زيرگونه جديد از پروانه‌ها
فاطمه باباخاني
ساختمان معاونت محيط طبيعي سازمان حفاظت محيط‌زيست در مجموع پيچيده است. اگر دفعه اولي باشد كه براي كاري به آنجا مي‌رويد احتمال زيادي دارد سردرگم شويد. در ميان اين‌همه اتاق و كارشناس كه البته جاي برخي از آنها چند سالي است خالي است! اتاقي است كه كمتر جامعه درباره‌اش چيزي شنيده و مي‌داند. دفتري كه كارشناس آن عليرضا نادري است. استاد و كارشناس پروانه‌شناسي و حشرات. وقتي صحبت از حيات‌وحش مي‌شود ذهن همه سراغ يوز، پلنگ، خرس، شير، فيل و عموما ساير پستانداران بزرگ‌جثه مي‌رود. به لطف برنامه‌هاي حيات‌وحش و مستندي كه از تلويزيون و شبكه‌هاي ماهواره‌اي هم پخش مي‌شود بسياري امروز با دم‌عصايي‌ها، گوريل‌ها، لاسرتاها و ... آشنا شده‌اند. با اين حال پرداختن به حشرات همچنان مهجور است و كساني كه در اين زمينه كار و فعاليت مي‌كنند كمتر مقابل دوربين‌ها قرار مي‌گيرند و كارشان به چشم مي‌آيد. همين است كه دفتر عليرضا نادري هم كمتر مورد توجه افكار عمومي بوده اما كساني كه فعاليت حرفه‌اي در اين حوزه دارند يا خبرنگار اين عرصه‌اند هر جا اسم حشرات و به وي‍ژه پروانه‌ها مي‌آيد در ذهن‌شان تصوير عليرضا نادري زنده مي‌شود. او در طول سال‌ها و دهه‌ها فعاليت در اين حوزه تاكنون علاوه بر ثبت گونه‌هاي جديد براي ايران كه در جهان پروانه‌شناسي غوغايي به پا كرده توانسته است گونه‌هايي كه تا به حال اندميك (گونه‌هايي كه تنها در يك منطقه يافت شده و در ساير مناطق جهان نمي‌توان آن را مشاهده كرد) كشورهاي اطراف بوده‌اند را در سفرهايش به شهرهاي مرزي شناسايي كرده و از اين جهت اين گونه‌ها در حال حاضر در ليست گونه‌هاي موجود در ايران هم به شمار مي‌روند. در گفت‌وگوهايي كه با او داشتم در اين باره به شوخي مي‌گويد كه بسياري در كشورهاي اطراف بابت همين فعاليت‌ها دل خوشي از او ندارند. در روزهاي اخير مقاله‌اي از سوي عليرضا نادري منتشر شد كه خبر از كشف زيرگونه‌اي جديد از پروانه‌ها در ايران مي‌داد. اتفاقي كه گرچه باز هم كمتر توسط افكار عمومي ديده شده اما خبر خوش و شادباشي بود براي همه فعالان حيات‌وحش ايران در اين روزهاي كرونا! جاي آن دارد تبريك بگوييم اين كشف را به او، به همه فعالان حوزه محيط‌زيست و همه كساني كه عمر و جواني بر سر اين حوزه گذاشته‌اند.