از رييس‌جمهور نشدن «توكلي»
تا احتمال نمايندگي «مولاوردي»
دو دهه و اندي از انتخابات 76 مي‌گذرد و همچنان اغلب چهره‌هاي سياسي حتي اصولگرا چنان از آن انتخابات ياد مي‌كنند كه آرزوي تكرار آن انتخابات در صحبت‌هاي آنها موج مي‌زند؛ بخشي از اين نوستالوژي به ميزان مشاركت شهروندان و بخشي به نوع شعارها و اهداف كانديداي اصلي آن دوره بازمي‌گردد. در روزهاي گذشته نيز برخي چهره‌هاي سياسي غالبا اصولگرا به ميزان مشاركت و شائبه پايين بودن آن در انتخابات اسفند ماه واكنش نشان داده‌اند؛ اين واكنش گاه با بيان خاطرات سال 76 همراه بوده و گاه با اشاره به مهم بودن ميزان مشاركت. اينكه آيا ميزان مشاركت در انتخابات مجلس يازدهم پايين است؟ آيا مطالبات شهروندان در شعارهاي انتخاباتي تغييري ايجاد مي‌كند؟ چهره‌هاي سياسي به اين موضوعات پرداخته‌اند:
اگر بودم، پيروز انتخابات 76 مي‌شدم
احمد توكلي، عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام، در دانشگاه امام صادق(ع) از انتخابات سال 76 گفت. به گفته خود او در آذر ماه 75 از انگلستان به ايران آمده و با مشاوره جواد لاريجاني گمان مي‌كرده وارد انتخابات 76 شده و در مقابل محمد خاتمي هم پيروز مي‌شده است. او به وضعيت اصولگرايان در انتخابات رياست‌جمهوري آن سال اشاره كرده و مي‌گويد: «جناح اصولگرايي، آقاي ناطق‌نوري را پيروز انتخابات مي‌دانستند.» توكلي ضمن تشريح جمع‌بندي خود مبني بر اينكه اگر در آن انتخابات نامزد مي‌شد، برنده اصلي بوده، گفته است: «با حضور من در انتخابات ۱۳۷۶، امكان ايجاد دوقطبي كه درنهايت منجر به پيروزي آقاي خاتمي شد، رقم نمي‌خورد.» توكلي در ادامه از دو دليلي مي‌گويد كه مانع از كانديداتوري‌اش در آن سال شده است. او، نبود افرادي كه به او در اداره كشور كمك كنند، را علت نخست و اينكه نمي‌خواسته بازي جريان اصولگرايي را برهم بزند، دليل دوم عنوان كرده است. به اين ترتيب توكلي در انتخابات آن سال از كانديداتوري ناطق‌نوري حمايت كرد و كانديدا نشد؛ اما چنان‌كه گفته، دو شرط نيز براي اين حمايت انتخاباتي داشته است: «اولين خواسته‌ام اين بود كه گفتم آشكار كنيد كه با آقاي هاشمي متفاوت هستيد... ولي خب اين كار را نكرد و خود را دنباله‌رو آقاي هاشمي معرفي كرد. دوم اينكه عليه فساد و تبعيض حرف بزنيد و به عدالت اجتماعي بپردازيد، چون اعتقاد شماست؛ لذا اين را بگوييد ولي خب اين كار را نكرد و در مقابل، جبهه مقابل و آقاي خاتمي، اين كار را كرد و به سختي هم انجام داد و پيروز انتخابات شد.» توكلي در ادامه به انتخابات 80 نيز مي‌پردازد و با يادآوري اينكه در آن سال نيز راهبرد «تكثير نامزدها»ي اصولگرايان را نقد كرده است. او با اشاره به مثال اقتصاد بازار آزاد و به‌طور مشخص استقبال از خريد خميردندان ازسوي مشتريان تاكيد كرد و گفت كه «من بهترين رقيب براي خاتمي هستم و تاكيد كردم كه كثرت نامزدها باعث كاهش راي ما و افزايش راي خاتمي مي‌شود.» توكلي اما نگفت كه از آن سال‌ها و آن انتخابات با بيش از دو دهه گذشته و همچنان از آن انتخابات به عنوان بالاترين ميزان مشاركت شهروندان ياد مي‌شود كه غالب چهره‌هاي سياسي آرزوي تكرار آن روزگار و آن مشاركت را دارند.
بيمناكي از مجلس يازدهم
محمدحسين صفارهرندي، ديگر فعال اصولگرايي بود كه به انتخابات پيش‌رو پرداخت و با اشاره به مصايب اصولگرايان در انتخابات مجلس يازدهم گفت: «بايد بيمناك باشيم، چراكه اگر قرار باشد بار ديگر مثل سال‌هاي قبل بدون برنامه‌ريزي مدون و عاري از اتحاد وارد ميدان شويم، شرايط كشور همچون شرايط موجود خواهد شد.» به گزارش ايسنا، صفارهرندي در بخشي ديگر از صحبت‌هاي خود و با اشاره مجدد به انتخابات اسفند ماه گفت: «خوشبختانه مردم ما
روزبه‌روز و سال‌به‌سال در مسائل مهم كشوري آگاه‌تر و ريزبين‌تر مي‌شوند و اميدواريم در انتخابات امسال مانند گذشته در بازي رسانه‌اي قرار نگيرند و فريب دروغ‌پردازي‌هاي خبرگزاري‌هاي زنجيره‌اي داخل و رسانه‌هاي معاند را نخورند.» به نظر مي‌رسد اين بخش از صحبت‌هاي اين عضو اصولگراي مجمع تشخيص مصلحت نظام در رابطه برخي از شائبه‌هاي مطرح شده در رسانه‌ها مبني بر پايين بودن ميزان مشاركت در انتخابات مجلس يازدهم باشد. او در ادامه با اشاره به ضعيف بودن مجلس دهم مدعي شد كه بايد از تكرار چنين مجلسي در دوره بعدي اجتناب شود.
مطالبات اجتماعي و انتخابات مجلس يازدهم
به نظر مي‌رسد هر چه به انتخابات مجلس يازدهم نزديك‌تر شويم دو مساله كه ارتباط با يكديگر دارند، پيش‌روي احزاب سياسي فعال در عرصه انتخابات قرار مي‌گيرد. از يك‌سو اين سوال مطرح است كه با چه راهبردي در اين انتخابات شركت كنند و افراد را تحت چه سازوكاري در ليست نهايي خود جاي دهند و از سوي ديگر در مقابل اين مطالبات مطرح شده چه واكنشي نشان دهند. براي مثال چنان‌كه رويداد 24 در گزارشي نوشته، اين پرسش مطرح است كه واكنش دو جريان سياسي اصولگرا و اصلاح‌طلب دربرابر ماجراي خودسوزي سحر خداياري و
احقاق حقي از اين دست چگونه بر راي آوردن نيروهاي اين افراد در انتخابات تاثير خواهد داشت. تحليل اين پايگاه خبري از اين قرار است كه باتوجه به اتفاقات اخير به نظر مي‌رسد برخي اصلاح‌طلبان ازجمله پروانه سلحشوري و طيبه سياوشي، به نهادهاي مدني نزديك شده‌اند و تا حدي رضايت آنان را جلب كرده‌اند. رويداد24 در ادامه با اشاره به شنيده‌هاي خبرنگار خود مي‌نويسد، برخي از همين نهادهاي مدني از شهيندخت مولاوردي براي نامزدي در انتخابات مجلس دعوت كرده‌اند؛ هرچند كه شايد مولاوردي براي سر ليستي فهرست اصلاح‌طلبان،
آن هم در تهران چندان مناسب نباشد اما احتمالا گزينه‌اي مناسب كنار افرادي همچون قاسم ميرزايي‌نيكو، نماينده فعلي دماوند است كه شنيده‌هاي «اعتماد» نيز احتمال كانديداتوري‌اش از پايتخت را تاييد مي‌كند، خواهد بود. البته كه همچون دوره‌هاي گذشته احتمال رد صلاحيت برخي از اصلاح‌طلبان مي‌رود. اما به‌طور قطع با كشيده‌شدن پاي معضلات اجتماعي به جناح‌بندي‌هاي سياسي و رصد سابقه پيگيري مطالبات اجتماعي ازسوي كانديداها مي‌تواند بر ميزان موفقيت آنها در انتخابات پيش‌رو تاثيري معنادار بگذارد.