مجلس دهم چگونه مي‌تواند از آن اصلاحات شود؟
راهبردهاي «پيروزي دوم» اصلاح‌طلبان
گروه احزاب| اين روزها اصلاح‌طلبان در سخنراني‌ها و تريبون‌هاي نصفه و نيمه‌يي كه در اختيار دارند پس از ابراز نگراني‌هاي متعدد از فضاي انتخابات آتي و لزوم خروج سكان مجلس از دست اقليتي تندرو يك دغدغه جدي در سخنان‌شان موج مي‌زند. آنها نگرانند كه نيروهاي كارآمد و درجه اول‌شان توسط شوراي نگهبان اجازه حضور در انتخابات نيابند. اين فرض البته دور از ذهن هم نيست. شرايطي كه از سوي برخي اعضاي شوراي نگهبان اعلام مي‌شود نشان مي‌دهد كار اصلاح‌طلبان براي عبوردادن نيروهاي شناسنامه‌دار از اين فيلتر كار سخت و مشكلي است. امروز فعالان سياسي اصلاح‌طلب در تصورات خود به دنبال مجلسي نيستند كه صدر آن محمدرضا خاتمي و محسن آرمين نشسته باشند.بلكه اينان به دنبال تشكيل مجلس اصلاح‌طلب-اعتدال گرا هستند. بر همين اساس آشتي اصلاح طلبان و هواداران گفتمان اصلاحات با صندوق‌هاي راي و با وجود همه محدوديت‌ها موجبات نگراني‌هاي اقليتي تندرو را باعث شده است، اقليتي تندروكه حضورشان در مجلس محصول قهر با صندوق راي است ودر صورت آشتي توده‌هاي مردم ديگر جايي در بهارستان نخواهند داشت تا با نمايش يك تك‌راي به راي نياوردن وزير كاردان كابينه روحاني افتخار كنند و لبخند پيروزي به دوربين‌ها نشان دهند.
البته اين حداقل ها به معناي ناديده گرفتن هويت مطالبات اصلاح طلبانه نيست و تنها تفاوتش با ديروز ادراك صحيح از موقعيت اين گفتمان و مصايب بيشمار اقتصادي و اجتماعي است كه روز به روز بر دلخوري هاي عمومي جامعه از مديران كشور افزوده و مي افزايد.بر همين اساس اصلاح‌طلبان با رويكرد ملي ،مي خواهند نه تنها پاسخگوي مطالبات توده هاي هوادار و خسته از مديريت اصولگرايي باشند كه نيت كرده اند تا بر خلاف گروه هاي تندرو كه خار راه دولت اعتدال شده اند و علاقه اي براي درك پيام راي مردم در انتخابات رياست جمهوري 92 ندارند،يار معتمد روحاني و مردمي شوند كه مي خواهند طعم آسايش ،رفاه و زندگي بي دغدغه را بچشند.براي عملياتي كردن چنين مطالبه‌يي، اصلاح‌طلبان ازماه‌ها پيش شناسايي نيروها و نخبه‌هاي محلي آغاز شده و افرادي كه در شهرستان‌ها مي‌توانند نمايندگان مجلس خوبي باشند كم‌كم راه خود را يافته و در جلسات شركت مي‌كنند. اصلاح‌طلبان ديگر خط‌كش اصلاح‌طلبي به دست ندارند. آنها مي‌خواهند مجلسي خالي از تندروي و افراطي‌گري با نمايندگاني نخبه، ماهر و مقبول اكثريت تشكيل دهند. در كنار اين مساله انسجام دروني اصلاح‌طلبان نيز دغدغه‌يي است كه امروز برخلاف سال‌هاي قبل جاي نگراني جدي ندارد. اصلاح‌طلبان در سال 92 طعم شيرين ميوه اتحاد را چشيده‌اند و مي‌دانند در برابر رقيب كار سختي ندارند؛ رقيبي كه امروز در غياب رهبران فكري خود نه انسجام سال‌هاي دور را دارد و نه پايگاه اجتماعي سال‌هاي دورتر. از طرفي محمود احمدي‌نژاد با عملكرد خود ضربه‌هاي كاري و سهمگيني به آنان وارد كرده است. رقيب امروز نه در اريكه قدرت است و نه اتحاد دارد. اصلاح‌طلبان مي‌توانند يك پيروزي تاريخي ديگر را ضميمه فعاليت‌هاي سياسي خود كنند و چه زماني بهتر از اين دوره. براي بررسي راهبردهاي اصلاح‌طلبان جهت دستيابي به پيروزي دوم اين سوال را از حميدرضا جلايي‌پور، حسين مرعشي و فياض‌زاده پرسيده‌ايم كه چه بايد كرد؟حميدرضا جلايي پور معتقد است كه اصلاح طلبان در مرحله اول بايد با استفاده از راهبرد خردجمعي در انتخابات رياست جمهوري بر ضريب انسجام خود بيفزايند.فياض زاهد هم مي گويد كه افزايش انسجام و اتحاد اصلاح طلبان براي انتخابات مجلس حول محور سيد محمد خاتمي ميسر است و از ديگر سو حسين مرعشي بر اين اعتقاد است كه با درك واقعيات موجود بايد تصميم‌گيري كرد كه چه كساني را براي انتخابات مجلس انتخاب كنيم.هر چه هست واگرايي و فقدان رهبري واحد در اردوگاه اصولگرايان و هم گرايي و دارا بودن پتانسيل خرد جمعي در اردوگاه اصلاح طلبان مي‌توان گفت كه پيروزي دوم اصلاح طلبان دور از دسترس نيست.