مشكل دولت سنگ‌اندازي‌هاي مخالفانش است
رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام نگاه مخالفان صاحب تريبون و رسانه دولت روحاني به برجام را نمونه روشن از كارشكني و بهانه‌گيري‌هاي آنان دانست و گفت: ابايي نداشتند و ندارند كه در مخالفت با توافقات هسته‌اي، با صهيونيست‌ها همنوا شوند. به گزارش ايرنا، آيت‌الله اكبر هاشمي‌رفسنجاني پيش از ظهر چهارشنبه در ديدار جمعي از شاعران، اديبان و نويسندگان كشور افزود: دولت به همان مقدار كه بايد در سياست خارجي مواظب كارشكني‌هاي لابي صهيونيست باشد، در داخل نيز به جاي برنامه‌ريزي براي آينده درخشان، وقت و برنامه‌هاي خود را براي توضيح اقدامات صرف مي‌كرد تا مخالفان سياسي دولت باعث ترويج نا‌اميدي در جامعه نشوند رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام، با تاكيد بر اين جمله كه «انديشه‌هاي دكتر روحاني را مي‌شناسم و از برنامه‌هايش براي تقويت كارآمدي نظام خبر دارم»، به تشريح شباهت‌ها و تفاوت‌هاي اين روزها با سال‌هاي پس از جنگ پرداخت و گفت: يكي از بزرگ‌ترين مشكلات دولت فعلي سنگ‌اندازي‌ها، مانع‌تراشي‌ها و موضع‌گيري‌هاي مغرضانه مخالفان سياسي است كه حاضرند براي تضعيف و ضربه زدن به دولت، همه افتخارات و دستاوردهاي نظام را زير‌سوال ببرند.
وي با بيان اين جمله كه «با همه شرايط، به آينده ايران اميدوارم»، ادامه داد: بزرگ‌ترين دليل اميدواري من، رشد آگاهي مردم و اطلاع آنان از پشت‌پرده بسياري از مخالفت‌ها با دولت و مانع‌تراشي‌هاست. رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام، نتيجه دو انتخابات 92 و 94 را دليلي متقن براي آگاهي مردم و جوانان دانست و گفت: فضاي جامعه را در شرايط قبل از انتخابات به ياد آوريد كه چگونه براي نا‌اميدي مردم تلاش مي‌كردند و چگونه مردم به صحنه آمدند و دو حماسه بزرگ را در تاريخ معاصر ايران خلق كردند. وي همچنين در پاسخ به سوال يكي از حاضران كه «آينده كشور با توجه به اوضاع گذشته و فعلي چه مي‌شود؟» اظهار داشت: تاريخ و جغرافياي ايران، استعداد مردم، تحصيل جوانان و به خصوص حضور زنان باسواد در خانواده و جامعه، نويد‌بخش آينده درخشان است كه البته در سايه تلاش و رعايت بايدها و نبايدهاي سياسي، اقتصادي، فرهنگي و اجتماعي خواهد بود. رييس مجمع تشخيص مصلحت‌نظام، با بيان اين جمله كه «تجربه برنامه‌ريزي و اقدام و عمل براي عبور از شرايط بسيار سخت را داريم»، به اوضاع كشور و نگاه كشورهاي همسايه، منطقه و جهان به ايران در سال‌هاي پاياني دهه 60 به ويژه ايام پس از پايان جنگ تحميلي اشاره كرد و افزود: به خاطر حمايت‌هاي شرق، غرب و ارتجاع از ارتش بعث، يك كينه سياسي در فضاي منطقه حاكم بود و از لحاظ آباداني، علاوه بر تخريب‌هاي تقريبا كامل پنج استان جنگزده، اكثر كارخانه‌ها فرسوده بود و مواد اوليه براي توليد در كشور نبود. وي در عين حال در پاسخ به سوالي كه «چرا رابطه ايران و عربستان به اينجا كشيده شده؟» اظهار داشت: وقتي تندروهاي مذهبي، لگام سياست را به دست مي‌گيرند، به جاي تلاش براي تقويت وحدت بين مسلمانان بر نقاط تفرقه‌برانگيز دست مي‌گذارند و با تحريك احساسات مردم، زمينه را براي گسترش اختلافات فراهم مي‌كنند كه البته اگر مثل سابق دولت عاقلي در عربستان بود، جلوي اقدامات جاهلانه را مي‌گرفت. رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام با اشاره به تفاهماتي كه با ملك عبدالله براي تشكيل چند كميسيون، مخصوصا كميسيون علمايي براي حل و فصل موارد اختلافي، داشتند، گفت: متاسفانه بعد از آن سفر دولت وقت ايران، به خاطر مسائل سياسي هيچ تمايلي به اجراي آن تفاهمات نداشت، بلكه با توسل به بعضي از دروغ‌هاي سياسي سعي در مشوش جلوه دادن روابط دو كشور داشت كه وهابي‌ها و سلفي‌ها، شديدا دنبال آن بودند.
آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، با بيان اين جمله كه «ايران و عربستان دو كشور بزرگ در جهان اسلام هستند» افزود: به عنوان نمونه در يك مقطع تاريخي عدم همكاري تهران و رياض قيمت نفت را به‌شدت كاهش داد كه پس از گفت‌وگوهاي سياسي و دوستانه، سياستي اتخاذ شد كه نفت سير صعودي پيدا كرد و به بالاترين سطح در طول تاريخ رسيد كه البته پس از شروع و تشديد اختلافات ايران و عربستان، دوباره سير نزولي پيدا كرد. آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني، در خصوص امكانات مالي كشور در نخستين سال‌هاي پس از پايان جنگ، يادآوري كرد: بودجه رسمي كشور 51 درصد كسري داشت و در كنار يك ميليارد ذخيره ارزي، 12 ميليارد بدهكاري سررسيد شده داشتيم كه بايد پرداخت مي‌شد.
وي با تشريح برنامه‌هاي مالي دولت در آن سال‌ها و يادآوري دستاوردهاي هشت سال سازندگي، به تشريح علل موفقيت‌ها در ابعاد سياست داخلي و خارجي پرداخت و افزود: در سايه هماهنگي كامل مسوولان و حمايت‌هاي همه‌جانبه مردم، براي تامين زيرساخت‌ها برنامه‌ريزي شد كه دستاوردهاي آن در خصوص سدسازي، توليد برق، توليد سيمان، فرآورده‌هاي نفتي، پتروشيمي و زيرمجموعه‌هاي آن، آبخوانداري و آبخيزداري، آبياري مدرن و افزايش توليدات كشاورزي و پيشرفت صنعت، روشن است. وي در بخش ديگري از سخنان خود «فبشِّرْ عِبادِ الذين يسْتمِعُون الْقوْل فيتبِعُون أحْسنهُ» را تابلويي براي صادرات و واردات ذهني انسان‌ها دانست و گفت: نكته ظريف در اين آيه شريفه اين است كه خداوند بشارت مي‌دهد كه بندگان عزيز من كساني هستند كه همه حرف‌ها را مي‌شنوند و از بهترين‌ها پيروي مي‌كنند.