سيدحسن خميني احراز صلاحيت نشد

  مهشيد ستوده/ تابلوي كنار ميز حجره تاريخ دارد: «ششم بهمن ماه 94». مقابلش رايانه دستي باز است. بحث روز «مكاسب» است. خبر را ساعاتي پس از اعلام نتايج بررسي‌ها شنيده است. چهره‌اش پر از آرامش است؛ آرامشي عجيب كه دقت تدريس در كلاس «فقه» هم چاشني آن شده است. «ادامه بحث حرمت بيع جاريه»است. طلبه‌ها خبر را صبح شنيده‌اند، از برادر استادشان كه در كلاس‌هاي درس شركت مي‌كند سوال‌ها درسي است و تنها چيزي كه در اين جلسه مهم نيست، همين است؛ «خبر عدم احراز صلاحيت استاد». كلاس بعدي هم برگزار مي‌شود. كلاس «خارج اصول» با بحث «اوامر» شروع مي‌شود. طلبه‌هايي كه پيش بيني خبر را نمي‌كردند كمي ناراحتند اما آرامش استادشان آنها را هم آرام كرده است. كمي پيش‌تر به آنها از دليل آمدنش به اين عرصه گفته بود كه «تاييد» يا «رد» صلاحيتش مهم نخواهد بود. «سيدحسن خميني »گفته بود كه به ميدان آمده است تا جامعه را محك بزند. محك زد و پاسخ گرفت. درست در ساعاتي كه در شبكه‌هاي اجتماعي و ميان مردم ولوله عدم احراز صلاحيت او افتاده بود خودش با آرامشي كه از اين محك گرفته بود طبق روال هر روزه كلاس درسش را گذراند، سوال‌هاي درسي را پاسخ گفت تا سه شنبه پس از اعلام «عدم احراز صلاحيت» سيدحسن خميني همچون همه سه‌شنبه‌هاي ديگر زندگي‌اش باشد اما با يك دلگرمي جديد.
وعده واكنش تا دو روز ديگر
«سر ارادت ما و آستان حضرت دوست/ كه هر چه بر سر ما مي‌رود ارادت اوست». اين نخستين واكنش سيدحسن خميني به عدم احراز صلاحيتش براي انتخابات خبرگان رهبري است. عدم احراز صلاحيت در حالي صورت گرفته است كه طي يك ماه اخير بسياري از علما و مراجع تقليد از آيت‌الله وحيد خراساني گرفته تا آيت‌الله جوادي آملي از درجه علمي يادگار امام دفاع كرده بودند. خبر قطعي عدم احزار صلاحيت سيدحسن خميني را دوشنبه شب فرزند ارشد او در اينستاگرام داد و نوشت: «ديشب ديگر قطعي شد كه شوراي نگهبان نتوانسته صلاحيت علمي بابا را احراز كند و نتوانسته از شهادت ده‌ها مرجع، عالم و فقيه به اجتهاد پي ببرند، به نظرم براي همگان علت عدم احراز، احراز شده است. بگذريم قبل از خواب با بابا صحبت كردم از اوضاع سوال نمودم يك بيت از حافظ خواند: سر ارادت ما و آستان حضرت دوست/ كه هر چه بر سر ما مي‌رود ارادت اوست». سيدحسن خميني واكنش اوليه‌اش را به نخستين بيت از همين غزل حافظ اختصاص داده است. بيتي كه دو بيت بعد يك بيت مهم‌تر دارد و حافظ اينگونه گفته است: «نه من سبوكش اين دير رندسوزم و بس/ بسا سرا كه در اين كارخانه‌، سنگ و سبوست.» در عرض چند دقيقه پست اينستاگرامي فرزندش با واكنش‌هاي بسيار مواجه مي‌شود. در فضاي مجازي غوغا شده است. كمي بعد هم در صفحه اينستاگرام شخصي‌اش با انتشار تصويري از توضيحات فرزندش نوشت: «فعلا همين. در يكي دو روز آينده در اين باره سخن خواهم گفت... خاك پاي مردم ايران هستم» اين تنها واكنش سيدحسن خميني است تا مشخص شود كه دو روز ديگر چه تصميمي خواهد گرفت؟ آيا براي اعتراض به عدم احراز صلاحيتش قدمي برمي‌دارد يا آنكه همچون بيتي كه خوانده به تصميمي كه در مورد صلاحيتش گرفته شده است اعتراضي نخواهد داشت.
يادگار امام چه مي‌خواست و به چه رسيد؟
سيدحسن خميني درست آن جمعه‌اي كه مقابل چشمان چندين خبرنگار در سالن 600 نفره وزارت كشور از دلايل آمدنش گفت تكليف خيلي مسائل را روشن كرد. گفت آبرويش را در اين مسير مي‌گذارد. تاكيد كرد كه «در طول انقلاب افرادي براي اعتلاي نام كشور و نظام مقدس جمهوري اسلامي جان دادند كه ايثارگران بزرگوار، خانواده‌هاي معظم شهدا و... از جمله آنها بودند. گروهي هم از سلامت خود گذشتند و گروهي در اين مسير آبرو دادند اما امام عزيز به ما آموخت در راه حفظ و تحكيم جمهوري اسلامي بايد از همه اينها گذشت و اگر بنده كوچك‌ترين آبرويي دارم، در اين مسير گذاشته‌ام و خواهم گذاشت.» اما يكي از محورهاي صحبت‌هايش از هر چيزي مهم‌تر بود. او از نحوه مواجهه جامعه باخبر آمدنش به عرصه انتخابات گفته و آنها را دسته‌بندي كرده بود. در توضيح اين دسته‌بندي گفته بود: «با سه نوع برخورد مواجه بوديم؛ عده‌اي از اين امر استقبال كرده و برادر كوچك خود را مورد ملاطفت قرار دادند؛ اقبال خوبي كه در جامعه ايجاد شد پيش از هر چيز نشانگر زنده بودن امام عزيز در جامعه ما است و خدا را بابت اين لطف سپاسگزارم، دوستان ديگري نقد كردند كه از آنها هم تشكر مي‌كنم، اما دسته سوم اين امر را به عنوان يك اختلاف و شكاف در نظام جمهوري اسلامي عنوان كردند كه در اين باره بايد اشاره كنم اساسا حضورم در انتخابات به تبعيت از فرمايش امام است كه ما را به دفاع از مباني جمهوري اسلامي تا پاي جان و آنچه در توان داريم، تشويق كردند.» بين اين سه دسته اما به نظر مي‌رسيد بيش از هر چيز ديگري و حتي مهم‌تر از نشستن بر صندلي‌هاي قرمز رنگ صحن مجلس خبرگان رهبري، همان دسته اول بودند كه براي سيدحسن خميني اهميت داشتند. همان دسته‌اي كه به يادگار 43 ساله امام يادآوري كردند كه هنوز ياد و انديشه امام را به دقت مورد حفاظت قرار مي‌دهند و ياد او در ميان آنها زنده است. محكي كه سيدحسن خميني با ثبت نامش در عرصه انتخابات خبرگان رهبري زد، محك كمي نبود. استقبال گسترده‌اي كه از آمدن او به اين عرصه شد همان چيزي را به سيدحسن خميني منتقل كرد كه مي‌خواست. حالا او هرچند كه نتوانست ادامه اين مسير را براي محك زدن علني‌تر ديدگاه مردم در مورد امام طي كند اما با يك دلگرمي روبه‌رو است. دلگرمي‌اي كه همه نظر سنجي‌هاي اوليه در تهران آن را نشان مي‌داد. نشان مي‌داد كه در صورت حضور سيدحسن خميني در عرصه انتخابات، خيلي‌ها نام يك خميني را در صدر ليست منتخب‌شان به صندوق‌هاي راي مجلس خبرگان رهبري مي‌اندازند. حالا يادگار امام با دلگرمي زنده بودن و فراگير بودن انديشه جدش ادامه روزهاي 40 سالگي را مي‌گذراند.