آيا فراكسيون مستقلان بدعهدي كرد؟

شايد اگر حمله تروريستي روز چهارشنبه مجلس اتفاق نمي‌افتاد همچنان مي‌شد و بايد درباره انتخابات دومين هيات‌رييسه پارلمان سخن گفت. انتخاباتي كه آرايش سياسي هيات‌رييسه مجلس را در سال دوم فعاليتش و در آستانه معرفي كابينه دوازدهم طوري دچار تحول كرد كه 5 نماينده نزديك به جبهه پايداري را وارد هيات‌رييسه كرد. آن هم در شرايطي كه آنها در دور اول و سال گذشته سه كرسي داشتند اما در اين دور با گرفتن دو كرسي از فراكسيون اميد توانستند 5 نماينده نزديك به جبهه پايداري و مخالف دولت را وارد هيات‌رييسه كنند. اين در شرايطي بود كه فراكسيون اميد برنامه مشخصي براي بهبود جايگاه خودش در هيات‌رييسه داشت و مذاكرات زيادي با آن بخش از نمايندگان راه‌يافته به مجلس با ليست اميد انجام داد كه حالا در قالب فراكسيون مستقلين نقش يك اقليت اثرگذار در مجلس را بازي مي‌كنند. اثر گذار از اين جهت كه اگرچه سه فراكسيون سياسي مجلس هيچ كدام اكثريت نيستند اما فراكسيون مستقلين اقليتي هستند كه بازي در فضاي ميانه دو فراكسيون اميد و اصولگرايان را انتخاب كرده‌اند و در بزنگاه‌هاي تصميم‌گيري با قرار گرفتن در كنار يكي از اين دو فراكسيون تبديل به اكثريت مي‌شوند و تصميم‌شان را عملي مي‌كنند. از دست دادن دو كرسي اميدي‌ها در انتخابات هيات‌رييسه مجلس را هم بايد از همين منظر ديد. يعني درست از همانجايي كه فراكسيون مستقلين وارد شده و با نمايندگان جبهه پايداري براي انداختن دو گزينه اميدي‌ها هم‌راي مي‌شود. اما اميدي‌ها چطور دو كرسي مسلم خود را از دست دادند؟ روز برگزاري انتخابات هيات‌رييسه يعني درست يك هفته پيش از حمله تروريستي به مجلس، ليست 12 نفره‌اي منتشر شد كه در واقع حاصل ائتلاف ميان سه فراكسيون اميد، مستقلين و اصولگرايان ولايي بود. در مدل ائتلافي سه فراكسيون قرار بر تداوم رياست لاريجاني، رقابت در بخش نواب رييس و راي سه فراكسيون به تركيب 3+3+3 براي دبيران و ناظرين بود. به اين ترتيب علي لاريجاني بدون رقيب گزينه رياست، مسعود پزشكيان و علي مطهري گزينه‌هاي اميدي‌ها براي نايب‌رييسي، هادي قوامي و حميدرضا حاجي بابايي گزينه‌هاي نايب‌رييسي مستقلين و اصولگرايان ولايي بودند و براي 9 عضو باقي‌مانده هم قرار بر معرفي سه كانديدا از هر فراكسيون و البته راي بقيه فراكسيون‌ها به 9 گزينه معرفي شده بود. اما در صحن مجلس اتفاقات ديگري رقم خورد. از جمله وقتي نوبت به انتخابات دبيران و ناظرين رسيد، دو فراكسيون مستقلين و اصولگرايان ولايي گزينه‌هايي خارج از ليست ائتلافي معرفي كردند. اميرآبادي، آشوري و اسدالله عباسي سه گزينه‌اي بودند كه خارج از ليست كانديدا شدند و بعد از شمارش آرا از قضا راي خوبي هم آوردند. نام برخي از آنها مانند اميرآبادي و آشوري حتي از صبح اول وقت در قالب يك ليست جداگانه روي ميز نمايندگان قرار گرفته بود. موضوعي كه از همان موقع اميدي‌ها را به بداخلاقي دو فراكسيون مستقلين و اصولگرايان ولايي ظنين كرد. آن روز در صحن مجلس حتي چهره‌هايي همانند جعفرزاده ايمن‌‌آبادي، نايب‌‌‌رييس فراكسيون مستقلين به صورت علني نام اميرآبادي را فرياد مي‌زدند تا او كانديدا شود. با اين ترفند دو كانديداي اميدي‌ها يعني فريده اولاد قباد و قسيم عثماني (يك نماينده زن و يك نماينده اهل سنت) از ورود به هيات‌رييسه بازماندند. به اين ترتيب سهم اميدي‌ها 3، اصولگرايان ولايي 5 و مستقلين 4 كرسي از هيات‌رييسه شد.
آيا مستقلان بدعهدي كردند؟
چند روز بعد از اين انتخابات جعفرزاده ايمن‌‌آبادي در گفت‌وگو با «اعتماد» در توضيح چرايي رفتار فراكسيون مستقلين در انتخابات هيات‌رييسه گفت كه «اساسا ما ليست ائتلافي با فراكسيون اميد نداشتيم و توافق ما با آنها تنها بر سر نواب رييس بود». او توضيح داد كه «ما ليستي نداشتيم. اين كم لطفي اميدي‌ها به ما است. ما نمي‌توانيم در فراكسيون‌مان به كسي بگوييم كانديدا نشود. ما رسما به كانديداي خودمان براي نايب رييسي (هادي قوامي) گفتيم به تو راي نمي‌دهيم و كانديداي ما آقاي مطهري است. با اين حال ايشان هم كانديدا شد. اما روي ساير اعضا با فراكسيون اميد هيچ توافقي نداشتيم.»
مستقلان: توافق‌مان فقط بر سر نواب رييس بود
او در پاسخ به اين سوال كه به هر حال ليست مشترك ائتلافي ميان سه فراكسيون منتشر شد و چرا به آن وفادار نمانديد، گفت: «ما بحث‌مان فقط تثبيت هيات‌رييسه بود.» بعد هم در پاسخ به اينكه چرا حالا مخالفين دولت بيشترين تعداد كرسي را در هيات‌رييسه دارند، گفت: «اين ضعف تشكيلاتي اميد بود. ما فقط روي ماندن مطهري با آنها توافق كرديم.» وقتي به او گفتم راي مستقلين به نمايندگان جبهه پايداري چه ارتباطي به فراكسيون اميد دارد هم گله‌مندانه گفت: «فراكسيون اميد نتوانست رابطه خوبي با مستقلين برقرار كند. ما هيچ ليست مشتركي نداديم. ما اگر نبوديم فراكسيون اميد نمي‌توانست مهره‌هايش را در نائب‌رييسي بنشاند. اين مزد بچه‌هاي ما نيست. ما سهم كرسي‌هاي خودمان را داشتيم و فقط در يك موضوع يعني نواب رييس با اميد توافق كرده بوديم. ما جز در مورد نواب رييس در مورد بقيه اعضا هيچ توافقي نداشتيم.»
اميد: بر سر همه اركان هيات‌رييسه توافق داشتيم
اينها اما سخناني است كه عبدالكريم حسين‌زاده، نايب‌رييس فراكسيون اميد با جديت تكذيب مي‌كند. او درباره ليست مشترك ائتلافي به «اعتماد» مي‌گويد: «تعامل ما با فراكسيون مستقلين كلي بود و نه فقط درباره نواب رييس. توافق ما هم روي رييس هم بر روي نواب و هم بر روي تركيب 3+3+3 بود. ما سعي كرديم از اين ائتلاف عدول نكنيم. ليستي هم كه منتشر شد ليست مشترك و مورد توافق همه بود و هر آنچه به آن ليست اضافه شد خارج از توافق بوده است. لذا توافق در آن ليست توافق در اضلاع سه گانه مجلس رييس و نواب و كارپردازان و دبيران بوده است. جالب آنكه يكي از نمايندگان عضو فراكسيون مستقلين هم بعد از انتخابات هيات‌رييسه به «اعتماد» مي‌گويد: «متاسفانه بيشتر اعضاي فراكسيون مستقلين و اصولگرايان طبق قراري كه گذاشته بودند عمل نكردند و حاضر نشدند به ليست ائتلافي مشترك و مورد توافق راي بدهند. اين نماينده مجلس حتي اين را هم گفت كه تصميم دارد به دليل همين عهدشكني از فراكسيون مستقلين خارج شود. حالا بايد ديد وعده‌اي كه بهرام پارسايي، سخنگوي فراكسيون اميد چندي پيش داده بود، عملي خواهد شد يا خير؟ او گفته بود ليست اعضاي فراكسيون اميد و ليست اميد را منتشر مي‌كنيم تا معلوم شود چه كساني با ليست اميد وارد مجلس شدند و به فراكسيون اميد پشت كرده‌اند.