ضعيف‌ترين نتيجه واليبال در ليگ جهاني
تيم‌ها بعد از المپيك پوست‌اندازي مي‌كنند
ناصر شهنازي
كارشناس واليبال
همواره در سال بعد از المپيك تيم‌هاي واليبال دنيا با هدف انجام تغييرات و پوست‌اندازي وارد رقابت‌ها مي‌شوند. براي نمونه تيم‌هاي امريكا و روسيه تغييرات بالاي 70درصد را داشتند، اما برزيل كه ميزبان دور نهايي ليگ جهاني است و همچنين صربستان كه در المپيك حضور نداشت با حداقل تغييرات پا به رقابت‌ها گذاشتند. به نظرم تيم ملي ايران هم به دنبال انجام تغييرات بود ولي درگير بودن تيم‌هاي ملي اميد و جوانان و حضورشان در مسابقات جهاني اجازه نداد تا بتوانيم از بازيكنان مستعد در رده‌هاي سني استفاده كنيم. در كل با غيبت شهرام محمودي و مهدي مهدوي در اين دوره از رقابت‌هاي ليگ جهاني تغييرات ۲۰ درصدي را در تيم ملي شاهد بوديم. معتقدم ليگ جهاني را با يك ذهنيت غلط شروع كرديم و به بازيكنان تلقين شده بود كه ايران همواره رقابت‌ها را با شكست آغاز مي‌كند. اين ذهنيت در نوع بازي نخست تيم ملي برابر ايتاليا تاثير منفي گذاشت. در هفته اول تنها يك برد برابر لهستان كسب كرديم. در اين بازي جوانان ما به دليل اتفاقاتي كه براي برخي‌ها رخ داد، بسيار خوب كار كردند و موفق شدند لهستاني كه براي حضور در دور نهايي برنامه‌ريزي داشت را از پيش‌رو بردارند. در هفته دوم همگان منتظر تغييرات بودند ولي تقريبا هيچ تغييري در تيم ملي ديده نشد. در اين هفته در تهران و در مقابل تماشاگران خودي كه همواره مشوق اول بازيكنان ايراني بودند دو برد خفيف را كسب كرديم و برابر صربستان بازي را واگذار كرديم. البته با درايت بيشتر و استفاده بهتر از پتانسيل بازيكنان مي‌شد حداكثر امتيازها را از دو پيروزي به دست آوريم. به نظرم نتايج هفته سوم باعث تاسف شد. در اين هفته مقابل تيم‌هايي كه قبلا سابقه برد برابرشان داشتيم اصلا عملكرد خوبي نداشتيم و با سه باخت و بدون كسب ست بازي‌ها را به اتمام رسانديم. اين ضعيف‌ترين نتيجه تيم ملي در طول پنج دوره حضور در ليگ جهاني بود. معتقدم بازيكنان ايران حرفه‌اي هستند و با شرايط بازي در ليگ جهاني كاملا آشنا هستند و انگيزه كافي را براي كسب افتخار دارند. بايد نوع برنامه‌ريزي‌ها به‌گونه‌اي باشد كه بازيكنان بتوانند خود را در آن شرايط قرار دهند. در كل نوع تمرينات و برنامه‌ريزي مناسب، نحوه استفاده موثر از قابليت‌هاي بازيكنان و ايجاد روحيه خودباوري و جنگندگي مي‌تواند به تيم ملي واليبال در آينده و در مسابقات پيش‌رو كمك كند. برخلاف نظر برخي‌ها اعتقاد دارم تيم ايران اصلا پير نشده است. ميانگين سن تيم ملي ۲۶ سال است. ۲۶ سال يعني اوج واليبال براي بازيكن. نفرات تيم ملي، بازيكنان عالي هستند و در طول اين چند سال تجربيات خوبي كسب كرده‌اند. كسب اين تجربه‌ها به اين راحتي نبوده است، بايد از پتانسيل موجود استفاده كرد.