بدعتي بي‌دست
وحيد معتمد نژاد
فعال فرهنگي
گويا دستاني دراز شده‌اند تا دست اندركاران ابرشهر تهران را يا دست گير شوند يا دستگير، دست گير از آن جهت كه دست در دست هم دهند تا شهري را بسازند و دستگير از آن جهت كه كساني دست‌شان از غارت و چپاول كوتاه شود.
صحبت از خيل عظيم ثبت نام‌شدگان نامزد‌هاي شوراي اسلامي شهر تهران است كه از هر جماعتي به آن رو آورده‌اند و همگان منتظر در صف خدمتند!
اينچنين استقبالي از حضور در شوراها به ويژه شهر تهران بي‌سابقه بوده و اين خود نشان از عواملي چند دارد، يا بلوغ سياسي است يا نبوغ اقتصادي كه اين هر دو در ساليان اخير به طرز شگفت آوري در هم تنيده‌اند و نشان از جامعه‌اي دارد كه راه شكوفايي اقتصاد را از مسير سياست باز مي‌بيند و اين آفتي است كه بذر آن در بخشي از شوراي نامنطبق با انتخاب جامعه نابارور مانده و از ريشه‌هاي آن فساد به سطح جامعه فوران مي‌كند.
حال با اين ازدياد داوطلب كه بيشتر بر بستر فرضيه مذكور پا به ميدان انتخاب نهاده‌اند كدام برنامه‌هاي شهري مي‌تواند بر مشكلات عديده كلانشهري چون تهران فايق آيد؟
كدام اعضاي شورا‌هاي پيشين - به جز اندكي- خارج از صف‌بندي‌هاي سياسي توانسته‌اند باري از دوش سنگين و خميده شهر مظلوم تهران برداشته و آن را در كانال توسعه هدايت كنند؟
توسعه اگر به معناي طول و عرض جغرافيايي يا نمايش آثار نفيس فرهنگ‌شمول بر تابلوهاي محيطي يا كاشت گل و گياه در فضا‌هاي عمومي است كه اين تعريفي ناقص از توسعه بوده و بيشتر بر مدار توصيه سياسي و انتخابي در هر مرحله از انتخابات است.
آنگاه كه شبانه درختاني كهن غافل از ديد افرادجامعه به زمين خم شده يا فرم معماري سنتي و ميراث فرهنگي شهر در خلوتي خودساخته روي هم تلنبار مي‌شود و از قلب تپنده شهر راهي طول و دراز مفهوم هويت شهري را خدشه‌دار كرده و بر ارتفاعي بلند، پلي بي‌يال و دم سوار مي‌شود به كدام مفهوم بر آن مي‌شود نام توسعه نهاد؟
كجاي اين شهر نمود فرهنگ ناب ايراني است كه گردشگر خارجي را بتوان به ديدار از آن ميهمان كرد؟
نگارنده دنبال كم قلمداد كردن زحمت افرادي دلسوز در همين شوراي اكنون تهران نيست كه اگر همينان نبودند بر بافت تاريخي تهران قديم از جمله محله‌هاي عود لاجان، سنگلج، دولت، بازار و... برج‌هايي مي‌ساختند كه در آن كاشي و خشت همين مناطق را به قيمت گزاف مي‌فروختند و از محل كسب در آمدش پُز صدور فرهنگ ايراني را به جهان مي‌دادند.
با اين همه تشتت در صف ورود به شورا چه به لحاظ كمي و كيفي كه كمتر با هماهنگي سياسي احزاب و گروه‌ها و حتي مستقل‌ها همراه بوده، مي‌توان شاهد بروز استعداد‌ها در عمران و آبادي اين شهر بي‌پيكره بود؟
پاسخ به اين پرسش‌ها تنها در حيطه تجربه، تخصص، دانش و آگاهي به علوم روز دنياست كه بايستي در قالب آزمون و گزينش از داوطلبان به عمل آيد و‌گرنه، نه هر كه سر بتراشد قلندري داند!