پاسخ معاون اسبق برنامه‌ريزي توسعه شهري
و امور شوراي شهرداري تهران به مصاحبه حناچي
به كم‌كاري در شهرداري
عادت كرده‌اند
و خدمات گذشته را زير سوال مي‌برند
مدير مسوول محترم روزنامه اعتماد:
با سلام و آرزوي قبولي طاعات و عبادات
در شماره 12 ارديبهشت 1400 آن جريده محترم مطلبي تحت عنوان «حناچي: در باتلاقي كه ساخته بودند غرق نشديم» منتشر نموديد كه حاصل گفت‌وگو با شهردار محترم تهران بود. به دليل خلاف واقع بودن بخش‌هايي از مطالب منتشرشده كه ناظر به دوره مديريت شهرداري تهران در فاصله سال‌هاي ۱۳۸۴ لغايت ۱۳۹۶ مي‌باشد مقرر نماييد مطابق ماده ۲۳ قانون مطبوعات مصوبه ۱۳۶۴ مجلس شوراي اسلامي و تبصره‌هاي ذيل آن در همان صفحه و ستون و با همان حروف كه اصل مطلب منتشر شده است انتشار يابد.
به كم‌كاري در شهرداري عادت كرده‌اند و خدمات گذشته را زير سوال مي‌برند
تخريب خدمات دوران درخشان مديريت شهري تهران در حوزه رسيدگي به مردم به دليل كم‌كاري و بيكاري رايج در مقطع اخير است. وقتي آقايان به كم‌كاري و بيكاري، همچنين بي‌توجهي به وضعيت مردم و شهر عادت كرده‌اند طبيعي است كه تلاش كنند دوران درخشان فعاليت مديريت شهري و اقدامات ارزشمند صورت‌گرفته در آن مقطع را زير سوال ببرند اما خدمات آن زمان مقابل چشمان مردم تهران قرار دارد و نمي‌توانند احساس مسووليت شهرداري در آن زمان و فعاليت‌هاي صورت‌گرفته را فراموش كنند. در مورد طرح هبه يك‌سري مسائل كلي و مبهم بيان كردند اما نتوانستند بگويند كه دقيقا چه شبهه يا اعتراضي در اين خصوص دارند. شهرداري در خصوص رسيدگي به محروميت‌ها، وضعيت زنان سرپرست خانوار و شرايط خانواده‌ها در مناطق فقيرنشين احساس مسووليت مي‌كرد. مثل اين دوران نبود كه اين بخش را رها كنند و كاري به آسيب‌هاي اجتماعي و وضعيت محرومين نداشته باشند. شهرداري از طريق شبكه‌هاي اجتماعي مناطق و نواحي به مردم اعلام كرده بود هر كس در خانه لوازم دسته دومي دارد كه نمي‌خواهد استفاده كند آن را در اختيار شهرداري بگذارد كه بين محرومين و نيازمندان توزيع شود. يك مركز نوسازي در نظر گرفته شد و كاميون‌هاي ويژه اين كار با تماس مردم از طريق 137 مي‌رفتند اين وسايل را تحويل مي‌گرفتند، در يك مركزي اين لوازم نوسازي مي‌شد و از طريق فهرستي كه خود نيازمندان يا خيريه‌ها اعلام مي‌كردند وسايل موجود بين محرومين توزيع مي‌شد. يك طرح كاملا شفاف و روشن كه تمامي مستندات و مدارك مرتبط با آن هم روشن است و البته مبادلات نقدي نداشته و تنها به صورت غيرنقدي انجام مي‌شد. باعث تاسف است كه يك مساله مبهم و كلي در اين خصوص مطرح مي‌كنند و مي‌خواهند ايجاد ابهام كنند اما نمي‌گويند دقيقا مقصودشان از طرح اين مساله چيست؟ بيش از 20 هزار زن سرپرست خانوار در دوران مديريت آقاي قاليباف تحت پوشش شهرداري تهران قرار داشتند. با نانوايي‌هاي مناطق فقيرنشين قرارداد بسته مي‌شد كه اگر كسي توان خريد نان نداشت به صورت رايگان نان بدهيد و شهرداري هزينه را پرداخت مي‌كند.
آقايان اين كارها را ترك كرده‌اند و براي توجيه كم‌كاري و بيكاري اين دوران مي‌خواهند اقدامات ارزشمند گذشته را به اين شكل تخريب كنند.
مدعي مي‌شوند مديريت شهرداري در آن مقطع نظامي بوده كه واقعا مايه تاسف است، البته موضوع مورد توجه اين است كه چنين مسائلي در سوال خبرنگار ديده مي‌شود و فرد مصاحبه‌شونده نيز تلويحا نسبت به اين ادعا واكنش نشان مي‌دهند. مديريت جهادي كه دستور مقام مسوول در هر بخش آن تا آخر پيگيري مي‌شد و مديران امكان دور زدن مدير بالادستي خودشان را نداشتند با اين‌گونه اصطلاحات تخريب نمي‌شود. همه‌چيز به صورت سيستماتيك و دقيق پيگير مي‌شد و اين شيوه مديريت كاملا به‌روز و متكي بر سيستم بود. اين‌طور نبود كه اگر شهرداري دستوري داد معاون يا شهردار منطقه آن را نقض كند مثل همين افتضاحي كه در ماجراي واكسيناسيون شهرداري مديران شما در مناطق رقم زدند و سهميه پاكبان‌ها را مورد استفاده قرار دادند و حالا يكديگر را متهم مي‌كنند. آن زمان مدير اقتدار و جسارت داشت. نمي‌توانيد اين موفقيت‌ها و كارهاي ارزشمندي كه اتفاق افتاده را زير سوال ببريد. مديريت و هماهنگي شهرداري و شوراي شهر به شكل فعلي نبود كه اعضاي شوراي شهر بگويند پرسنل شهرداري مازاد و بي‌سوادند و با افتخار 10 هزار نفر را اخراج كنند و اين اقدام را ابرپروژه بدانند. در آن دوران ارتباط كاركنان با مديريت عالي شهرداري بسيار دوستانه و اعتقادي بود و پرسنل براي انجام تدابير و دستورات از جان مايه مي‌گذاشتند.
دوستان مدعي مي‌شوند كه نظارت در دوره اخير بيش از گذشته است اما حقيقت اين است كه در يك مقطع زماني 70 تيم نظارتي همزمان در 70 بخش مختلف شهرداري تهران فعاليت مي‌كردند. سازمان بازرسي كل كشور نظارت به مراتب بيشتر و سخت‌تري نسبت به دوره فعلي داشت و حسابرسي‌ها مرتب منتشر مي‌شد. از سال 96 تا الان گزارش‌هاي حسابرسي چرا منتشر نمي‌شود و شفاف‌سازي نمي‌كنند؟ اين‌گونه ادعاهاي عجيب و غيرمستند تنها جنبه تبليغاتي دارد و با هدف تخريب خدمات ارزشمند شهرداري تهران انجام مي‌شود.
در‌خصوص موضوع تفاوت برآورد اوليه و هزينه نهايي پروژه‌هاي عمراني از جمله تونل توحيد باز هم متاسفانه ادعاي عجيبي از جانب خبرنگار سوال‌كننده مطرح شده در حالي كه كليه سوابق و مستندات اين‌گونه فعاليت‌ها كاملا مشخص و شفاف است. طبيعي است كه برآورد اوليه با توجه به نيازهاي پروژه، وقايع غيرقابل پيش‌بيني و طرح‌هاي تكميلي همچنين تورم و مسائل ديگر در طول اجرا تغيير مي‌كند.
به‌طور مثال طرح تونل توحيد در زمان آقاي احمدي‌نژاد مصوب شد و پس از آن اجراي اين پروژه با فاصله زماني مشخصي آغاز شد و كاري نبود كه يك‌ساله تمام شود. در ادامه طرح اوليه تغييرات زيادي داشت ازجمله نظر كارشناسي در‌خصوص ضرورت ساخت دوربرگردان در ابتدا و انتهاي تونل كه طبيعتا هزينه قابل توجهي به برآورد اضافه كرد، همچنين تاسيسات تهويه كه هزينه زيادي داشت و مواردي از اين دست كه كاملا روشن و شفاف است.
قرارداد تونل توحيد در دو بخش ساخت و تجهيز پيش‌بيني شد همچنين با اعمال تعديلات منطبق با ميزان تورم و اضافه شدن بخش‌هاي ديگر در نهايت به مبلغ 480 ميليارد تومان رسيد.
حتي در پروژه‌هاي عظيم ديگري مثل پل صدر و مواردي از اين دست نيز طرح اوليه در مرحله اجرا تغييرات فراواني داشت و با توجه به نيازهاي پروژه طبيعتا برآورد و هزينه‌ها افزايش يافت.
به‌طور كلي نبايد نسبت به خدمات انجام‌شده و اقدامات صورت‌گرفته بي‌توجه بود و به چنين مسائلي متوسل شد. اگر دوستان توانستند پروژه‌اي در اين سطح و به اين وسعت ايجاد كنند همچنين برآورد اوليه با هزينه نهايي پروژه هيچ تفاوتي نداشت مي‌توانند چنين ادعايي را در اين خصوص مطرح كنند.
ناصر اماني
معاون اسبق برنامه‌ريزي توسعه شهري و امور شوراي شهرداري تهران