ارزيابي‌هاي زيستي‌به طرح جامع مديريت شهري تهران اضافه مي‌شود
شينا انصاري مديركل دفتر محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران ضمن اشاره به در نظر گرفتن ارزيابي راهبردي زيست محيطي براي طرح‌هاي جامع مديريت شهري گفت: طي سال‌هاي گذشته ملاحظات زيست‌محيطي بيشتر به‌صورت خرد و در مقياس كوچك در پروژه‌هاي شهري ديده مي‌شد. به گزارش ايسنا، انصاري در نشست ارزيابي استراتژيك محيط زيستي سياست‌ها، طرح‌ها و برنامه‌هاي جامع و تفصيلي شهر تهران ضمن بيان اينكه كلانشهرهاي كشور از جمله تهران به دليل بارگذاري جمعيت، صنعت و خدمات مشكلات متعدد زيست‌محيطي دارد، اظهار كرد: وضعيت محيط زيستي هر جامعه تابع نظام برنامه‌ريزي آن خواهد بود بنابراين با اصلاح نظام برنامه‌ريزي مي‌توان به سمت پايداري محيط حركت كرد. مديركل دفتر محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران ادامه داد: ارزيابي راهبردي محيط‌زيستي طرح‌هاي جامع و تفصيلي شهر تهران (SEA) مي‌تواند خطوط توسعه شهري را هدايت كند. انصاري با اشاره به اهداف ارزيابي راهبردي محيط‌زيستي طرح‌هاي جامع و تفصيلي شهر تهران تصريح كرد: در نظر داشتن اثرات محيط‌زيستي ناشي از اقدامات راهبردي پيشنهادي، شناسايي بهترين و عملي‌ترين گزينه‌هاي محيط زيستي، اعلام هشدار اوليه درباره اثرات تجمعي و تغييرات عمده و دستيابي به الگوي مطلوب محيط زيستي براي تامين نيازهاي اساسي توام با حفظ توان سرزميني در بلندمدت از جمله اهداف SEA است. وي ادامه داد: اولين سند قانوني ارزيابي راهبردي محيط زيستي در آمريكا طي سال ۱۹۶۹ تصويب شد كه به دنبال آن كليه سازمان‌ها و دستگاه‌هاي اجرايي فدرال ملزم به رعايت ملاحظات و ارزيابي اثرات محيط زيستي طرح‌ها و پروژه‌ها شدند. كشورهاي عضو اتحاديه اروپا نيز ارزيابي راهبردي محيط زيست را از اوايل دهه ۷۰ ميلادي در دستور كار خود قرار دادند. مديركل دفتر محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران با بيان اينكه در ايران ارزيابي راهبردي زيستي به‌رغم اهميت موضوع پيشينه چندان طولاني ندارد، تصريح كرد: توجه به ملاحظات محيط زيستي و ادغام آنها در سياست‌ها و برنامه‌هاي كلان براي نخستين بار در ماده ۱۸۴ قانون برنامه پنجم توسعه مورد توجه قرار گرفت. بر اساس اين ماده مقرر شد براي تحقق اهداف اصل ۵۰ قانون اساسي نظام ارزيابي راهبردي محيط زيستي در سطوح ملي، منطقه‌اي و محلي تدوين شود و به اجرا درآيد. وي ادامه داد: موضوعي كه حتي با بررسي شرح خدمات تيپ طرح‌هاي جامع رايج در كشور مي‌توان به آن پي برد اين است كه ارزيابي‌هاي انجام شده توسط اين قبيل طرح‌ها بيشتر با تاكيد بر جنبه‌هاي كالبدي مانند مسكن، كاربري اراضي و شبكه معابر و مباحث مربوط به جمعيت‌پذيري صورت گرفته است و كمتر به جنبه‌هاي محيط‌زيستي محيط شهرها پرداخته شده است. به گفته انصاري بر اساس ماده ۶۷ برنامه پنج ساله سوم شهرداري موظف است نسبت به ارزيابي تاثيرات اجتماعي، فرهنگي، محيط زيستي و اقتصادي سياست‌ها و طرح‌هاي شهري اقدام كند. مديركل دفتر محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري تهران با اشاره به اينكه SEA در سطوح سياستگذاري طرح‌ها و برنامه‌ها، محيط زيست را لحاظ مي‌كند، گفت: طي سال‌هاي گذشته ملاحظات زيست‌محيطي پروژه‌هاي شهري در سطوح فوق و در مقياس‌هاي كوچك بررسي مي‌شد و اثرات تجمعي اين پروژه‌ها در نظر گرفته نمي‌شد. هدف ما اين است كه در طرح‌هاي جامع و تفصيلي شهر تهران ارزيابي راهبردي محيط‌زيستي پياده‌سازي شود. وي در پايان تاكيد كرد: در طرح جامع مديريت شهري كه قرار است بعد از ۱۳ سال بازنگري شود SEA در نظر گرفته خواهد شد. در حال حاضر نيز مطالعات و شرح خدمات آن پيش‌بيني شده است. همچنين در ساير طرح‌هاي شهري از جمله طرح جامع حمل و نقل ترافيك و مديريت پسماند نيز نگاه ارزيابي راهبردي محيط زيستي لحاظ مي‌شود.