستگير نكنيم چون معيشتش به خطر مي‌افتد. ضعف قانون موجب شده تورهاي هوايي كه ارزش آنها به بيش از 400 ميليون تومان مي‌رسد، ماهانه حداقل هشت ميليون تومان به شكارچيان كرايه داده شود. تورهايي كه در ارتفاع 30 تا 40 متري و با عرض 25 متري نصب مي‌شوند و ملخ هم نمي‌تواند از آنها رد شود. قصدم از يادآوري اين خاطره ذكر اين نكته بود كه محيط‌بانان براي مقابله با شكارچيان حرفه‌اي كه از اين طريق شكار كسب درآمد مي‌كنند كار دشواري پيش‌رو دارند. در سال‌هاي دورتر شكارچيان، شكاربان‌ها را كه مي‌ديدند فرار مي‌كردند اما الان اعتناي چنداني به آنها نمي‌كنند. قانون بايد به پشتيباني از محيط‌بان‌ها بيايد تا آنها بتوانند اقتدار از دست رفته‌شان را پيدا كنند.