• ۱۴۰۳ چهارشنبه ۵ ارديبهشت
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
صفحه ویژه

30 شماره آخر

  • شماره 4678 -
  • ۱۳۹۹ يکشنبه ۸ تير

درباره «ياقوت‌هاي كبود» مجموعه شعر منصور مريد نشر خوزان

همراه با ياقوت‌هاي كبود

قباد آذرآيين

 

«خواب مي‌بينم/نيلوفر مغموم/ آن هنگام كه رها شد/ از دودكش كليسا، دود سفيد/كودكان با موي سپيد به دنيا آمدند/ دندان‌هاي ريخته/ و پوست چروكيده‌شان را/ نشان نداد، آينه»
دفتر شعر، با بريده‌اي از كمدي الهي دانته آغاز مي‌شود: شتاب كن! راهي دراز در پيش است! بدين سان وارد شد و مرا نيز وارد كرد به نخستين دايره گرداگرد مغاك
خوانش اين برش كوتاه و تورقي در دفترشعر، ما را با شاعري آشنا مي‌كند كه نگاهي ديگرگونه به پديده‌هاي اطرافش دارد، «جور ديگر» مي‌بيند... براي او شعر وسيله نيست، بهانه نيست، خصوصي نيست، شعر، خود شعر است با تمامي ابعاد متبركش.
 در جاي جاي كتاب، اشاره به اسطوره‌ها و كهن‌الگوها جانمايه سروده‌هاست.: ماه كه به گِل نشست، قطارها به حركت درآمدند/ آتش گرفت چشم زاغ به عورت زمين/ گاوي در شاخ قوچ دميد (ص 12) 
«در متروپوليس/ تاج بر سر/ حلول مي‌كني در رگ‌ها/ روييدن ني‌لبك برگور/ و رقص پروانه در بدر/ ديگر نه مي‌خندم، نه مي‌گريم/ سنگ مي‌شوم، سنگ/ و تنها ساحر سنگ تويي» (ص 14) 
مي ريزم/ آتش در گلو/ تا شكفتن گل‌ها/ تا اولين مسافر «هادس»... (ص 32) 
ايجاز، ويژگي ديگر شعرهاي «ياقوت‌هاي كبود» است. شعرها كوتاه و هايكووار، موجز اما عميق و پربار و قابل تامل: آويخته / در گوش ماه/ به چند ستاره/ مي‌خري مرا (ص 33) 
تن مي‌شويند/ آهوان/ در چشم باد/ به شعله اخگري/ بر لب ماه (ص 32) 
وسواس شاعر در گزينش و كاربرد واژه واژه شعرها آشكار است. حاصل اين عرق‌ريزان روح، دفتري است پيش‌روي‌مان كه مي‌تواند كتابي باليني باشد...هيچ واژه‌اي بي‌دليل و زايد در دفتر شعر «ياقوت...» نيامده است.شاعر بر دوش تك‌تك واژه‌هاي دفترش رسالتي نشانده است...با خوانش سطرسطرشعرها، خود را در آنها مي‌يابيم.
تلميح به رخدادهاي دوروبر شاعر هم به شاعرانه‌ترين شيوه در سروده‌ها ديده مي‌شود كه بيان متاثر شدن سراينده از اين رخدادها و تعهد و موضع‌گيري او در انعكاس آنهاست. :
«انارهاي آبادان/ سرخ‌تر از آذر/ شيرين تراز نيشكر/يخ زده نيست چون فرهاد و آزاد/ بدبو نيست/ مثل گازوييلي كه كولبرها مي‌برند....» (ص 65) 
«مي‌سپارم/ خود را به باد/ كه رازها را برملا مي‌كند/ به خورشيد كه قصه‌هاي 177 شهرزاد را مي‌گويد/ و رازهاي آن شب را» (ص 70) 
واج‌آرايي دلنشين واژه «ت» در اين تكه از شعر: گفت تنم/ مي‌تنم درتو/ تا نتابد/ براين بنفش زمهرير (ص 40) 
طرح روي زيبا و شكيل و متناسب با درونمايه سروده‌ها، كيفيت بالاي چاپ، چينش كلمات و صفحه‌آرايي عالي، از ديگر امتيازات «ياقوت‌هاي كبود» است.

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون