تير به خودي سعودي به نفع تهران
گروه ديپلماسي| سياست‌هاي افراطي عربستان سعودي باعث تضعيف اين كشور و تقويت ايران خواهد شد. اين تيتري است كه نشريه فارن پاليسي براي گزارش تازه خود درباره رفتار عربستان سعودي در سطح منطقه‌اي و تبعات آن انتخاب كرده است. به گزارش تسنيم، «راس هريسون»، نويسنده اين مقاله در اين خصوص نوشته است: دونالد ترامپ به محمد بن سلمان، وليعهد عربستان سعودي به چشم رهبري در خاورميانه مي‌نگرد كه او را در خيالاتش تصور مي‌كرده است: دشمني بي‌امان وليعهد جوان با ايران و انتقادات سرسختانه‌اش از قطر با مواضع پرخاشگرانه ترامپ در قبال ايران همخواني دارد. اما، مطابق اين يادداشت، ترامپ با پيگيري اين سياست افراطي در قبال تهران ممكن است كه هديه‌اي استراتژيك به ايران ارايه دهد، درست همانند همان كاري كه «جورج دبليو بوش»، رييس‌جمهور اسبق امريكا با حمله به عراق و كنار زدن رييس‌جمهور اين كشور براي ايران انجام داد. سعودي‌ها، اگر حمايت‌هاي ترامپ از سياست‌هاي منطقه‌اي‌شان را بيش از حد مايه تسلي خاطرشان قرار بدهند، دچار خطاي محاسباتي خواهند شد. صرفنظر از كارهايي كه ايالات متحده انجام مي‌دهد، افزايش انتقادات عليه ايران و در همان حال هجمه به قطر كه همانند عربستان عضو شوراي همكاري خليج (فارس) است، احتمالا موضع عربستان سعودي و آنچه از نظم سياسي فعلي جهان عرب باقي مانده است را تضعيف خواهد كرد. وي خاطرنشان كرده در حالي كه هدف از اين اقدامات قرار است تضعيف ايران باشد، آنها ممكن است در عوض به تهران دست بالاتر را عرضه كنند. در واقع، كسي به سياست‌سازان ايران خرده نخواهد گرفت اگر باور داشته باشند كه عربستان سعودي در دام حركاتي مانند دسته‌اي از حركات ورزش جودو افتاده كه بر اساس آن، رقيبان به نحوي نابخردانه مانورهايي مي‌دهند كه از قدرت‌شان براي آسيب زدن به خودشان استفاده مي‌كنند. عربستان چگونه با تنش‌افزايي با ايران و تلاش براي جلب تبعيت قطر مواضع خودش را تضعيف مي‌كند؟ در حالي كه عربستان سعودي به دليل روابط مبتني بر امنيتش با امريكا مزيت‌هاي نظامي بيشتر در برابر ايران دارد، اما بخش زيادي از قدرت سياسي عربستان در منطقه از موقعيت قدرتمندش در ميان جهان عرب ناشي مي‌شود. اما نظم جهان عرب به دليل فرسايشي بودن جنگ‌هاي داخلي در عراق، ليبي، سوريه و يمن به طرزي ويژه شكننده شده است. اين ضعيف شدن عربستان در ميان همگنان عربش در اثر حوادث بهار عربي و جنگ‌هاي داخلي است كه بزرگ‌ترين چالش براي رياض و بزرگ‌ترين فرصت براي تهران را فراهم مي‌آورد.