رستگاري در سه دقيقه
ابوالفضل نجيب
با عجيب‌ترين اتفاقاتي كه وي‌اي‌آر رقم زد، ايران موفق به كسب سومين پيروزي پياپي و ادامه صدرنشيني در گروه خود شد. اين اتفاقات عجيب با خطاي واضح شجاع روي مهاجم امارات و اخراج مستقيم او شروع شد. در خوش‌بينانه‌ترين حالت اين اتفاق مي‌توانست به از دست دادن دو امتياز و همجوار شدن با كره‌جنوبي در صدر جدول منجر شود و در بدترين حالت با شكست در مقابل امارات به بالانشيني كره‌جنوبي آن هم در آستانه حساس‌ترين بازي اين گروه در مقابل همين رقيب سنتي بينجامد.
آن اتفاق با رجوع به وي‌اي‌آر براي تشخيص خطاي پشت يا داخل محوطه جريمه براي تعيين نوع ضربه كاشته يا پنالتي در نهايت به شكل عجيب و دور از انتظاري به تشخيص پاس گل آفسايد بازيكن امارات به مهاجم برزيلي ختم بخير شد. خطاي شجاع از موضوعيت ساقط و او كه اين‌بار به جاي داور به‌شدت از دست برخي همبازيان خود شاكي بود به بازي برگشت. وضعيتي كه براي او و تيم بي‌شباهت به بخشش محكوم به مرگ در پاي چوبه دار نبود.
براي آنهايي كه همواره به تصميمات داوران و كنفدراسيون آسيا درخصوص ايران با شك و ترديد و بعضا با يقين حكم به بي‌عدالتي و اجحاف و بند و بست مي‌دهند، حداقل در اين مورد عجيب و نادر ثابت شد كه حتي در موردي كه ما همه‌چيز را در شكل حداقلي پذيرفته و منتظر تبعات مضاعف آن بوديم، شاهين عدالت بر شانه‌هاي ما نشست و ما را از حضيض به اوج رساند.
بعد از آن اتفاق نه تنها با هوشمندي سردار و شم ذاتي طارمي به گل رسيديم كه اگر كمي به اندازه اتفاقات اين بازي خوش شانس بوديم مي‌توانستيم بار ديگر به يمن اعجوبه بوشهري به گل‌هاي ديگري دست پيدا كنيم.
اين در حالي بود كه در نيمه اول و علي‌رغم نفوذهاي پياپي از دو جناح راست و چپ توسط محرمي و وحيد اميري نتيجه‌اي جر حضور بي‌نتيجه تا پشت محوطه جريمه امارات به دست نياورديم. به‌علاوه اماراتي‌ها هم هر‌گاه فرصت كردند با پاس‌هاي بلند به پشت مدافعين ما و گاه با عبور از مدافع مستقيم چپ ما توانستند خط دفاعي ما را به دردسر بيندازند. اخطار نورافكن در اين نيمه و خطاي ديگري كه مي‌توانست كارت زرد دوم او را به همراه داشته باشد، حاصل تدابير اماراتي‌ها براي رسيدن به دروازه ما در اين نيمه بود. تنها فرصت گلزني ما در اين نيمه نه از جناحين كه از پاس در عمق سردار به طارمي حاصل شد كه راهي به دروازه امارات نبرد.
در نيمه دوم ترميم پاشنه آشيل در سمت چپ دفاعي با تعويض نورافكن و آمدن قلي‌پور و يك خط عقب رفتن وحيد اميري و عملا تبديل شدن او به دفاع چپ و ميل به نفوذ از عمق دفاع امارات جواب داد. حركت انفرادي نورالهي و عبور او از چند بازيكن اماراتي در عمق دفاع، آسيب‌پذيري اين بخش از خط دفاع امارات را بيش از پيش نمايان كرد. تهاجم بي‌محابا به دروازه امارات البته تبعاتي هم داشت، از جمله توپ‌ربايي خط مياني امارات و همان پاس تودر به مبخوت و تك به تك شدن با دروازه ايران و اخراج شجاع كه درنهايت وي‌اي‌آر همه‌چيز را به حالت اول بازگرداند. بعد از گل طارمي، مي‌توانستيم با حركت انفرادي و انفجاري او كه از ميانه زمين شروع و تا داخل شش‌قدم ادامه يافت به گل برسيم، ضمن اينكه تبديل پنالتي خطايي كه روي طارمي رخ داد به گل هم مي‌توانست تا حدود زيادي آرامش را تا پايان بازي به تيم منتقل كند كه نشد.
آنچه از سه بازي ايران مي‌توان اشاره كرد و علي‌رغم نتايج لازم، اما عدم هارموني تيمي و روند سينوسي در پياده كردن تاكتيك تيمي است. در نيمه اول همين بازي ما سردرگم بوديم. هر چند هر زمان اراده كرديم به سهولت و به خصوص از جناح راست و توسط محرمي با پشت سر گذاشتن بازيكن مستقيم و كارهاي تركيبي ساده تا پشت محوطه جريمه نزديك شديم.
اما اغلب پاس‌هاي آخر به داخل محوطه جريمه با قطع‌هاي به‌موقع در زمين و هوا حتي به ضد حمله‌هاي امارات تبديل شد. در خط دفاعي اگرچه دو مدافع مياني ما به لحاظ فردي و ميل به نفوذ و حتي حضور در محوطه جريمه حريف نمايش قابل قبولي داشتند، اما در ارتباط با هم گاه دچار سراسيمگي و عدم هماهنگي بودند. با اين حال شايد بتوان عملكرد خط مياني در نيمه دوم بازي با امارات را بهترين نمايش در سه بازي اخير تعبير كرد. آنچه درباره بازي با امارات مي‌توان يادآور شد اينكه بازي لحظه‌هاي سرنوشت‌ساز كه اغلب به دليل اشتباهات داوري به نتايج ناعادلانه همراه مي‌شد، با ظهور وي‌اي‌آر به اعمال درست قانون و اجراي عدالت منجر شد. فراموش نكنيم همين داور استراليايي را به نوعي عامل باخت غيرمنتظره سه بر صفر مقابل ژاپن معرفي كرديم.