حذف كنكور
بايد به دور از هيجان باشد
ابراهيم سوزنچي
هر نظام آموزشي از سه مرحله سنجش، گزينش و پذيرش برخوردار است. در مرحله سنجش بايد ببينيم داوطلب ورود به دانشگاه، چقدر توانايي براي دانشجو شدن دارد. در مرحله گزينش افراد داوطلب با توجه به معيارهاي اعلام‌شده از جانب دانشگاه‌ها، رشته تحصيلي خود را انتخاب مي‌كنند. در مرحله نهايي با توجه به نتايج دو مرحله قبل معلوم مي‌شود هر داوطلب در كدام رشته تحصيلي و دانشگاه به تحصيل مشغول مي‌شود. سازمان سنجش نخست آزمون سراسري را برگزار مي‌كند و سپس با انتخاب رشته توسط شركت‌كنندگان واجد شرايط مرحله گزينش را برگزار مي‌كند و در مرحله نهايي نيز با تطبيق رتبه داوطلبان با نمره لازم براي ورود به هر رشته دانشگاهي، مرحله پذيرش نيز توسط سازمان سنجش برگزار مي‌شود. قاعدتا نبايد از حذف كنكور اين تلقي را داشته باشيم كه سنجش، گزينش و پذيرش حذف مي‌شوند. بايد تاكيد كنم برگزاري نشست‌هاي تخصصي در مورد كنكور در دبيرخانه شوراي عالي انقلاب فرهنگي تصميم‌گيري نيست و جلسات جنبه مشورتي براي تدوين سياست دارد. هدف از تدوين اين سياست‌ها برطرف كردن مشكلات سيستم فعلي سنجش، گزينش و پذيرش و حفظ نقاط قوت اين سيستم است؛ ضمن آنكه بايد توجه داشته باشيم تا وقتي سيستم سنجش داريم اين موسسات نيز وجود خواهند داشت. اين موسسات بخشي از ذي‌نفعان در موضوع كنكور هستند و سياست‌گذاري جامع در اين حوزه مستلزم كسب نظر اين موسسات است. بايد توجه شود كه اين سياست‌ها به سادگي قابل اجرا نيست و ممكن است به فراهم شدن برخي زيرساخت‌ها نياز داشته باشد و اين مساله ممكن است كار را به تاخير بيندازد. بعد از آنكه طرح نهايي در شوراي عالي انقلاب فرهنگي تصويب شد هم در اجرا عجله نخواهيم كرد و نخست، طرح به صورت محدود در يك منطقه يا يك دانشگاه و... به صورت پايلوت اجرا مي‌شود. بعد از اجراي طرح به صورت پايلوت ايرادات و مشكلات اجرايي در ابعاد مختلف بررسي و رفع خواهند شد. اين موضوع بايد به دور از هيجان كاذب، به صورت كارشناسي و با حضور همه صاحبنظران و مسوولان پيش برود.
معاون راهبري سياست ستاد علم و فناوري
شوراي عالي انقلاب فرهنگي