از مهرباني مردم سوءاستفاده كنيد
سيد‌عبدالجواد موسوي
در ايام نزديك به انتخابات رياست‌جمهوري پيشين با آقاي عباس عبدي يك برنامه تصويري ضبط كرديم. آقاي عبدي در آن برنامه از بي‌مخاطبي تلويزيون سخن گفت و اينكه چرا هيچ كس به فكر شأن و آبروي تلويزيون نيست. گفتم: فكر مي‌كنيد با توجه به وضعيتي كه الان تلويزيون دارد اصلا مي‌توان فكري براي بهبود اوضاع كرد؟ و ايشان گفت: چرا نمي‌شود، كافي است شبيه يكي دو تا از همين برنامه‌هايي كه شما الان داريد ضبط مي‌كنيد از تلويزيون پخش شود آن وقت مي‌بينيد مردم چطور از ماهواره‌ها روي برمي‌گردانند و پاي تلويزيون مي‌نشينند. حقيقتش را بخواهيد اگرچه در آن جا با آقاي عبدي مخالفتي نكردم منتهي در دل گفتم ماجرا به اين سادگي‌ها هم كه آقاي عبدي مي‌گويد نيست. مگر مي‌شود با يكي دو برنامه حيثيت از دست رفته تلويزيون را به اين رسانه برگرداند. اما حالا مي‌خواهم بگويم با يكي دو اتفاقي كه اخيرا در تلويزيون رخ داده پذيرفتن حرف آقاي عبدي برايم راحت‌تر است. حضور فيگو در برنامه نود و حضور محمد قوچاني در برنامه سختانه محك خوبي بود براي جذب مخاطب خاص و عام. در هردو برنامه هم نه از معيارهاي انقلابي عدول كرد و نه صدا و سيما كار خارق‌العاده‌اي انجام داد. فقط مديران صدا و سيما كمي از چارچوب‌هاي خشك و رسمي و عبوس خود فاصله گرفتند و به قدر ارزني جسارت ورزيدند و راه را براي برنامه‌سازان خلاف آمد عادت باز گذاشتند. برنامه اول ميليون‌ها عاشق و سينه چاك هوادار فوتبال را پاي برنامه تلويزيوني نشاند و برنامه دوم شور و شوقي در جامعه روزنامه‌نگاري برانگيخت تا اگر هم برنامه را از تلويزيون نديده‌اند از شبكه‌هاي اينترنتي ببينند و درباره‌اش حرف بزنند. به همين سادگي؛ به همين راحتي. قبلا هم نوشته‌ام اين مردم حافظه تاريخي‌شان برخلاف گمان خيلي از فرادستان اتفاقا خيلي هم خوب كار مي‌كند. فقط مهربانند و بخشاينده. پس حداقل از اين ويژگي نهايت سوءاستفاده را ببريد و با آنها كمي مهربان‌تر باشيد.