عبور از رقابت ژئوپولتيك به سمت تعامل ژئواستراتژيك
ما در جغرافيايي زندگي مي‌كنيم كه پيچيدگي‌هاي ناشي از آن ايجاب مي‌كند از منافع مقطعي دور شده و به منافع بنيادين متقابل بينديشيم.
ظهور داعش، وضعيت خاص اربيل و ديگر بحران‌هاي منطقه‌اي حاصل نگاهي است كه «ذهنيت رقابت» در منطقه ايجاد كرده است. مي‌توان با جايگزين كردن نگاه تعاملي از اختلاف‌نظرها و چالش‌ها دور شد و به همكاري‌هاي متقابلي رسيد كه شايسته بزرگي نام ايران و تركيه باشد. سفر اردوغان اگر سفري تاكتيكي نباشد و راهبردي باشد، مي‌تواند زمينه‌ساز بستري باشد كه در آن ايران و تركيه بتوانند روابط خود را به سمت و سويي سوق دهند كه هم مردم دو كشور و هم منطقه از آن منتفع شوند.
بايد از تحولاتي چون ديواركشي در مرزهاي صلح و دوستي ميان ايران و تركيه اجتناب كرد؛ بايد روابط را از حمايت گروه‌هاي تروريستي به زيان ديگري دور كرد؛ بايد ذهنيت مبتني به مذهب و قوميت را تغيير داد. اگر اين تحولات رخ دهد مي‌توان به آينده روابط ايران و تركيه اميد بست. راهبرد دولت روحاني در سياست داخلي و خارجي متكي بر عقلانيت و مدارا است. دولت روحاني نه به دنبال ايراني قوي‌تر، بلكه به دنبال منطقه‌اي قوي‌تر است. اگر چنين نگاهي در دولت اردوغان نيز شكل بگيرد آنگاه مي‌توان بيش از امروز به سفر اردوغان و آينده پيش رو در روابط دو كشور اميدوار شد.