در حسرت لشكر فداكار

رونالدو رفته ايتاليا. فرسنگ‌ها دورتر از اسپانيا و پايتختش مادريد. رفته تيم يوونتوس كه غير از برخورد احتمالي با بارسلونا در ليگ قهرمانان هيچ رقابت ديگري با اين تيم ندارد. نه در حال حاضر، نه حتي به لحاظ تاريخي. اما جالب است كه هنوز رونالدو و مسي با هم مقايسه مي‌شوند. آن دوقطبي‌اي كه قرار بود با رفتن رونالدو از سانتياگو برنابئو شكسته شود، هنوز هم سر جايش است. هيچ كس قصد ندارد بي‌خيال بازي كردن با اين دو اسم بشود. كافي است سري بزنيم به سايت‌هاي ورزشي و كاريكاتورها و طرح‌هاي فوتبالي، تا ببينيم كه هنوز اين دو نفر كنار هم قرار دارند و تعداد گل‌هاي‌شان در هفته اول با هم مقايسه مي‌شود. هفته‌اي كه با دو گل براي مسي به پايان رسيد، در حالي كه رونالدو نتوانست در اولين بازي خود در پيراهن تيم جديدش توپي را از خط دروازه عبور دهد.

رونالدو در تيم جديدش از همان اولين بازي به صورت فيكس در تركيب قرار گرفت. در بازي مقابل كيه‌وو. كيه‌وويي كه با وجود قرارگرفتن در مقابل قوي‌ترين تيم حال حاضر ايتاليا كه بهترين بازيكن جهان را هم به خدمت گرفته، قصد عقب‌نشيني نداشت. رونالدو تمام تلاشش را كرد تا در اولين بازي خود براي بانوي پير، همانند اولين بازي خود براي رئال گل بزند اما موفق نشد. يوونتوس سه گل به ثمر رساند كه هيچ‌كدامش را مهاجمان اين تيم به ثمر نرساندند. خديرا، بونوچي و برناردسكي گلزنان يووه بودند. گل‌هايي كه دو تا از آنها بعد از عقب افتادن از كيه‌وو به ثمر رسيد تا بيانكونري فصل را با شكست آغاز نكند.

رونالدوي ورژن تورين دست كمي از رونالدوي ورژن مادريد نداشت. تلاش و تكاپو و انگيزه‌اش به همان ميزاني بود كه از او انتظار مي‌رفت. شايد حتي اگر كمي خوش‌شانس بود مي‌توانست دروازه حريف را باز كند. اما مشخصا او از لحاظ هماهنگي با ساير بازيكنان نياز به زمان دارد. در بسياري از صحنه‌ها هافبك‌هاي يوونتوس نمي‌توانستند رونالدو را به خوبي پيدا كنند. تفاوت ديگري كه رونالدوي راه‌راه‌پوش با رونالدوي سفيدپوش داشت اين بود كه در رئال بسياري از بازيكنان، از جمله مهاجم دوم اين تيم، براي رونالدو بازي مي‌كردند. كريم بنزما در بسياري از صحنه‌هايي كه شانس گلزني داشت، توپ را به رونالدو مي‌سپرد؛ اتفاقي كه باعث شد بنزماي مهاجم نوك تبديل به تغذيه‌كننده رونالدو شود و عملا خودش از چشم بيفتد. اما در يووه بازيكني نبود كه بخواهد خودش را فداي موفقيت رونالدو كند. ديبالا در بسياري از صحنه‌هايي كه شانس داشت يا حتي شانس چنداني نداشت، خودش براي گلزني تلاش مي‌كرد و علاقه‌اي به بازي تركيبي با رونالدو نداشت. معلوم نيست آيا آلگري از بازيكنانش، از جمله مهاجمين، خواسته است هواي رونالدو را داشته باشند يا نه؟ اما رونالدو به‌ وضوح به بازيكنان فداكارتري در كنارش براي موفقيت نياز دارد.

يوونتوس در هفته دوم بايد در خانه به مصاف لاتزيويي برود كه در گام اول به ناپولي باخته. اين اولين بازي رونالدو در ورزشگاه آليانز خواهد بود و اگر CR7 مي‌خواهد سوژه رسانه‌ها نشود بايد شروع به گلزني در تيم جديدش كند. چون از آن طرف مسي احتمالا بر همان سياق سابق كار خودش را خواهد كرد و رونالدو بايد ثابت كند كه گلزني كسب و كار اوست و برايش فرقي نمي‌كند پيراهن چه تيمي را بر تن كرده.