اوتيسم؛ بستري براي همكاري علمي ايران و امريكا
كيميا اميري
در چند سال اخير اختلال اوتيسم در ايران روندي روبه رشد داشته است و اكنون مي‌توان به اين باور رسيد كه اين اختلال جزو مسائل مبتلابه برخي خانواده‌هاي ايراني است كه تبعات آن به نوعي به جامعه دانش‌آموزي و برخي سطوح ديگر جامعه نيز كشيده شده است. آنهايي كه اين اختلال را مي‌شناسند يا در خانواده و بستگان خود با آن روبه‌رو شده يا مي‌شوند يا خود در زمره خانواده‌هايي هستند كه داراي فرزند اوتيستيك هستند، قطعا به درجه نگراني‌هاي خانواده‌هاي اين فرزندان آگاهي دارند. در چنين شرايطي هر حركتي كه سبب شود از آلام و رنج‌هاي خانواده‌هاي داراي فرزند اوتيستيك كم شده و نگراني آنها حتي به صورت مقطعي كاهش يابد، بايد مورد تشويق قرار گيرد.
ضمن آنكه برخي از اين حركت‌هاي ابتكاري سبب مي‌شود جامعه نسبت به اين اختلال آگاهي بيشتري يابد و همين مساله نيز به خودي خود حجمي از توجه به اين خانواده‌ها در جامعه را به خود جلب مي‌كند. ارزيابي‌ها نشان مي‌دهد كه خانواده‌هاي داراي كودكان اوتيستيك بيش از هر چيز در پي چاره و كمك‌ها تربيتي‌اند و نيز اطلاع‌رساني و آگاهي از خلاء‌هايي كه در زمينه اوتيسم در ايران وجود دارد و... با عنايت به همين خلأ بود كه به نظر مي‌رسد يكي از بنيادهاي خيريه ايراني مقيم كاليفرنياي امريكا دست به ابتكار جالبي زد و سه بستر كاملا متفاوت را براي پركردن خلاء‌هاي مرتبط با اين اختلال مد نظر قرار داد و بر همان اساس فعاليت‌هاي تيم زير‌مجموعه خود در ايران و نيز كاليفرنيا را بر اين اساس ساماندهي كرد تا بتواند در يك فعاليت منظومه‌اي اين مسير را به پيش ببرد.
بنياد Senses Cultural به همراه موسسه همراهش در ايران (موسسه شكرانه مودت جهاني) در سه حوزه مختلف مرتبط با اوتيسم فعاليت‌هاو همكاري‌هايي را ساماندهي كردند. از جمله فعاليت‌هاي اين موسسه ايجاد يك مدرسه نمونه اوتيسم است. با توجه به مدارسي كه در امريكا و اروپا در اين زمينه فعاليت مي‌كنند و فقر نظري و تجربي موجود در ايران، فعاليت يادشده مي‌تواند دستاوردهاي تجربي و نظري موثري بر رويكرد به اوتيسم در مدارس ايران داشته باشد و به خصوص سبب شود تا اطلاعات مربوط به تجارب كشورهاي توسعه‌يافته در ايران گرد آمده و نتيجه آن در برخي ابتكارات بروز و ظهور يابد.