عبدالله نوري در واكنش به حاشيه‌هاي راهپيمايي روز قدس:
جمع خاصي احساس مي‌كنند براي اجراي منويات خود نياز به قواي سهگانه ندارند
گروه سياسي| واكنش‌ها به حاشيه‌هاي راهپيمايي روز قدس همچنان ادامه دارد. بسياري از چهره‌هاي سياسي در مقابل اين اتفاق ساكت نماندند. وقتي به واكنش چهره‌هاي سياسي مي‌نگريم در لابه لاي اظهارنظرهاي‌شان مي‌توان مهم‌ترين دغدغه‌هاي‌شان را ديد و اينكه اتفاق روز جمعه براي هر كدام‌شان به چه معنا بوده و يادآور چيست. در بيانيه‌اي كه عبدالله نوري صادر كرده، به خوبي روشن است كه بسياري از حاميان اصلاح‌طلب روحاني در پي اين حادثه چه ديده‌اند و براي‌شان يادآور كدام اتفاق‌هاي تلخ است. واكنش وزير كشور دولت اصلاحات يك نكته مشترك با همه دارد، اينكه روز قدس روز وحدت در مقابل دشمنان اسلام و رژيم اشغالگر قدس است و عده‌اي با توهين به رييس‌جمهور فلسفه و هدف اين روز را به انحراف بردند. عبدالله نوري اما در بخش ديگري از بيانيه‌اش اتفاقات گذشته را يادآوري مي‌كند و اينكه پيش از اين‌چنين اتفاق‌هايي براي كدام يك از چهره‌هاي سياسي، كشور رخ داد و جلوگيري از چنين برخوردهايي حالا كار را به اينجا كشانده كه عده‌اي با چنين اقدامي پيام مهم روز قدس را به حاشيه بكشند. بي‌شك او به دليل سمتي كه در دولت اصلاحات داشته بيشتر از چهره‌هاي ديگر چنين مسائلي را درك كرده است و در دوران اصلاحات اقدامات خودسرانه اينچنيني بسيار ديده است و شايد همين تجربه سبب شده تا بگويد: جمع خاصي احساس مي‌كنند براي اجراي منويات خود نياز به قواي سهگانه ندارند.
به گزارش ايلنا، عبدالله نوري در ابتداي اين بيانيه آورده است: اقدام گروهي انقلابي نما در مراسم روز جهاني قدس امسال، در توهين و هتاكي به رييس محترم جمهور جناب آقاي دكتر روحاني و ديگر عزيزان ملت، بسيار انزجار آور و تاسف‌بار بود.روز قدس كه نمايش زيباي اتحاد مسلمانان در دفاع از مظلوميت فلسطين و ايستادگي در برابر اسراييل است، در سايه اين هتاكي‌ها به صحنه تكراري و زشت توهين به ملت شريف ايران تبديل شد و بهانه‌اي براي ريشخند و تضعيف ايران در اختيار اسراييل و ديگر بدخواهان قرار داد. او در ادامه بيان داشت: جمعي محدود به جاي اينكه در پيشگاه راي ملت سر تعظيم فرود آورند، به نام روز قدس، گرد هم آمدند تا به جاي فرياد زدن بر سر اسراييل، با اهانت به رييس‌جمهور منتخب ده‌ها ميليون ايراني، كام اسراييل را شيرين كنند. در تجمع «همه با هم عليه اسراييل» شركت كردند و در جهت تفرقه امت اسلامي تلاش كردند، تا اسراييل سرمستِ روز قدس باشد. تعدادشان اندك، دهان‌شان آلوده و شعارشان در راستاي براندازي قانون اساسي و معيارهاي آن بود. در بخش ديگري از اين بيانيه آمده است: انتقاد از حاكمان و امر به معروف و نهي از منكر، نه تنها از حقوق ملت، كه وظيفه همگاني است. آنگاه كه مولاي متقيان امير مومنان سلام‌الله عليه -كه مبراي از هر خطايي بود- مي‌فرمايد: «از گفتن حق و مشورت دادن به من در مسير عدالت خوددارى نكنيد، كه خود را برتر از آنكه اشتباه كنم و از آن ايمن باشم، نمي‌دانم، مگر آنكه خداوند مرا حفظ فرمايد»، ديگران كه جاي خود دارند؛ اما حوادثي از اين دست با ريشه‌هاي مشترك، به وضوح بيانگر اين موضوع است كه تنها چيزي كه در انديشه اين جماعت نيست، نقد و پرسشگري است و هدف، تنها تخريب و توهين و بلواست و شگفت آنكه اينگونه وقايع هيچگاه نسبت به مدافعان حاكميت اتفاق نمي افتد و هميشه منتقدان هستند كه مورد هجمه اين جريان قرار مي‌گيرند، اگر چه از مسوولان عاليرتبه نظام باشند. آيا توهين به كسي كه به پشتيباني راي اكثريت اين ملت براي دومين بار به رياست جمهوري برگزيده شد و اهانت به شخصيت‌هايي كه براي اعلام انزجار از اسراييل در راهپيمايي حضور يافتند، خواست بدخواهان اين ملت و در رأس آن اسراييل نيست؟ نوري در ادامه بيانيه چند سوال را مطرح مي‌كند و مي‌نويسد:
- به راستي چگونه است كه گروهي اندك مي‌توانند تمامي اصول اساسي ملتي بزرگ را به تمسخر بگيرند؟
- به راستي، به پشتيباني كدام نيرو جرات گستاخي به چهره‌هاي برگزيده اين ملت را دارند؟
- به راستي، اينگونه رفتارها، براي ملتي كه ساعت‌ها در صف راي ايستادند تا اكثريت بودن‌شان را، باز هم اثبات كنند، چه پيامي دارد؟
- و به راستي، تا چه زماني قرار است عده‌اي خاص كه بارها دست رد از سوي اكثريت ملت فهيم ايران به سينه آنها زده شده است، با حيثيت، ارزش‌ها و منتخبان كشور اينگونه رفتار كنند؟
وزير كشور دولت اصلاحات مي‌افزايد: آيا اين افراد كه جرات يافته‌اند با گستاخي تمام با رييس قوه مجريه و در روز جهاني قدس چنين رفتار كنند، از همان طيفي نيستند كه در نماز جمعه اصفهان به مرحوم آيت الله طاهري جسارت و توهين كردند و به بيوت مراجع بزرگوار، حضرات آيات عظام منتظري و صانعي در حوزه علميه قم و منزل جناب كروبي عزيز در تهران، حمله كردند؟ آنان كه روزي به سفارت انگلستان حمله كردند و ديگر روز، سفارت عربستان را به آتش كشيدند و قدرت بر هم زدن سخنراني‌ها و كنسرت‌ها را دارند؟ چگونه است جمع خاصي احساس مي‌كنند براي اجراي منويات خود نياز به قواي سه گانه ندارند؟ خود را هم قانونگذار مي‌پندارند و هم مجري قانون و هم قاضي محكمه؟ آيا زمان آن نرسيده است كه يك بار براي هميشه با اين جريانات مخرب، تفرقه‌افكن و برهم زننده آرامش و امنيت ملي، برخورد قانوني و حقوقي شود؟ او در پايان آورده است: تداوم اين رفتارها كه بيشتر برخاسته از پايبند نبودن بخشي از اقليت، به قواعد دموكراسي و ناشي از رويگرداني اكثريت ملت از آنان است، نتيجه‌اي جز برهم ريختن آرامش و امنيت كشور و بغرنج‌تر شدن دشواري‌ها و گرفتاري‌هاي مردم نخواهد داشت و پيامدهاي زيان بار آن دامان همه را خواهد گرفت؛ «و اتّقُوا فِتْنةً لا تُصيبنّ الّذين ظلمُوا مِنْكمْ خاصّةً - از فتنه اى كه تنها دامنگير ستمكاران شما نمى شود بلكه همه را فرا خواهد گرفت، بترسيد.» مسووليت ريشه‌يابي و پيش‌گيري از اين وقايع بيش از پيش بر دوش مناديان وحدت و انسجام و كساني است كه از گسترش تفرقه و آشوب در اين كشور اظهار نگراني مي‌كنند.