• ۱۴۰۳ جمعه ۳۱ فروردين
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
صفحه ویژه

30 شماره آخر

  • شماره 4855 -
  • ۱۳۹۹ دوشنبه ۱۳ بهمن

نگاهي به ادعاي مربيان تيم‌هاي مدعي

شانس آورديد حريفان برنامه‌اي ندارند!

علي ولي‌اللهي

 

ليگ بيستم در پايان هفته سيزدهم  (تقريبا نيم فصل مسابقات) هنوز هيچ مدعي قدرتمندي ندارد. استقلال صدرنشين ليگ است و نتوانسته از تمام بازي‌ها متوسط 2 امتياز را به دست آورد. آنها در دو بازي آخر خود يك باخت و يك تساوي داشتند. صنعت نفت آبادان تيمي كه استارت خوبي در ليگ داشت نيز در دو بازي هفته‌هاي دوازدهم و سيزدهم 5 امتياز از دست داده است. سپاهان با نويدكيا در حالي كه فرم خوبي پيدا كرده بود در بازي آخر مقابل شهرخودرو با نتيجه سنگين سه بر يك شكست خورد. تراكتور نيز مقابل آلومينيوم با يك گل در زمين خودي مغلوب شد تا از صدر جدول فاصله بگيرد. آلومينيوم نيز با دومين برد پياپي آن هم مقابل ديگر تيم مدعي ليگ بحق لقب غول‌كش ليگ را از آن خود كرد. در اهواز فولاد اين شهر مقابل پيكان در يك بازي پرحاشيه بدون گل متوقف شد. شايد اگر احمد نوراللهي دقيقه 93 نمي‌توانست دروازه تيم انتهاي جدولي ماشين‌سازي را بازي كند، مي‌شد پرسپوليس را هم به سياهه ناكامان هفته سيزدهم ليگ  اضافه كنيم. 
جدا از اعتراض به داوري كه پاي ثابت اكثر كنفرانس‌هاي خبري تيم‌هاي امتياز از دست داده است، يك اظهارنظر ديگر هم به كرات شنيده مي‌شود. جمله‌اي با اين فحوا كه ما خيلي خوب بوديم و حريف برنامه خاص و موقعيتي نداشت. به عنوان مثال نگاه كنيم به اظهارات محمود فكري و آرش برهاني بعد از تساوي تيم‌شان مقابل نفت مسجد سليمان. فكري با تاكيد روي اينكه حريف تنها يك موقعيت داشت، گفت: «ما يكي از بهترين كادرهاي فني ايران را چه از نظر دانش و تجربه داريم. ما هر كاري انجام بدهيم يكسري ايراد مي‌گيرند.» آرش برهاني نيز همين حرف‌ها را تكرار كرد و گفت: «ديگر چه كاري بايد انجام مي‌داديم كه انتقاد نباشد؟ نفت هيچ حرفي مقابل ما براي گفتن نداشت و روي يك صحنه غفلت گل خورديم.» شنبه شب و بعد از بازي دو تيم پيكان و فولاد مربي فولاد اظهاراتي مشابه كادر فني استقلال به زبان آورد. حميد رجبي، مربي فولاد خوزستان در نشست خبري بعد از ديدار با پيكان كه با تساوي بدون گل به پايان رسيد، اظهار داشت: «امروز يك بازي سراسر حمله از تيم ما را شاهد بوديم.» مربي فولاد خوزستان با اشاره به اعتراض پيكاني‌ها نسبت به جابه‌جايي خط طولي زمين و عريض‌تر كردن زمين مسابقه گفت: «قبل از بازي ديديم كه پيكاني‌ها خيلي شلوغ كردند، چون عملا اين تيم برنامه‌اي جز اوت دستي ندارد و 90 درصد فوتبال‌شان اوت دستي است.» عباس چمنيان مربي تيم تراكتور نيز بعد از شكست تيمش مقابل آلومينيوم گفت: «در روزي كه هيچ موقعيتي به آلومينيوم نداديم، بر اثر تصميم اشتباه داور ۳ امتياز را از دست داديم.»
اينها تنها چند نمونه از خيل چنين اظهارنظرهايي است. به جرات مي‌توان گفت تنها شايد دو يا سه مربي باشند كه بعد از نتيجه نگرفتن تيم‌شان از حريف تمجيد مي‌كنند يا اگر تمجيد نمي‌كنند لااقل تمام تلاش آنها را زير سوال نمي‌برند. شايد آنها مي‌دانند كه زير سوال بردن حريف در حالي كه نتيجه راضي‌كننده كسب نشده به نوعي زير سوال بردن خودشان است. تمام آنهايي كه فكر مي‌كنند حريف حرفي براي گفتن نداشته بلافاصله بعد از اتمام حرف‌شان بايد به اين سوال پاسخ دهند كه چطور شما مقابل چنين حريفي امتياز از دست داديد؟ اگر آن طوركه كادر فني استقلال مي‌گويد سايپا و نفتي كه 4 امتياز از استقلال گرفتند كاملا اسير تاكتيك‌هاي فكري و همكارانش بودند چطور به نتيجه دلخواه‌شان رسيدند؟ مربي فولاد بايد جواب بدهد چطور مقابل تيمي كه فقط اوت دستي مي‌انداخت، مساوي كردند؟ آن هم در خانه! مربي تراكتور كه اتفاقا شخص بسيار بادانشي است و دوران درخشاني در تيم ملي نوجوانان كشور داشته آيا نمي‌داند باختن مقابل تيمي كه هيچ  موقعيتي  نداشته اتفاق خيلي  بدي  است؟
باز اگر فقط يك بازي بود مي‌شد به نوعي به مربيان حق داد و گفت كه اتفاقات در رقم خوردن نتايج دخيل بوده يا شانس ياري نكرده. در حالي كه همه مدعيان پرمدعاي ليگ تقريبا هميشه در حال امتياز از دست دادن هستند. براي اثبات اين جمله كافي است ميانگين امتيازگيري صدرنشينان را محاسبه كنيم. آيا ممكن است يك مشت تيم بي‌برنامه و توي قوطي هر هفته از مدعيان امتياز بگيرند؟ مگر اينكه بپذيريم ماجرا كاملا برعكس است و اتفاقا همين مدعيان هستند كه برنامه خاصي براي رسيدن به دروازه حريف ندارند. نگاهي به بازي تيم‌هاي پيكان، نفت مسجد سليمان، ماشين‌سازي، آلومينيوم و تيم‌هاي اصطلاحا ميانه و پايين جدولي نشان مي‌دهد آنها روش‌هاي مشخصي براي كسب امتياز دارند. شايد بسته بازي كنند و شايد علاقه‌اي به حمله نداشته باشند، اما همين يك برنامه مشخص است. اين برنامه با چشم غيرمسلح هم ديده مي‌شود. آنچه ديده نمي‌شود برنامه‌هاي مشخص براي باز كردن خطوط دفاعي تيمي است كه براي كسب تساوي وارد زمين شده است. 
چند سال پيش و در دربي سال 85 پرسپوليس تحت هدايت مصطفي دنيزلي موفق شد استقلال را با سرمربيگري صمد مرفاوي با نتيجه دو بر يك شكست دهد. بعد از بازي مرفاوي در حالي كه به‌ شدت از باخت ناراحت بود، گفت: حريف هيچ برنامه‌اي براي رسيدن به دروازه ما و گلزني نداشت. وقتي از دنيزلي سوال شد كه نظرش در رابطه با اظهارات مرفاوي چيست، خنديد و گفت: خوب شد برنامه نداشتيم و دو تا زديم. اگر برنامه داشتيم چه مي‌شد! 
كنايه مصطفي دنيزلي هنوز هم‌ تر و تازه است و در مورد اتفاقات اين سال‌هاي فوتبال ما صدق مي‌كند. به مربياني كه مدعي هستند تيم‌هاي حريف هيچ چيزي براي ارايه ندارند بايد گفت پس شانس آورديد كه آنها هيچ برنامه‌اي نداشتند وگرنه معلوم نبود چه نتيجه‌اي رقم مي‌خورد! اين مربيان اگر مي‌خواهند بدانند ديگر بايد چه كار كنند تا مورد انتقاد قرار نگيرند، كافي است سري به جدول و تعداد باخت‌ها و مساوي‌هاي‌شان در تنها 13 هفته ليگ بزنند تا به پاسخ ساده اين پرسش كه همان برنده شدن است، برسند. 

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون