سزاوارتر از ديگران به «آشتي و انسجام»
محمد كاظمي
نماينده مجلس
استحكام هر جامعه‌اي از درون سرچشمه مي‌گيرد و فساد و زوالش هم ناشي از درون خواهد بود. جامعه‌اي كه توان هضم چالش‌ها و مديريت اختلاف‌ها و كم كردن آسيب‌هاي دروني را داشته باشد شديدترين تهديدها و خطر‌هاي بيروني را دفع مي‌كند و پابرجا و مطمئن به راه خود ادامه مي‌دهد. هيچ كشوري و حتي هيچ اجتماعي روي كره زمين يافت نمي‌شود كه همه افراد آن مثل هم فكر كنند و مثل هم رفتار كنند و مثل هم تصميم بگيرند. ابناي بشر به اقتضاي خلقت خود مختلفند و به عدد خلايق فكر و نظر و ايده و رويكرد متفاوت دارند بر همين اساس انسان از ابتدايي كه خود را شناخت راه بقا و آسايش و پيشرفت خويش را در تشريك مساعي با ديگران يافت و تحمل را محور زندگي خود قرار داد. همه جنگ‌ها و درگيري‌ها و تزاحم‌ها آنجا آغاز مي‌شود كه قومي و قبيله‌اي و گروهي بخواهند فكر و سليقه و منفعت خويش را بر ديگران تحميل و از نظم انساني تعامل و گفت‌وگو و تفاهم عبور كنند. انسان‌ها هرچه باشند و هر فكر و انديشه‌اي كه از راه صواب به دست آورند، مي‌توانند نقاط مشترك بسياري بين خود پيدا كنند و براساس همين نقاط مشترك حداكثر منافع ممكن و بيشترين نظم و قرار و ثبات را به دست آورند. بر همين اساس پيامبر بزرگ اسلام(ص) معاهده‌هاي مختلفي حتي با كفار بست و تا آنان تخلف نكردند بر عهد خود پايدار ماند. بالاتر از آن قرآن كريم پيروان اديان ابراهيمي را صراحتا بر سر مشتركات دعوت مي‌كند و مي‌فرمايد: «بگو اى اهل كتاب بياييد بر سر سخنى كه ميان ما و شما يكسان است بايستيم كه جز خدا را نپرستيم و چيزى را شريك او نگردانيم و بعضى از ما بعضى ديگر را به جاى خدا به خدايى نگيرد پس اگر [از اين پيشنهاد] اعراض كردند بگوييد شاهد باشيد كه ما مسلمانيم» اساس چنين دعوت كريمانه و نجاتبخشي روشن و منطق الهي و انساني آن آشكار است. آدميان هنگامي كه تعقل كنند و آينده‌انديش باشند، مي‌توانند بر اساس مشتركات خود زندگي مسالمت‌آميز داشته باشند. چون كسي ديگر را جاي خدا ننشاند حتي با دين متفاوت هم مي‌شود با سلم و وفا خداوند يكتا را پرستش كرد. چون چنين باشد پس آنان كه افزون بر پروردگار عالم، پيامبر واحد دارند، پيرو امامان و اهل بيت هستند و...
در يك كشور با يك قانون اساسي زندگي مي‌كنند بيش از هر قوم و ملتي مي‌توانند و بايد كه به حبل متين تمسك و از تفرقه و تشتت اعراض كنند. ما در جامعه ايراني خود مثل همه ملت‌هاي ديگر اتفاق‌ها و اختلاف‌ها و چالش‌ها و خرسندي‌ها و نامهرباني داريم، مثل جوامع ديگر گروه‌هاي مختلف راه و فكر و نظر خود را درست مي‌دانند و بر آن پاي مي‌فشارند. مثل كشورهاي ديگر با مشكلات و معضلات گوناگون دست به گريبانيم و گاهي از يكديگر عصباني هم مي‌شويم. اما آن هنگام پيروزيم كه توانايي هضم و مديريت اختلاف‌ها بدون ايجاد هزينه‌هاي سنگين و تنش‌آسا را داشته باشيم. ما كه داعيه اسلام ناب محمدي(ص) را داريم، ما كه حكومت خويش را براساس دين حنيف و مذهب حقه شيعه بنا نهاده‌ايم، روحانيت ما كه پرچمدار صدها سال اخلاق و مردمداري و گذشت و كرامت بوده است بيش از هر كشور و جامعه و مكتب و آييني سزاوار رحم و مهرباني ميان يكديگريم. در برابر دشمناني عنود و كينه توز كه مساعي خويش را عليه ما گرد مي‌آورند و چشم ديدن اتحاد ما را ندارند و به اميد تفرقه و گسست پايه‌هاي يكپارچگي جامعه ما هستند آشتي و گفت‌وگو و تفاهم و برادري يك ضرورت انكارناپذير است. هيچ جناحي به تنهايي قادر به اداره كشور نيست چنانچه آن بزرگ سفركرده و امام آينده‌نگر ما هم جناح‌ها را از حذف ديگران برحذر داشت. ما با گذشت و پذيرش يكديگر توان غلبه بر كدورت‌هاي پيشين را داريم و اگر امروز اصلاح‌طلبان با همه نامهرباني‌ها كه ديده‌اند بر اين مهم پاي مي‌فشارند بر اساس ضرورت‌هاي پيراموني و خطرات آشكارشده آينده است. اصلاح‌طلباني كه با وجود محدوديت‌ها و جفاها به راهپيمايي ملي 22 بهمن دعوت كردند و شركت جستند و ثابت كردند كه همچنان مدافع اصل نظام و انقلاب آرماني سال 57 و كشور عزيز ايران و دلبسته آرامش و عزت و رفاه مردمند. همان‌گونه كه رييس‌جمهور محترم هم به صراحت بيان كردند؛ «ما در پي ساختن ايراني آزاد، آباد و مستقل هستيم و با پيروي از مقام معظم رهبري در پي اجماع، آشتي و انسجام ملي هستيم.» اگر امروز آشتي و گذشت و اتحاد و انسجام داخلي حاصل آيد به سرعت پيام آن به جهان مخابره مي‌شود و طمع ورزاني چون دولت غاصب فلسطين و تازه رسيده‌هاي كاخ سفيد و بعضي از دولت‌هاي عرب كينه‌توز را به عقب‌نشيني وادار خواهد كرد. مسلما افراطيون و بدخواهان با اين روند سازنده مخالفند و بر آن سنگ مي‌زنند ولي همه مي‌دانند كه مسووليت اين مخالفت هزينه ساز با آنها خواهد بود.