نظام شهري معيوب
سيدچمران موسوي
حقوق فردي ابعاد و مصاديق مختلفي دارد. مثلا در مورد حقوق فرد در زندگي شهري و مدرن كنوني داشتن خودرو مي‌تواند يك حق تلقي شود. حال اگر بر داشتن اين حق فردي، اصرار داشته باشيم، بايد خود را براي پرداخت كل هزينه‌هاي زيست‌محيطي آماده كنيم. حتي هزينه تراكم، تصادف‌ها و بلايا، آلودگي صوتي، آلودگي محيط و تخريب كيفيت زندگي، اثرهاي زيست‌محيطي شامل باران اسيدي، گرمايش جهاني و بيماري تنفسي حاصل از استنشاق دودهاي سمي نيز از هزينه‌هايي هستند كه بايد خود ما آن را بپردازيم.انسان محوري در فضاهاي شهري، نشانه خوبي از هويت شهر است. شهروندان به تدريج به حضور در شهر و انجام فعاليت‌هاي مدني عادت كرده و زمان بيشتري را در فضاهاي شهري مي‌گذرانند و اين به نوبه خود به بهبود و ارتقاي فرهنگ و از جمله رعايت حقوق ديگران و احساس مسووليت در برابر جامعه به خصوص براي جوانان و كودكان كمك مي‌كند. هر قدر فضاها و امكانات پياده‌روي انسان در مبلمان شهري افزايش يابد، امكانات درك محيط شهري و بهره‌گيري از ارزش‌هاي فرهنگي و اجتماعي آن نيز افزايش مي‌يابد.درك افراد پياده از محيط به دليل حضور و حركت فراوان خودرو‌ها مخدوش شده است. لذا چهره واقعي شهر پشت چهره ماشيني آن پنهان مي‌ماند. شركت افراد در يك فضا، خاطرات مشتركي را از آن به دست مي‌دهد كه احساس تعلق به شهر، محيط و كل جامعه را افزايش مي‌دهد.مهم‌تر از همه اينكه تصوير ذهني افراد از شهر، تحت تاثير فعاليت خيابان‌ها و حضور يا عدم حضور پياده است. در حقيقت شهر را مي‌توان با خيابان‌هايش شناخت. وجود انواع صداها، امكان لمس سطوح و حجم‌ها و امكان چشيدن طعم خوردني‌ها و نوشيدني‌ها، موجب ادراكات چند حسي و تاثيرات رواني و عاطفي متنوع در فضاهاي انسان محور
مي‌شود. همين تنوع و پيچيدگي، به نيروي جذابيت و انگيزش حضور در مبلمان شهري انسان محور مي‌افزايد كه بي‌ترديد از ارزش‌هاي كيفي محيط محسوب شده و حضور شهروندان را در آن افزايش داده و پايداري آن را براي ساليان تضمين مي‌كند. كارشناس و پژوهشگر شهري