پرنده‌نگري در پرور

عادت دارد به آسمان نگاه كند، عادتي كه دهه‌هاست حفظ كرده‌، فرق نمي‌كند در جاده باشد يا در كوچه و خيابان و اداره يا جنگل و بيايان هر چيزي كه پر مي‌زند حواسش را پرت مي‌كند و از ميان داده‌هايش درباره نام پرندگان سعي مي‌كند نام گونه را بيابد. يك بار با هم از روستايي برمي‌‌گشتيم و درگير گفت‌وگو به يك‌باره روي ترمز زد و گفت به آن سارگپه بالاي انبار غله نگاه كنيد، ما چشم گردانديم به سمت آن پشت بام كه پرنده‌اي بزرگ از آن پر زد. بار ديگر در منطقه پرور بوديم كه ما را به ديدن كبك‌ها فراخواند و با شوقي وصف‌ناپذير دوربين كشيد، شايد گونه‌ ديگري را هم ببيند كه نبود.
اين روزها پرنده‌نگري به يكي از تفريحات جذاب براي بسياري از علاقه‌مندان حيات‌وحش تبديل شده، نگريستن به آسمان ديگر محدود به آن دوست و معدودي ديگر نيست؛ بلكه دل‌مشغولي و تفريح بسياري از افراد است. گروهي زندگي‌شان را از راه ديدن پرندگان به ديگران مي‌گذرانند و گروه ديگري به حفاظت از آنها مشغولند و گروه ديگري در شبكه‌هاي اجتماعي به بحث و درگيري با ديگران با موضوع پرندگان مشغولند. با اين‌همه در ميان انبوه پرنده‌نگران كارشناسان اين حوزه، معدود كساني پيدا مي‌شوند كه بتوانند در ديگران شوق به پرنده‌نگري را بيدار كنند، معدود كساني هستند كه روز و شب براي ديدن و تحقيق درباره پرندگان وقت مي‌گذارند و در نهايت همين گروه محدودند كه دانش ما درباره پرندگان ايران را وسعت خواهند داد.