50 تك توماني ناقابل
نازنين متين‌نيا
50 تومان سهم هر جوان ايراني براي فعاليت‌هاي اجتماعي و دغدغه‌هاي اجتماعي است؛ اين رقم را مديركل مشاركت اجتماعي وزارت ورزش و جوانان، اعلام كرده و توضيح داده كه سهم جوانان ايراني از امكانات مالي براي فعاليت اجتماعي، همين رقم بسيار پايين است و كل رقمي كه براي توسعه مشاركت اجتماعي، از سال 91 تا 94 در نظرگرفته شده، 300 ميليون تومان بوده و سهم بيشتري براي جوان‌هايي كه در ان‌جي‌او‌ها و نهادهاي اجتماعي كه اين روزها «سمن» خوانده مي‌شود، فعاليت مي‌كنند وجود ندارد. به اين ترتيب سهم اندك جوانان فعال اجتماعي از امكانات مالي هم به فهرست پر و پيمان مشكلات ديگر نهادهاي اجتماعي و به صورت رسمي، اضافه مي‌شود تا مشخص شود؛ همچنان بعد از سال‌ها برنامه‌ريزي و برگزاري همايش و صحبت درباره توانايي‌ها، استعدادها و قابليت جوان ايراني كه بخش بزرگي از جمعيت ايران را تشكيل مي‌دهد، هنوز جوان ايراني درگير مقوله پيچيده «مشكلات و كمبود امكانات» است و حتي در شرايطي كه تصميم مي‌گيرد فارغ از مشكلاتي مثل بيكاري، بي‌پولي و... آستين بالا بزند و نقش تعريف‌شده اجتماعي خود را در «سمن»ها بازي كند، باز هم بايد با مشكلات تازه دست‌و‌پنجه نرم كند و كمبود امكانات را شبيه يك مانع هميشگي بپذيرد. اتفاقي كه شايد در يك خبر به نظر ساده بيايد و حتي در ميان هزار و يك مشكل، چندان مهم به نظر نيايد، اما در زندگي روزمره جواني كه تلاش مي‌كند در انتهاي همه مشكلات و موانع، نقش موثر و تاثيرگذار داشته باشد، اين دست‌بستگي و بي‌امكاناتي و سهم 50 توماني، نقش پررنگي در بي‌انگيزگي اجتماعي و نااميدي جوان ايراني مي‌گذارد و مي‌تواند بازهم جرقه ايده‌هاي ديگري مثل مهاجرت و رفتن به جايي ديگر براي مفيد بودن را در ذهن روشن كند تا درها همچنان روي همان پاشنه خالي شدن جامعه از بازيگران مهم و مفيدش بچرخد و بحران‌هاي جوان ايراني تمامي نداشته باشد.