كوتاه درباره شاعر جوان‌گرا
امير مهنا| يكي از مواردي كه باعث شده نام مسعود احمدي به عنوان يك شاعر پيشرو بر سر زبان‌ها بيفتد، احترام تمام‌قد به حفظ حريم حرمت شعر است. احمدي شاعري‌است كه شعر را با هيچ كالايي معاوضه نكرده و همواره بدون هيچ واهمه‌اي بر جريان‌سازي‌هاي مشكوك و بازدارنده حركت اصولي ادبيات تاخته و البته تاوانش را هم پرداخته.
احمدي برخاسته از نسلي‌است كه شعر را نه به عنوان وسيله بلكه به عنوان هدفي والا به رسميت شناخته‌اند و او هم‌اكنون در مرز هشتادسالگي، هنوز هم بر سر پيمان خود در اين نوع نگاه ادبي استوار مانده و در مدت حضور موثرش دراين عالم، هميشه به جريان‌ها و اشخاصي كه درنگاه به شعر، هدفي غير از پيشبرد اين قالب ادبي را مورد نظر داشته‌اند هشدار داده است.
مسعود احمدي از جمله شاعراني‌است كه سرودن را دير آغاز كرده اما زودتراز بسياري شاعران ديگر به هدف نزديك شده است. دليل اين مدعا هم اظهارنظرهاي مثبت شاعراني صاحب‌نام پيرامون اولين مجموعه شعر اوست؛ نكته‌اي كه باعث‌شده خود او هم در مسير حضور در شعر، نگاهي از سر لطف به جوان‌ها داشته‌باشد به گونه‌اي كه مي‌توان از اين شاعر به عنوان جوان‌گرا‌ترين شاعر امروز ايران ياد كرد. كشف و معرفي استعدادهايي كه بيشتر آنها امروزه حرف اول را در شعر مستقل مي‌زنند، بدون هيچ تعارفي توسط احمدي و در نشريات مختلف كه او مسووليت صفحات شعرشان را بر عهده داشته، معرفي و ماندگار شده‌اند. شاعراني كه با نگاه دقيق و موشكافانه يك پيشكسوت توانسته‌اند از مسيرهاي پرپيچ و خم جريان‌هاي ريز و درشت و معمولا «من‌درآوردي» درحوزه ادبيات عبور كنند، به باور بسياري از منتقدان، به عنوان اميد‌هاي آينده شعر مطرحند.
شاعراني كه درست مانند استاد و معرف خود، از شعر فقط شعر مي‌خواهند و با ادعاهاي واهي به دنبال آن نيستند كه به زور ازخود تافته جدابافته بسازند. مسعود احمدي با حضور 40 ساله خود در شعر، بنايي را پايه‌گذاري كرده كه از همان خشت اول براساس اصول شكل گرفته و بر همين اساس با اصول هم پيشرفت كرده و مي‌كند.