۱۸ سال بود كه به ايران نيامده بودم

نخستين دوره رقابت‌هاي دوي بين‌المللي پارس ۱۸ فروردين در تهران برگزار شد. با وجود اينكه شوراي برون‌مرزي مجوز لازم براي حضور دوندگان امريكايي و انگليسي را صادر كرده بود اما دوندگاني از اين كشورها در اين رقابت‌ها حاضر نبودند. در اين ميان عباس قندهاري، يك دونده ايراني كه مقيم امريكا بود با سختي فراوان خودش را به ايران رساند تا در اين رقابت‌ها شركت كند. تنها مسافر امريكايي دوي پارس درباره اينكه چطور شد تصميم گرفتيد در اين مسابقات شركت كنيد، گفت: حدود ۴۰ سال است كه در امريكا زندگي مي‌كنم. وقتي كه اطلاع پيدا كردم نخستين دوره دوي پارس در ايران برگزار مي‌شود، نام‌نويسي كردم و خودم را به ايران رساندم تا در اين رقابت‌ها حاضر باشم. فرصت خوبي بود تا هم براي كشورم بدوم و هم اينكه اقوامم را در ايران ببينم. ۱۸ سال بود كه به ايران نيامده بودم. واقعا دلم براي ايران تنگ شده بود و از اينكه به اين بهانه توانستم در كشورم حضور پيدا كنم بي‌نهايت خوشحالم. خوشحالم كه آمدم و از كاري كه انجام دادم، راضي هستم. بايد از هموطنانم تشكر كنم كه باعث شدند اين موقعيت را داشته باشم كه در يك مسابقه شركت كنم و مخصوصا كساني كه در مدت مسابقه انرژي خوبي به من دادند. مسابقه‌ها خيلي خوب بود اما ‌اي كاش كمي بهتر سازماندهي شده بود. چون نخستين بار بود كمي از لحاظ ساختاري مشكل داشت اما اميدوارم دوره‌هاي بعدي از اين هم بهتر شود و هموطنان بيشتر در اين مسابقه شركت كنند چون تعداد ايراني‌هاي حاضر دراين رقابت‌ها كم بود. برنامه‌ريزي مسابقه‌ها بايد بهتر باشد و از قبل برنامه‌ريزي درستي صورت بگيرد تا وقتي دوندگان مي‌آيند مثلا لباس‌هاي‌شان را بگيرند، بي‌نظمي ايجاد نشود و بتواند به راحتي در مسابقه شركت كنند. درمسير مسابقه هم بهتر است ايستگاه‌هاي آب بگذارند. به ما گفته بودند ۷ ايستگاه آب وجود دارد اما فقط يكي بود. اعلام شده بود ميان راه خرما مي‌دهند اما آن راهم ندادند. قندهاري در پاسخ به اين پرسش كه براي آمدن به ايران مشكلي نداشتيد؟ چون به دليل روابط سياسي ميان دو كشور امريكا و ايران رفت و آمد ميان دو كشور سخت شده است، گفت: در هرصورتي كه بود من خودم را به ايران رساندم تا هم كشورم را بعد از سال‌ها ببينم و هم در مسابقه شركت كنم.