دفاع اولاند با 26 توييت
فرانسوا اولاند كه تاريخ سياسي فرانسه از او به عنوان نامحبوب‌ترين رييس‌جمهور ياد خواهد كرد، اندكي پس از ترك اليزه آغاز به دفاع از عملكرد خود كرد و در 26 توييتي كه در فاصله چند دقيقه منتشر كرد از بحران‌هايي گفت كه منجر به عدم توفيق‌هاي وي شد. وي بحران اقتصادي يونان را مورد حمله قرار داد و البته به موفقيت خود در حصول توافقنامه جوي پاريس هم اشاره كرد. وي قانوني شدن ازدواج همجنس گرايان را هم يكي از توفيق‌هاي خود دانست. وي در يكي از توييت‌هاي خود نوشت: ما در بحران‌ها زندگي كرديم اما كنار هم مانديم. فرانسه، فرانسه باقي ماند. بيكاري شديد، موج بي‌سابقه حملات افراطگرايان، اعتراضات خشونت‌آميز بر سر اصلاحات قانون كار و علني شدن جزيياتي از زندگي خصوصي چالش‌هايي بود كه اولاند در 5 سال گذشته با آنها دست و پنجه نرم كرد. خبرگزاري فرانسه ليستي از ناكامي‌هاي اولاند را منتشر كرد كه خبرگزاري ايسنا آن را ترجمه كرد:
حملات تروريستي
زنجيره‌اي از حملات مرگبار تروريستي از ژانويه ۲۰۱۵ جان بيش از ۲۳۰ تن را گرفت. اين حملات اكثرا از سوي راديكال‌هاي فرانسوي صورت گرفت كه به نام داعش يا ساير گروه‌هاي افراطي انجام شد. اولاند پس از نخستين حمله در ژانويه ۲۰۱۵ كه در دفتر مجله طنز «شارلي ابدو» و يك سوپرماركت يهودي رخ داد، به دليل «مديريت مناسب» كشور مورد تقدير قرار گرفت. در ادامه حدود ۵۰ تن از سران كشورها به همراه او در راهپيمايي ضد ترور كه شاهد حضور حدود چهار ميليون تن در خيابان‌هاي فرانسه بود، شركت كردند. 10 ماه بعد، زماني كه داعش ۱۳۰ تن را طي حملاتي به سالن كنسرت باتاكلان، كافه و بار و مقابل يك استاديوم ملي در پاريس به كام مرگ كشاند، او فورا واكنش نشان داد. اولاند حالت فوق‌العاده اعلام كرد و تاكيد داشت فرانسه در جنگ است و نيروهاي ارتش را براي گشت‌زني در خيابان‌ها مستقر كرد. با اين حال، زماني كه ماه جولاي در جشن‌هاي روز باستيل در نيس ۸۶ تن در جريان حمله ديوانه‌وار يك عامل تروريستي با يك كاميون كشته شدند، اتهام‌زني عليه دولت اولاند مبني بر اينكه آنها قادر نيستند تهديد افراط‌گرايي را كنترل كنند، به‌شدت افزايش يافت.
زندگي خصوصي پر سر و صدا
اولاند كه پيش از روي كار آمدن به روابط عاشقانه «نيكولا ساركوزي» كنايه مي‌زد كه حين رياست‌جمهوري با «كارلا بروني» مدل ازدواج كرده بود، وعده داده تا در مسائل خصوصي «مثال‌زدني» شود. اما شكاف‌هاي رابطه عاشقانه او و شريك ديرينه‌اش «والري تريروايلر» خيلي زود آشكار شد و اين زوج پس از افشاي روابط پنهاني اولاند با يك بازيگر فرانسوي به نام «ژولي گيه» كه ۲۰ سال از خودش كوچك‌تر بود، جدا شدند. پس از آن، تريروايلر با انتشار خاطرات پر فروشي كه حاوي جزييات جالبي بود، به‌شدت مايه شرمساري اولاند شد؛ از جمله اينكه رهبر سوسياليست فرانسه فقرا را خوار مي‌شمرد. روابط خصوصي اولاند زماني پيچيده‌تر مي‌شود كه متوجه مي‌شويم او از روابط عاشقانه پيشين خود با «سگولن رويال» كه وزير محيط‌زيست دولتش شد، چهار فرزند دارد.
اعتراضات خشونت‌بار كارگري
اولاند در ابتدا با يك دستور كار چپگرا به عنوان رييس‌جمهوري فرانسه انتخاب شد و مي‌خواست ماليات بالايي وضع كند اما به تدريج به سمت سياست‌هاي دوستدار اقتصاد متمايل شد و از همه مهم‌تر اينكه، تلاش كرد تا با قوانين كار سختگيرانه كشورش مقابله كند. دولت اولاند سال ۲۰۱۶ شاهد ماه‌ها تظاهرات مردمي در اعتراض به اصلاحاتي بود كه استخدام و اخراج افراد را ساده‌تر مي‌كرد. او نهايتا مجبور شد تا يك ورژن تعديل شده آن را تابستان گذشته در دستور كار قرار دهد. محبوبيت مردمي اولاند به شكل فاجعه‌باري سقوط كرد كه عمده دليل آن سوء مديريت او در مسائل اقتصادي بود. با وجود وعده‌هاي او براي ايجاد اشتغال، نرخ بيكاري همچنان حدود ۱۰ درصد است.
جنگ‌هاي خارجي
اولاند در ژانويه ۲۰۱۳ براي متوقف كردن پيشروي افراطگرايان در شمال مالي كه سابقا مستعمره فرانسه بود، وارد يك عمليات نظامي شد. در دسامبر همان سال، عمليات نظامي دوم فرانسه در جمهوري آفريقاي مركزي به عنوان يكي ديگر از مستعمره‌هاي فرانسه آغاز شد كه هدف از آن برقراري ثبات در كشوري بود كه درگير خشونت‌هاي مذهبي شده بود. تروريست‌هاي افراطي اكنون هم در مالي فعال هستند و قسمت‌هاي عمده‌اي از اين كشور هنوز در خارج از كنترل دولت است و در جمهوري آفريقاي مركزي هم خشونت همچنان بيداد مي‌كند. اولاند همچنين سال ۲۰۱۳ تلاش مي‌كرد تا در سوريه مداخله نظامي داشته باشد اما زماني كه متوجه شد باراك اوباما، رييس‌جمهوري سابق امريكا از اين رويكرد حمايت نمي‌كند، از حملات هوايي در سوريه منصرف شد. فرانسه نهايتا در دسامبر ۲۰۱۵ در قالب ائتلاف بين‌المللي ضد داعش حملات هوايي در سوريه را آغاز كرد. حملات هوايي فرانسه عليه داعش در عراق هم در سپتامبر ۲۰۱۴ آغاز شده بود.
قيل و قال بر سر مليت فرانسوي
به دنبال حملات پاريس، اولاند تلاش كرد تا قانون اساسي كشورش را به نحوي اصلاح كند كه تابعيت فرانسوي تروريست‌هاي محكوم شده با دو تابعيت لغو شود. اين مساله باعث شد تا بحث و جدل‌هاي بسياري درباره اخلاقي بودن اين حركت مطرح شود و وزير دادگستري فرانسه در اعتراض به آن كناره‌گيري كرد. اولاند نهايتا از اين پيشنهاد عقب‌نشيني كرد و اواخر سال گذشته تاكيد كرد كه دوباره در انتخابات رياست‌جمهوري نامزد نخواهد شد.