دوران اصلاحات / روايت دوم
سيد محمدعلي ابطحي
چهارشنبه 22 / مرداد / 76
امروز آقاي خاتمي از ساختمان قرمز به ساختمان سفيد، كه دفتر رسمي رييس‌جمهور است، منتقل شد؛ روزهايي كه در انتظار اوست چه رنگي خواهد داشت، سفيد يا قرمز؟ صبح ايشان با تلويزيون مصاحبه كرد و درباره روند شكل‌گيري فهرست وزراي پيشنهادي توضيحاتي داد. اخبار رسيده حكايت از آن دارد كه فهرست پيشنهادي انعكاس فراوان و مثبتي در رسانه‌هاي خبري جهان داشته است. بعد از ظهر رييس‌جمهور با وزرا جلسه‌اي غير رسمي تشكيل داد و از آنان خواست كه با شعارهاي رييس‌جمهور همراهي كنند. همچنين به آنان يادآور شد كه نبايد رييس‌جمهور را دور بزنند و مسائل‌شان را ...... موضوع اصلي جلسه بحث درباره راي اعتماد نمايندگان مجلس به وزراي پيشنهادي بود. قرار شد ستادي براي رايزني و تعامل با مجلس تشكيل شود. من در جست‌وجوي معاوناني كارآمد براي دفتر رييس‌جمهور هستم و اميدوارم از اين غربت بيرون بيايم. با هادي خانيكي، دوست قديمي و دانشمندم، صحبت كردم كه معاون ارتباطات دفتر رييس‌جمهور شود اما او نپذيرفت و توضيح داد: «اگر اين مسووليت را بپذيرم، من كارگر مي‌شوم و ديگران مشاور رييس‌جمهور. به‌علاوه كه كار در عرصه‌هاي دانشگاهي را بيشتر مي‌پسندم.» به هر حال، دكتر معين هم دوست صميمي اوست. رازيني، رييس دادگستري تهران، تلفن زد و مصرانه اظهار كرد كه در ماجراي بازداشت‌هاي اخير مربوط به شهرداري مظلوم واقع شده است. مي‌گفت اتفاقات را آن‌طور كه واقعا رخ داده مطرح نمي‌كنند. قرار شد فردا با آقاي خاتمي ملاقات كند و ماجرا را توضيح دهد.
پنجشنبه 23 / مرداد / 76
در دفتر من جلسه‌اي با حضور آقايان مهاجراني، موسوي لاري، دري نجف‌آبادي، امين‌زاده و مرعشي تشكيل شد. براي آنكه همه وزرا بتوانند از مجلس راي اعتماد بگيرند، راهكارهايي پيشنهاد شد، از جمله اينكه: وزرا با افراد تاثيرگذار بر مجلس ديدار كنند؛ روزنامه‌هاي ايران، همشهري، اطلاعات و اخبار با وزراي كمتر شناخته شده يا وزرايي كه ممكن است مجلس به آنها راي اعتماد ندهد، مصاحبه كنند تا اين دسته از وزرا از مواضع‌شان دفاع كنند. لطف‌الله ميثمي نامه‌اي خطاب به رييس‌جمهور نوشته و در آن ديدگاه‌هاي خود درباره وضعيت سياسي و جناح‌هاي سياسي كشور را منعكس كرده است. آقاي خاتمي در حاشيه نامه نوشته‌اند: «جناب آقاي ابطحي، نامه‌هاي شخصيت‌هاي نامدار، كه احيانا نقطه‌نظرهاي مخالف دارند، متضمن نكات در خور توجه است... به صورتي مناسب بررسي و نگاهداري شوند.»
دوشنبه ۲۴ شهريور ۷۶
مجمع سراسري فرماندهان و مسوولان سپاه در تهران تشكيل شده است. امروز از آقاي خاتمي براي سخنراني دعوت كرده‌اند. اين اولين اجلاس فرماندهان سپاه در دوران آقاي خاتمي است. با توجه به مواضع سپاه در ايام انتخابات و بعد از آن خيلي مهم تلقي مي‌شد. همراه آقاي خاتمي به محل اجلاس در پارك ارم رفتم. فضا هم سنگين بود و هم سعي مي‌شد خيلي محترمانه باشد. آقاي خاتمي به اينكه سپاه نبايد در جناح‌بندي‌هاي سياسي به دليل تبعات زيادش وارد شود و همچنين بر محوريت رهبري و تحمل شنيدن نظرات ديگران تاكيد كرد. در واقع بيشتر بر مباني ايام انتخابات متمركز بود. وقتي آقاي خاتمي حرف‌هاي دو خردادي‌اش را مي‌زد دلم تاپ‌تاپ مي‌كرد. نگران بودم از بين اين جمعيت عظيم كسي اعتراض‌كند. ولي گويا تمهيدات لازم براي خوب برگزار شدن و كنترل جلسه انجام شده بود. البته آقاي خاتمي مرتب از آن البته‌هايي مي‌گفت كه فضا را متعادل مي‌كرد. مثلا از همه مسوولان مختلف سپاه با اسم و عنوان ياد كرد. تمام روحانيون مسوولان عقيدتي سياسي هم بودند ولي آقاي خاتمي اسمي از آنها نياورد. روي كاغذ نوشتم كه به آقاي خاتمي يادآوري كنم اما ترسيدم سپاهي‌ها بگويند من به آقاي خاتمي خط مي‌دهم. در راه برگشت به آقاي خاتمي گفتم با تغير گفت پس شماها چه كاره‌ايد. در اين موارد تذكر بدهيد. دليلش را نگفتم. بعد از جلسه برخورد گرمي از سوي فرماندهان انجام شد.
شنبه ۲۹/ شهريور ۷۶
آقاي خاتمي را در جريان گفت‌وگوهايم با قاسمي، كاردار ايران در مصر و همچنين دكتر خرازي قرار دادم. قاسمي در ملاقات با من مي‌گفت پس از انتخاب آقاي خاتمي طرف مصري به شيوه‌هاي مختلف به برقراري رابطه با ايران ابراز علاقه كرده است. قاسمي مي‌گفت همين نكته را با آقاي هاشمي در ميان گذاشته و ايشان ضمن ابراز خوشحالي از شنيدن اين خبر گفته مي‌خواهد موضوع را با مقام رهبري در ميان بگذارد. خرازي هم معتقد است بدون مصر و عربستان سعودي اجلاس سران سازمان كنفرانس اسلامي با موفقيت برگزار نخواهد شد. خرازي نقل مي‌كرد كه آقاي ري‌شهري اخيرا به مصر رفته و گزارش داده ايران از عدم رابطه با مصر خسارات فراواني مي‌بيند. وزير خارجه اين پيشنهاد عجيب را هم مطرح كرد كه ري‌شهري را خدمت آقاي خامنه‌اي بفرستيم تا ايشان را متقاعد به تجديد رابطه با مصر كند. من به رييس‌جمهور پيشنهاد كردم كه ايشان ابتكار عمل را به دست گيرند و با طرحي مدون مقام رهبري را متقاعد كنند. اگر رهبري نپذيرفتند، مي‌توان كميته‌اي غيرعلني را مامور بررسي راه‌هاي مختلف ايجاد سريع رابطه با مصر كرد. من نيز كه با دنياي عرب آشنا هستم علاقه‌مندم در اين زمينه فعال باشم.