تلاش براي ماندگاري اصالت‌هاي تنبور

سال‌هاست فريد الهامي را مي‌شناسم، هنرمند تنبور‌نوازي كه در عين تبحر بسيار بالايش در موسيقي مقامي، پله‌هاي ترقي را نه با سوءاستفاده از مخاطب و نه با توسل به سابقه خانوادگي پرآوازه‌اش، كه با تلاش‌هاي بي‌وقفه و شبانه روزي خود در موسيقي طي كرده و اكنون به جايگاهي در موسيقي ايران رسيده است كه كمتر هنرمندي را ياراي دست يافتن به آن است، جز با تلاش و ممارست‌هاي فراوان. زحمات وي در انتشار و به بار نشستن آلبوم «درفش كاوياني» كه با صداي شهرام ناظري منتشر شد قابل تقدير بود؛ آلبومي كه سال‌ها طول كشيد تا پس از آماده شدنش در اختيار علاقه‌مندان قرارگيرد. الهامي اما به اين موفقيت اكتفا نكرد و با فعاليت‌هاي مفيدش در حوزه موسيقي ايراني و تلفيق آن با موسيقي مقامي توانست نگاهي نو در موسيقي خويش داشته باشد. فعاليت‌هاي فريد الهامي كه جداي از نوازندگي ماهرانه‌اش ذهني خلاق در آهنگسازي قطعات موسيقي دارد، با همراهي غزاله فيلي منجر به توليد آلبومي با نام «انسانم آرزوست» شد و آلبوم «آي عشق» را با صداي خودش و دكلمه فرزند احمد شاملو توليد كرد. اين روزها اما خبر انتشار آلبومي با نام «هزاره تنبور» از اين هنرمند به گوش مي‌رسد كه به گفته خودش ماحصل 15 سال پژوهش و تحقيق روي مقامات و شيوه‌هاي نوازندگي اين ساز است. اثري كه مشتمل بر مقام‌هاي حوزه‌هاي مختلف تنبور با محوريت مقامات تنبور صحنه است كه شامل مناطق «گوران»، «صحنه» و «دلفان» مي‌شود. در كنار آن مقامات تنبور مناطق آذري‌زبان مانند همدان، تبريز و زنجان نيز توسط وي جمع‌آوري، ضبط و ثبت شده است. اين آلبوم از 183 قطعه تشكيل شده است كه مقام‌هاي حقاني، باستاني (با قدمت هزار ساله) و برخي از ساخته‌هاي معاصرين و مقام‌هاي مجازي كه طي 150 سال اخير ساخته شده توسط فريد الهامي اجرا و در قالب يك آلبوم به علاقه‌مندان عرضه شده است. انتشار اين آلبوم كه مي‌تواند به عنوان مرجعي براي نوازندگان و علاقه‌مندان به اين ساز باشد، اتفاق مهمي در حوزه مقامات تنبور است كه از تحريف و نابودي آنها جلوگيري كرده و به ماندگاري اصالت اين ساز كمك شاياني خواهد كرد.