خداحافظ اسكار

اروگوئه آمده بود ركوردشكني كند. با پنجمين برد پياپي. رقيب اما فرانسه حريف قدري بود كه با كلي ستاره قصد خداحافظي از جام را نداشت. آخرين سكانس اين نبرد نه چندان نفس‌گير، اشك‌هاي مدافع اروگوئه در دقيقه 88 بازي بود. زماني كه هنوز سوت پايان بازي به صدا در نيامده بود، اما خيمنز جوان نتوانست جلوي بروز احساساتش را بگيرد و هنگامي كه در ديوار دفاعي مقابل ضربه كاشته گريزمان قرار گرفته بود، اشك تمام صورتش را پر كرد.

كاواني نبود، اروگوئه نبود

از همان ابتداي بازي معلوم بود آبي پوشان يك چيزي كم دارند. سوارز در خط حمله به‌شدت احساس تنهايي مي‌كرد. ديگر خبري از آن حركات تركيبي دو نفره و زهردار روي دروازه حريفان نبود؛ حركاتي كه يك سرش مهاجم بارسا بود و سر ديگر مهاجم پي اس جي. نبود كاواني كه در بازي با پرتغال مصدوم شده بود، حريف را براي حركت رو به جلو جري‌تر كرد. آنها از تنهايي سوارز و بي‌تجربه بودن ساير مهاجمان اروگوئه نهايت استفاده را بردند و بازي خود را به حريف ديكته كردند. پوگبا و توليسو و كانته ميانه ميدان را كاملا از آن خود كرده بودند و ديگر مهاجم پاريسي يعني امباپه كه البته در تيم فرانسه حضور داشت، با حركات انفجاري خودش مدام در حال خسته كردن گودين و همبازي‌هايش بود. اما كسي كه قفل دروازه موسلرا را گشود، يك مدافع به نام واران بود كه روي سانتر تماشايي گريزمان گل اول را وارد دروازه حريف كرد. چند دقيقه بعد مشابه همين صحنه روي دروازه فرانسه رخ داد و كاسرس مي‌رفت با ضربه سر دروازه لوريس را باز كند. اما يكي از تماشايي‌ترين سيوهاي جام جهاني تاكنون، مانع فرو ريختن دروازه فرانسه شد. شايد بتوان گفت اين جدي‌ترين موقعيت اروگوئه در تمام طول نود دقيقه بود.

اسكار تابارز

اسكار تابارز با نشستن روي نيمكت اروگوئه به ركورد بيست بازي مربيگري در جام جهاني رسيد و بعد از هلمت شون آلماني در رده دوم بيشترين تعداد مربيگري در ادوار جام جهاني رسيد. مردي كه چهارمين دوره حضور خودش را روي نيمكت اروگوئه در جام جهاني تجربه مي‌كرد، در دقايقي از بازي چنان تحت فشار زياد بازي قرار گرفته بود كه دستانش مي‌لرزيد. مربي عصا به دست اروگوئه‌اي‌ها كه بهترين نتيجه چند سال اخير اين تيم را در جام جهاني 2010 با رده سومي رقم زده بود، در اين بازي چيزي براي عرضه نداشت. حال بايد ديد اين پيرمرد 71 ساله كه از بيماري عصبي حادي رنج مي‌برد و نمي‌تواند هنگام ايستادن تعادلش را حفظ كند، آيا بازهم قصد ادامه فعاليت در عرصه مربي‌گري را دارد يا به توصيه پزشكان عمل مي‌كند و با وجود عشق شديدي كه به فوتبال دارد براي هميشه خودش را بازنشسته مي‌كند.

موسلرا و رفتار كاريوسي‌اش!

با وجود اينكه اروگوئه عملا بدون كاواني مانند مربي‌اش دست به عصا شده بود، اما فرانسوي‌ها نمي‌توانستند موقعيت خطرناكي روي دروازه آنها ايجاد كنند. اما بزرگ‌ترين اشتباه ممكن را كسي انجام داد كه به نظر در روزهاي آمادگي‌اش به سر مي‌برد. يعني فرناندو موسلرا. در شرايطي كه بازي با يك‌گل به سود خروس‌ها پيش مي‌رفت و اروگوئه كم‌كم مي‌خواست نبض بازي را در اختيار بگيرد، موسلرا با اشتباهي مرگبار در دفع شوت گريزمان، گل دوم را سخاوتمندانه به فرانسه هديه داد تا اميدهاي تيمش را به صفر برساند. كاري كه موسلرا كرد همه را ياد چند ماه پيش و اشتباه بچگانه كاريوس در فينال يوسي‌ال انداخت. ياد اشتباه اليور كان در فينال جام 2002. تا باز هم همه متوجه شوند كه ميدان‌هاي بزرگ اين‌چنيني جاي اشتباهات مرگبار نيست. حالا تا مدت‌ها او سوژه اول رسانه‌هاي اروگوئه خواهد بود و همه طرفداران فوتبال بدون توجه به سبك و سياق بازي ادعا مي‌كنند كه اگر او اين اشتباه را مرتكب نمي‌شد تيم‌شان مي‌توانست لااقل يك گل بزند و به بازي برگردد. موسلرا فعلا بهترين گزينه براي شكستن كاسه كوزه‌ها بر سرش به‌نظر مي‌رسد.