زمان اداي دين نفتي
ايران نيز تحت شديدترين تحريم‌هاست و عملا بسيار كمتر از توان صادراتي خود، صادر مي‌كند بنابراين چيزي براي از دست دادن ندارد. البته نبايد از اين نكته غافل شد كه ممكن است منافع كوتاه‌مدتي براي برخي كشورها مانند عراق نيز ايجاد شود. اما از قبل اين اتفاق روند صادراتي ايران تسهيل نمي‌شود. اين حادثه براي ايران نيز پالس‌هاي مثبتي مي‌تواند داشته باشد. به اين صورت كه كشورهاي متحد با وجود صداقت مي‌توانند فروش نفت را در قالب محصولات يا فرآورده‌هاي نفتي به اين كشورها داده و بفروشند. به طور مثال مشتقات نفتي را به عراق بدهيم و در عوض آنها از ظرفيت اضافي خود براي صادرات استفاده كرده و محصولات ايران را نيز بفروشند. بايد ديد كشورهايي كه هميشه ادعاي دوستي دارند و عراق كه در مقاطع مختلف به آن كمك كرديم، آيا بازارش را براي ما باز مي‌گذارد؟ آيا روسيه همكاري مي‌كند؟