مصاحبه گلخانه‌اي
محمد مهاجري
در 100 روزگي دولت سيزدهم آقاي رييسي يك‌بار ديگر بر صفحه تلويزيون ظاهر شد و در مصاحبه‌اي كه قاعدتا سوالاتش از پيش تعيين شده و قابل تغيير هم نيست، شركت كرد. رييس‌جمهورتقريبا هيچ حرف غيرقابل انتظاري نگفت و در بر اين پاشنه چرخيد كه دولت سيزدهم چه عملكرد خوبي دارد و چه اراده‌ها و ايده‌هاي تاباني براي آينده دارد و البته كه دولت دوازدهم چه بسيار بد و بي‌تدبير بوده است و الي آخر. اگر چشم‌تان را ببنديد و 8سال پيش همين روزها را در ذهن‌تان تصور كنيد آقاي حسن روحاني را مي‌بينيد كه همين حرف‌ها را مي‌زند، همين وعده‌ها را مي‌دهد و همين نسبت‌ها را به دولت پيش از خود منتسب مي‌كند. حتي اگر در ذهن‌تان به 16سال قبل هم برگرديد همين صحنه تكراري را خواهيد ديد و همين صدايي را خواهيد شنيد كه ديشب شنيديد. روساي قوا اگر باور دارند كه بايد با مردم حرف بزنند و اگر آن‌گونه كه آقاي رييسي مي‌گويد خودش را رييس‌جمهور همه مي‌داند، جاي پاسخ دادن به سوالات را نبايد در تلويزيون قرار دهد، آن هم در برابر مجري رسانه‌اي كه منحصرا حكومتي است. او اگر رييس‌جمهور همه است بايد در جمع رسانه‌هاي متعدد اعم از موافق و منتقد و خبرنگاران خارجي قرار گيرد و خود را در معرض چالش قرار دهد. از اين جهت روساي جمهور پيشين همگي كارنامه قابل ارايه‌اي دارند و چه خوب است رييس دولت سيزدهم نيز همان راه را طي كند. اگر مشاوران آقاي رييسي او را از پاسخگويي به رسانه‌هاي مختلف نهي مي‌كنند در واقع ضعف خودشان را مي‌پوشانند. آقاي رييسي از ژست مردم‌دارانه قابل قبولي برخوردار است و اگر در برابر پرسش‌هاي خبرنگاران محك بخورد براي 4 سال آينده (و چه بسا 8سال) بتواند در برابر افكار عمومي، كاملا قابل مقايسه و حتي برتر از اسلاف خود باشد.
تدارك مصاحبه‌هاي گلخانه‌اي براي رييس قوه مجريه، اگر چه او را از گزند آفتاب و باران و باد رسانه‌ها محفوظ مي‌دارد، اما به همان اندازه آسيب‌پذيرش مي‌كند و چه بسا در برابر يك نسيم كوچك رسانه‌اي كه ناگهان از پنجره‌اي بوزد او را دچار زكام كند!