چرا نبايد تهران را رها كرد
حميدرضا مالكي| تجربه شوراي پنجم شهر تهران را بايد تجربه‌اي متفاوت از دوره‌هاي پيشين حتي دوره اول شوراي شهر كه در اختيار اصلاح‌طلبان بود، قلمداد كرد. اعضاي شوراي پنجم به‌رغم اينكه از نمايندگان احزاب تشكيل شده بود اما احزاب تلاش كرده بودند نيروهاي متخصص خود را براي عضويت در شوراي شهر برگزينند و افراد معرفي شده صرفا افراد سياسي نباشند. همين امر موجب شد كه شوراي پنجم به‌رغم اينكه در شعارهاي سياسي خود براي محاكمه مديران سابق شهري يا بركشيدن نامزدي براي انتخابات رياست‌جمهوري 1400 موفق نباشد اما در زمينه‌هاي تخصصي شهرسازي و محيط زيست و فسادستيزي و شفافيت و ... كارنامه موفقي از خود به جا بگذارد. بدنه اجتماعي اصلاح‌طلبان و راي‌دهندگان به اين ليست شايد صرفا از اين عملكرد تخصصي رضايت كافي نداشته باشند، آنان انتظار داشتند كه اين شوراي شهر بتواند فسادهاي دوره‌هاي پيشين شهرداري را افشا و متخلفان را به محاكمه بكشاند اما بايد در نظر گرفت كه اين موضوع در حوزه اختيارات شوراي شهر نيست و براي چنين امري نياز به همراهي قوه قضاييه هست. شوراي شهر پنجم دست‌كم در زمينه تحقيق و تفحص دقيق و شناسايي و معرفي اين تخلفات به رسانه‌ها و افكار عمومي و متخصصان شهري به درستي عمل كرد و همچنين با تصويب مصوبات و مقررات خوب در زمينه فسادستيزي و شفافيت زمينه تخلفات در اين دوره و دوره‌هاي آينده را نيز از بين برد. با هوشمندسازي و سيستماتيك شدن بسياري از فرآيندهاي شهرسازي و صدور پروانه امكان تخلفات خرد در شهرداري بسيار كاهش يافته و با الزام انتشار قراردادهاي شهرداري امكان تخلفات كلان نيز به صفر رسيده است. دوره آينده شوراي شهر مي‌تواند با قدم گذاشتن در مسير تكميل و بهره‌گيري از تجربه دوره‌هاي پيشين به‌خصوص دوره پنجم در مسير گسترش و تعميق سياست راهبردي انسان محوري در مديريت شهري پيش برود و با محور قرار دادن منافع و اولويت‌هاي شهروندان به سوي شهري با نشاط‌تر حركت كند. يكي از چالش‌هاي دوره پنجم مديريت شهري كاهش درآمدهاي شهرداري با سياست ممانعت از تراكم‌فروشي بود. شوراي پنجم نتوانست جايگزين قابل توجهي براي كاهش درآمدها پيدا كند و هر چند بر موضوع درآمدهاي پايدار تاكيد كرد اما در اين زمينه موفقيت عمده‌اي كسب نكرد و شايد همه‌گيري ويروس كرونا از سال ۹۸ يكي از عوامل موثر در اين زمينه باشد اما به هر حال بايد در نظر داشت كه تغيير مسير درآمدزايي در مديريت شهري فرآيندي زمانبر و سخت است و قطعا دوره ششم شوراي شهر مسيري پر فراز و نشيب در اين زمينه پيش‌رو دارد. شهر تهران كه به عنوان پايتخت ايران صاحب 21 تا 25 درصد توليد ناخالص داخلي كشورمان است، نتوانسته از اين فرصت براي سرمايه‌گذاري در حوزه مديريت شهري بهره كافي را ببرد. بدون شك معرفي تهران به عنوان يكي از مقاصد گردشگري و سرمايه‌گذاري، يكي از اصلي‌ترين فرصت‌هاي مغفول است كه مديريت شهري در دوره ششم مي‌تواند روي آن تمركز كند. براي درك اهميت اين موضوع مي‌توان آمار بازديد 27 ميليون گردشگر از لندن يا بازديد 30 ميليون گردشگر از شهر پاريس را در نظر گرفت و شهر تهران با برخورداري از نزديك هزار جاذبه گردشگري تاريخي و فرهنگي و طبيعي حتي اگر بتواند يك‌دهم چنين رقمي را گردشگر جذب كند، خواهد توانست تحولي بزرگ در حوزه اقتصادي خود رقم بزند.