نگار آذرشب/ ونگر و مورينيو درست مانند دو دشمن قديمي مي‌مانند كه آشتي اصلا براي‌شان معنا ندارد. بسياري از رسانه‌هاي جهان مدت‌هاست كه اين دو مربي مشهور را به دو بچه دبستاني كه در زمين بازي سر وسايل‌شان دعواي‌شان مي‌شود تشبيه مي‌كنند. ونگر مانند بچه معروف دبستان مي‌ماند كه همه او را دوست داشتند اما وقتي دانش‌آموز جديد وارد كلاس شد او هم دوست داشت كه درست مانند ونگر مورد توجه ديگران قرار بگيرد. مورينيوي بي‌پروا، گستاخ و جسور. اما انگار در ليگ برتر انگلستان زمين بازي براي اين دو زياد هم بزرگ نيست. شايد تجربه مورينيو در چنين جنجال‌هايي بيشتر از آرسن ونگر 65 ساله باشد اما چيزي كه هواداران ديدند يك رقابت يكطرفه نبود بلكه ونگر هم پا به پاي مورينيو در اين جنگ رواني كه تازگي‌ها فيزيكي هم شده، مبارزه كرده است. مسلما او نمي‌خواهد كس ديگري بيايد و ناگهان محبوبيتش را بدزدد آن هم با كارهاي عجيب و البته خاص!
آقاي خاص، لقبي كه مورينيو خودش باعث به وجود آمدنش شد. وقتي براي نخستين‌بار در سال 2004 به چلسي رفت در يك كنفرانس خبري گفت: «من را مغرور خطاب نكنيد. من قهرمان اروپا شده‌ام و اين مرا خاص مي‌كند.» مردي كه خيلي‌ها اعتقاد دارند با وجودش، شور، هيجان و رقابت به فوتبال بازگشته است. مردي كه با وجود شخصيت منفورش باز هم دوست‌داشتني است و هواداران فوتبال براي شنيدن حرف‌هايش قبل و بعد بازي‌ها لحظه‌شماري مي‌كنند. مورينيو براي هواداران چلسي معناي ويژه‌اي دارد. كسي كه بعد از 50 سال جام را براي آبي‌ها فتح كرد. نام و نشاني كه مورينيو براي خودش كسب كرد شايد بيشترين نگاه را به خودش معطوف كرد و باعث ايجاد دشمني با مربي كهنه‌كار ليگ برتر شد.
روبه‌روي آقاي خاص، مردي قرار مي‌گيرد كه برترين مربي دهه اخير فوتبال نام گرفته است. 19 سال در كنار آرسنال و تجربه فراز و نشيب‌ها با اين تيم شايد از او اسطوره‌اي ساخته است كه براي هميشه در ذهن دوستداران فوتبال باقي خواهد ماند. او مربي علم‌گرايي است و به روانشناسي در ورزش اعتقاد زيادي دارد و بسياري از كارشناسان مهم‌ترين دليل موفقيت ونگر را همين توجه و اهميت او به مسائل روحي و علمي مي‌دانند. در اين جنگ فوتبالي ونگر هم هيچ‌وقت كوتاه نيامده است. انگار دلش به سكوت راضي نيست.
فصل پيش بود كه در استنفورد بريج بعد از خطاي‌گري كيهيل روي سانچز، ونگر شروع به اعتراض كرد و وقتي كه به سمت داور مي‌رفت مورينيو جلوي او را گرفت. ونگر هم او را هول داد البته مورينيو هم جوابش را داد، در اين ميان هواداران هم به اوضاع مي‌خنديدند شايد دعواي اين پسربچه‌ها براي‌شان جالب بوده است. بعد از بازي مورينيو ادعا‌هاي جالبي درباره ونگر كرد. «او يك آدم فضول است. دوست دارد كه آدم‌هاي ديگر را تحت نظر بگيرد. او مانند كساني است كه وقتي در خانه‌شان هم هستند يك تلسكوپ بزرگ دارند تا زندگي ديگران را تماشا كنند.» اما ونگر بعد از ادعا‌هاي مورينيو با عصبانيت تاكيد كرده بود: «اين حرف‌ها بي‌ربط و خارج از موضوع است. وقتي به انسان‌هاي احمق موفقيت مي‌دهيد به جاي اينكه با هوش‌تر شوند، احمق‌تر مي‌شوند.»
در يكي از كنفرانس‌هاي مطبوعاتي بعد از تساوي 1-1 آرسنال و چلسي در ليگ برتر، مورينيو در پاسخ به ونگر و ديگركساني كه به بازي دفاعي چلسي ايراد مي‌گرفتند، گفت: «اگر آرسنال بلد بود كه چگونه دفاع كند، هنوز هم بعد از 10 سال در حسرت كسب قهرماني ليگ برتر نبود.» حرفهاي مورينيو براي ونگر بي‌احترامي بزرگي تلقي مي‌شد. سرمربي فرانسوي توپچي‌ها اعتقاد دارد كه نخستين بحث مربيگري احترام به ديگران است كه مورينيو بايد اين را ياد بگيرد.
سرمربي فرانسوي ادعا كرده است كه اگر ولخرجي‌هاي مورينيو را مي‌كرد مي‌توانست آرسنال را به قهرماني برساند. اما مورينيو به ادعاي ونگر با كنايه گفت: «اگر ميزان هزينه باشگاه‌ها در طول سه يا چهار فصل اخير را بررسي كنيد، احتمالا به يك مورد عجيب برخواهيد خورد. با يك ماشين حساب، محاسبه كنيد. اين، يكي از آسان‌ترين كارهاي ممكن است. اگر مي‌خواهيد صادق باشيد، محاسبه چنين چيزي براي مربي يا روزنامه‌نگار، آسان‌ترين كار ممكن است. آرسنال دروازه‌بان فوق‌العاده‌اي خريده و پست بسيار مهمي را تقويت كرده است. اگر هزينه خريد مسوت اوزيل، سانچز، چنبرز و دبوشي را محاسبه كنيد، با يك نتيجه عجيب روبه‌رو خواهيد شد.»
هر دوي اين مربيان حامي‌هاي خاص خودشان را دارند. عده‌اي از مورينيو و عده‌اي هم از ونگر حمايت مي‌كنند طوري كه در يكي از بازي‌هاي ميان دو تيم حتي كار بازيكنان هم به اين دعوا كشيده شدند.
آشوب‌ها آرام گرفته بودند و اوضاع آرام بود تا اينكه بالاخره ونگر باز هم آتش بيار معركه شد. ادعا كرد كه مورينيو از شكست مي‌ترسد. در مقابل، مورينيو هم با زيركي، ونگر را «استاد باخت» معرفي كرد.
آخرين برخورد اين دو مربي در قهرماني آرسنال در جام خيريه انگلستان بوده است كه از دست دادن به يكديگر امتناع كردند. مورينيو اعتقاد دارد كه دست دادن با مربي حريف اجباري نيست. اين سرمربي پرتغالي در حالي كه تيمش يك بر صفر به آرسنال باخته بود به ونگر دست نداد. او در اين باره گفته است: «نمي‌خواهم در اين باره داستان‌سازي كنم. شما وقتي در خيابان راه مي‌رويد نيازي نيست كه با همه دست داده و به همه سلام كنيد.»
اسكودامور، رييس اتحاديه فوتبال حرفهاي انگلستان درباره جنجال‌هاي پيش آمده بين اين دو مربي اظهار كرد: «چيزي بدتر از دست دادن‌هاي بي‌معني وجود ندارد. صداقت مهم‌تر است. دست دادن براي وقتي است، كه هدف دست دادن دوستي و احترام باشد و در غير اين صورت لزومي ندارد. اگر دشمني‌اي بين شما وجود دارد، شما در مورد آن تصميم خواهيد گرفت و نه من. اين يك رقابت است و مردم درك مي‌كنند ريشه آن به مدت‌ها پيش بازمي‌گردد. در ابتداي مسابقات بازيكنان به نشان احترام با يكديگر دست مي‌دهند اما در خصوص دست دادن مربيان نمي‌شود مداخله كرد.»
در اين ميان حتي دعواها و جنجال‌هاي اين دو مربي هم براي هواداران‌شان جالب است. شايد اين هواداران هم دوست نداشته باشند كه اين رقابت جنون‌آميز از بين برود. بسياري از طرفداران فوتبال در انگليس، شور و هيجاني كه در دعواهاي ونگر و مورينيو وجود دارد را بيشتر از حساسيت فوتبال در ليگ جزيره دوست دارند.