«صمد» آموزگار

زنده‌ياد صمد بهرنگي است كه فقط 29 سال در اين دنياي به قول صادق هدايت «پر از فقر و مكنت» زندگي كرد و آثاري به جا گذاشت كه امروز معروفيت جهاني يافته است. او در سال 1318 در تبريز متولد شد و در شهريور سال 1347 به طرز مشكوكي در رودخانه ارس جان سپرد. در سال 1345 دانش‌آموز كلاس پنجم دبيرستان لقمان تبريز بودم. آن روزها متاثر از جُنگ‌هاي ادبي تهران و شهرستان‌ها با چند نفر از همكلاسان تصميم گرفتيم ما نيز جُنگي داشته باشيم و پس از چندي جُنگي انتشار داديم به نام جُنگ خزه. چند جلسه از جُنگ مذكور را براي فروش به انتشارات ابن‌سينا تبريز سپرده بوديم كه زنده‌ياد صمد جنگ را ديده بود و از كتابفروشي سراغ نويسندگان را گرفته بود. يك روز در همان كتابفروشي بودم كه صمد نيز حضور داشت و كتابفروش مرا معرفي كرد و از كتابفروشي بيرون آمديم و چند ساعتي گپ زديم و اين اولين ملاقات من با صمد بود كه بعدها نيز به تناوب ادامه پيدا كرد تا شهريور 47 كه خبر غرق شدنش آمد. بعد از فوت صمد نوشته‌ها و مقالات نويسندگان مختلف درباره او را جمع كردم و در ماه‌هاي نزديك به پيروزي انقلاب سال 57 نخستين يادنامه صمد را به چاپ رساندم كه امروزه نسخه‌هاي آن بسيار كمياب است. نام كتاب... صمد بهرنگي: افسانه‌اي كه ناتمام ماند» است و حاوي مقالاتي است از: غلامحسين ساعدي- محمود دولت‌آبادي- دكتر رضا انزابي‌نژاد- دكتر حسين خشكبار- غلامحسين فرنود و...

امروز در آستانه پنجاه و يكمين سالگرد درگذشت او ياد و نامش را گرامي مي‌داريم.