به يكديگر ياري نرسانيم شرايط سخت‌تر خواهد شد
نيوشا طبيبي
1 - بخش بزرگي از فشارهاي اقتصادي و گراني كه مردم متحمل مي‌شوند، حاصل فشارهاي تبليغاتي و عملكرد نادرست شبكه‌هاي اجتماعي و البته خوشه‌چيني برخي حاضران معروف و موثر در آن شبكه‌هاست. برخي هنرمندان و شبه روشنفكران فضاي مجازي، به وقت مصيبت و مشكلات مردم وقت را مغتنم شمرده، از اين نمد كلاهي براي خود مي‌سازند. اگر ممكن بود كمپين و حساب كمكي راه مي‌اندازند كه سرنوشتش معلوم نمي‌شود و اگر نشد ژست خيرخواه دورانديشي كه قبلا اين مشكلات را پيش بيني كرده بوده را به خود مي‌گيرند. اگر اينها ممكن نبود هشتگ «من پشيمانم» راه مي‌اندازند تا درست در وقت نياز به همدلي و وفاق و مهرورزي خود را تافته جدا بافته و دردمند نشان دهند. دود همه اين آتش‌ها به چشم ايرانيان مي‌رود.
2 -حرص زدن برخي براي تهيه دلار و طلا و سرمايه‌گذاري بر مصيبت مردم، شايد با جمع و تفريق‌هاي اقتصادي و رياضي توجيه‌پذير باشد، اما حكم نفت پاشيدن بر عطش حرص و آز عمومي را دارد. طبيعي است كسي كه در اين امور سرمايه‌گذاري مي‌كند، چشم‌انداز خيرخواهانه‌اي براي كشور ندارد. درباره مردم عادي صحبت نمي‌كنم كه يكي دو سكه به رسم قديم و به عنوان پس انداز خريداري مي‌كنند و در گوشه‌اي براي روز مبادا يا براي فروش و كسب سودي اندك كنار مي‌گذارند، درباره آن دو نفري صحبت مي‌كنم كه در شرايط ملتهب بازار از نظر رواني اقدام به خريد ۵۹ هزار قطعه سكه كرده‌اند و لابد به آن التهاب گراني به قصد كسب سود دامن زده‌اند و روان هموطنان‌شان را آزرده و آنها را نگران آينده و از دست رفتن ارزش پول ملي كرده‌اند. عجيب است كه هنوز شأن و احترام آنها حفظ مي‌شود و نام‌شان فاش نمي‌شود تا كسي اين خريداران سكه و اخلالگران اقتصادي را كه به قصد اضرار به غير و كسب سود هنگفت اقدام به جمع‌آوري سكه در بازار كرده‌اند، نشناسد!
3- اگر به يكديگر ياري نرسانيم و به فكر ميهن نباشيم و هر كس بار خود را بردارد و به دنبال كسب سود و درآمد خود و استفاده از شرايط پيش آمده باشد، شرايط سخت‌تر خواهد شد. در اين شرايط بايد عزم را جزم كرد، به حرف‌هاي ياوه گويان بدخواه كه عامدانه و گاه از سر غفلت سخنان نوميدانه سر مي‌دهند، گوش نسپرد. بايد كاسب گرانفروش و توليد‌كننده‌اي كه كالاي نامرغوب توليد مي‌كند را به قصد اصلاح تحريم كرد.
4 -پيامكي دريافت كرده‌ام به اين مضمون «نياوران، ياسر، ۳۰۰ متر برج باغ، نوساز، تجربه كاخ نشيني». در همين پيامك كوتاه مي‌توان شكاف دردناكي را ملاحظه كرد كه امروز به صورت عارضه‌اي اجتماعي گريبانگير ما ايرانيان است. تخريب باغ‌هاي شميران به بهانه برج‌سازي به كنار، آن كسي كه در اين شرايط ميلياردها تومان خرج تجربه كاخ نشيني مي‌كند چه كسي است؟ آيا ثروت خود را از توليد و كمك به چرخه اقتصاد ملي و از راه پاكيزه اندوخته يا با تحميل ضرري عمومي يا برداشت غيرمجاز از ثروت‌هاي ملي يا واردات بي‌منطق و تقلبي به دست آورده؟