مستندي براي نغمهسراي كودكان
ادبيات كودك و نوجوان، از آن دسته از حوزههاي مهجور و دور از توجه است كه در اوضاع و احوال روزگاري كه ادبيات و كتاب به صورت كِلي چندان مورد اقبال نيست، بيشتر از هميشه در مهجوريت و دوري باقي ميماند. همين است كه نام چهرههاي اين حوزه هم، با تمام خدمتي كه به ادبيات كودك و نوجوان و البته دنياي مخاطبانشان كردهاند، دور و غريب ميماند و هرازگاهي با يك بهانه مثل نمايش فيلم مستندي از زندگاني هنرمند يا برنامه بزرگداشتي، شنيده ميشوند. درست مانند نام عباس يميني شريفي كه بعد از مدتها و به بهانه اكران مستند زندگياش در «سينما حقيقت» روي خبرگزاريها آمد و شنيده شد.
مستندي كه «يميني؛ نغمهسراي كودكان» نام داشت و كارگردانش هم هومن ظريف بود. اين مستند عصر يكشنبه به نمايش درآمد و بعد از آن ناصر صفاريان، اميد روحاني و هومن ظريف درباره آن صحبت كردند. صحبتهايي كه البته چندان ربطي به شخصيت يمينيشريفي يا تاثير كار او در دنياي ادبيات كودك و نوجوان نداشت و بيشتر درباره مستندسازي و نمايشي تازه بود. به هرحال، همين كه نام يميني شريف بعد از مدتها و به اين بهانه شنيده شد، خود اتفاقي است كه جاي خوشحالي دارد. يميني شريفي سالهاي سال زندگياش را وقف آموزش كودكان و نوجوانان كرد و هنوز كه هنوزه نسل سوميها نام او را با ترانه «ما گلهاي خندانيم، فرزندان ايرانيم... » به ياد ميآورند.