رونالدو بودن

رونالدو با 144 ميليون فالور تبديل به پرطرفدارترين آدم توي شبكه اجتماعي اينستاگرام شد. ستاره پرتغالي با عبور از سلنا گومز، خواننده و بازيگر امريكايي توانست اين عنوان را به دست بياورد. اين گزاره صرفا يك جمله خبري است، اما فكر كردن به آن مي‌تواند باعث شود كه دود از كله آدم برخيزد. 144 ميليون! اين عدد واقعا قابل درك نيست. جايي از ذهن است كه دسترسي به آن خيلي سخت است. جالب اينكه اين رخداد همزمان شده با بحران تيم رئال مادريد، درخشش تداو‌م‌دار رونالدو در يوونتوس و باز شدن پرونده تجاوز جنسي اين بازيكن. از روزي كه تيم مادريدي در سراشيبي سقوط قرار گرفته هر روز بحث اشتباه پرس و تيم تحت امرش به دليل از دست دادن رونالدو در رسانه‌ها مطرح شده. كنايه‌هاي بي‌پاياني كه طرفداران ساير تيم‌ها نثار غول شكست خورده فوتبال اروپا مي‌كنند. كه اين رونالدو بود كه شما را به آن حد از افتخار در چند سال گذشته رسانده بود. صدها كيلومتر دورتر از مادريد، رونالدو در تورين مشغول گلزني و كسب افتخارات تازه است تا ثابت كند اين او نبوده كه به رئال نياز داشته، بلكه ماجرا برعكس بوده. تمام اينها توجيهات خوبي است كه چرا رونالدو روز به روز بر محبوبيتش اضافه شود. اما راس سوم مثلث سوژه‌ شدن رونالدو در اين روزها، متهم شدن او به تجاوز است. اتهامي قوي كه حتي ممكن است كار اين بازيكن را به زندان بكشد. اما جالب است كه حتي اين مساله هم باعث نشد از محبوبيت ستاره يوونتوس كم شود. كافي است او را با ديگر ستاره‌هاي دنياي شهرت كه به همين جرم متهم شده‌اند، مقايسه كنيم، مثلا كوين اسپيسي كه رسما به خاطر جرم مشابه تقريبا تمام اعتبار و محبوبيتش را از دست داد، تا متوجه شويم رونالدو چقدر وضعيت متفاوتي دارد. شايد يكي از سخت‌ترين كارهاي دنيا تحليل پديده‌اي به نام «رونالدو بودن» باشد. البته نظريات زياد است. تلاش و درخشش مدام رونالدو، حضور غول‌هاي رسانه‌اي، بازي شركت‌هاي بزرگ تجاري، تاثير فوتبال به عنوان محبوب‌ترين ورزش دنيا، عوام‌زدگي مخاطبين و كالاوارگي زندگي ستاره‌ها و كلي فرضيه ديگر كه مي‌خواهد نشان بدهد چرا يك شخص در يك دوران مشخص در مركز توجهات قرار مي‌گيرد. ولي همه اينها هم شايد نتواند به طور مشخص نشان بدهد كه چرا رونالدو آري و سايرين نه. چرا رونالدو هر اتفاقي برايش مي‌افتد در جهت بيشتر محبوب ‌شدنش كاركرد پيدا مي‌كند؟ چرا رونالدو تبديل مي‌شود به پرطرفدارترين آدم روي زمين؟!؟ در حالي كه خيلي‌ها معتقدند كه او در جاي خودش مي‌تواند يكي از منفورترين آدم‌هاي روي زمين هم لقب بگيرد. چرا كه بيشتر طرفداراني كه تيم‌شان توسط رونالدو به خاك وخون كشيده شده از او دل خوشي ندارند و خيلي‌ها هم به خاطر مغرور بودن اين بازيكن او را دوست ندارند. اما اينها هيچ تاثيري بر رونالدو ندارند. انگار او رويين‌تني شده كه هيچ چيزي نمي‌تواند در او كارگر شود. رفتنش از بهترين تيم جهان در مظان سنگين‌ترين اتهامات قرار گرفتن و اين همه آدمي كه از او دل خوشي ندارند. البته اين فقط رويه‌اي از ماجراست.

رونالدو در آخرين مصاحبه‌اش با فرانس‌فوتبال در مورد جدايي‌اش از رئال و اتهاماتش صحبت كرده. از اينكه وقتي متوجه شده پرس ديگر مثل سابق به او اعتماد ندارد و دنبال جايگزين برايش مي‌گردد تصميم به ترك سانتياگو برنابئو گرفته. خيلي راحت بگوييم حسودي‌اش شده. رونالدو در مورد اتهامات عليه خودش هم از گرفتن انتقام حرف زده. انتقام از كساني كه در موردش دروغ گفته‌اند. او از خانواده‌اش حرف زده. از مادر پير و فرزندان كوچكش و اينكه خودش را يك الگو براي جامعه مي‌داند. و البته كه رونالدو قطعا با اين حجم از توجه يك الگو به حساب مي‌آيد. نكته‌اي كه از حرف‌هاي رونالدو مي‌توان استخراج كرد اين است كه او نيز مثل همه آدم‌ها دغدغه‌هايي بسيار آشنا دارد. او هم برايش مهم است كه رييسش همان قدري كه لازم است به او احترام بگذارد. برايش مهم است كه خانواده‌اش، نامزدش و فرزندانش مصون بمانند. همان طور كه مثل همه آدم‌ها دغدغه انتقام‌ گرفتن دارد و برايش برنامه‌ريزي مي‌كند. وقتي رونالدو را با اين ديد نگاه مي‌كنيم، وقتي او را تصور مي‌كنيم كه مي‌تواند شكننده هم باشد، آن بالا قرار گرفتنش بيشتر روي‌مان تاثير مي‌‌گذارد. پرطرفدارترين آدم دنيا بودن و در عين حال حسود بودن. يكي از تاثيرگذارترين آدم‌هاي دنيا بودن و همزمان بي‌پناه بودن. قدرتمند بودن و شكننده بودن توامان. 144 ميليون دنبال‌كننده داشتن و يكه بودن.