دو تيم بوكاجونيورز و ريورپلاته به فينال ليبرتادورس راه يافتند
سوپركلاسيكو به توان دو
علي ولي‌اللهي
ما اين شانس را داريم كه يكي از 50 رويداد ورزشي كه قبل از مرگ بايد ديد را هفته آينده در بالاترين سطح خودش ببينيم؛ آن هم دو بار به صورت رفت و برگشت، در حساس‌ترين و شورانگيزترين مسابقه‌اي كه ممكن است در سرزمين ديوانه‌هاي فوتبال برگزار شود، در امريكاي جنوبي و كشور آرژانتين. اتفاقي كه ما چند هفته پيش انتظارش را مي‌كشيديم، يعني راهيابي دو تيم از تهران به فينال غرب آسيا و برگزاري يك دربي بي‌نهايت جذاب در معتبرترين تورنمنت فوتبالي آسيا، هزاران كيلومتر آن طرف‌تر، در نيمكره جنوبي به وقوع پيوست. براي اولين‌بار دو رقيب سنتي، دو دشمن صدساله، دو تيم پرطرفدار كشور آرژانتين يعني بوكاجونيورز و ريورپلاته به فينال جام قهرماني باشگاه‌هاي امريكاي جنوبي رسيدند. جام ليبرتادورس اين‌بار تماما آرژانتيني خواهد بود و برنده آن از دل دو سوپركلاسيكو بيرون خواهد آمد.
وضعيت دو تيم بوكا و ريور در آرژانيتن خيلي شبيه به سرخابي‌هاي پايتخت خودمان است. آنجا هم هر بچه‌‌اي كه به دنيا مي‌آيد يا طرفدار بوكا مي‌شود يا ريور. اين دو تيم روي هم نزديك به 80 درصد طرفداران فوتبال در آرژانتين را به خودشان اختصاص داده‌اند و در طول دوران حيات‌شان تبديل شدند به 2 غول در فوتبال امريكاي جنوبي و حتي جهان. جنگ ديرينه اين دو تيم البته يك ريشه اجتماعي هم دارد، شبيه جنگ بين همشهري‌هاي مادريد. جنگ بين دارا و ندار. فقير و غني. كارگر و كارفرما. اين جنگ آن‌قدر رو است كه لقب تيم ريورپلاته در آرژانتين ميليونرهاست! و اين در حالي است كه طرفداران قديمي بوكا بيشتر از بين كارگرها بوده‌اند؛ البته كه در اين سال‌ها شايد اين ريشه اجتماعي با توجه به نفوذ سرمايه‌داري و خرج‌هاي هنگفت اين دو تيم ديگر محلي از اعراب نداشته باشد، اما در پس‌زمينه ذهني طرفداران و ناظران همچنان نقش پررنگي ايفا مي‌كند.
دو تيم بوكا و ريور بخش مهمي از تاريخ فوتبال دنيا را ساخته‌اند. با معرفي بزرگ‌ترين ستاره‌هاي مستطيل سبز؛ ستاره‌هايي كه البته دوام چنداني هم در آن تيم‌ها نداشتند، چرا كه تيم‌هاي بزرگ اروپايي بلافاصله بعد از درخشش اين فوتباليست‌ها آنها را با ارقام نجومي راهي فوتبال قاره سبز مي‌كردند. ستاره‌هايي نظير مارادونا و آلفردو دي‌استفانو از سال‌هاي خيلي دور تا هرنان كرسپو و خاوير ساويولا و پابلو آيمار و كارلوس توز و ماسكرانو در سال‌هاي اخير. شايد حضور همين ستاره‌هاي بالقوه و بالفعل يكي از دلايل هميشه جذاب بودن اين مسابقه بوده است. حسابش را بكنيد. دربي باشد. اين ستاره‌ها در تركيب تيم‌ها باشند. امريكاي جنوبي و فوتبال جنون‌آميزش هم باشد، طبيعي است كه چشم‌ها را به خود خيره كند و بيش از 130 كشور جهان بشوند مشتري پر و پا قرصش؛ البته در كشور خودمان به دليل اختلاف زماني بين تهران و امريكاي لاتين معمولا مسابقات اين تيم‌ها يا پخش زنده ندارند يا بسيار بد موقع پخش مي‌شوند، اما خيلي از جاهاي دنيا هر ساله كيف تماشاي رقابت‌هاي اين دو تيم و ساير تيم‌هاي سرزمين فوتبال را از دست نمي‌دهند. تماشاي فوتبالي ناب و هيجان‌انگيز.
اين براي نخستين‌بار است كه سوپركلاسيكو در بالاترين و حساس‌ترين سطح خودش برگزار مي‌شود. دو تيم تا پيش از اين 246 بار با يكديگر روبه‌رو شده بودند كه سهم برد بوكا 88 تا و ريور 77 تا بوده. اما تمام برد و باخت‌هاي قبل از فينال ليبرتادورس در مقابل اين رفت و برگشت حياتي شايد بي‌اهميت جلوه كند. بردن در اين فينال براي هواداران اين دو تيم حكمي جز مرگ و زندگي نخواهد داشت. هر دو تيم راه سختي براي رسيدن به فينال طي كرده‌اند. ريور در مرحله نيمه‌نهايي در يك بازي فوق جنجالي موفق شد گرميو برزيل را شكست دهد و پا به ديدار نهايي بگذارد تا شانس بردن جام براي چهارمين بار را داشته باشد؛ ديداري كه تا دقيقه 90 تيم برزيلي فاتح آن بود و يك پنالتي بحث‌برانگيز توسط VAR باعث شد شاگردان مارچلو گالاردو به لطف گل زده در خانه حريف برنده شوند. در انتهاي مسابقه هم هواداران برزيلي دردسرهاي زيادي براي بازيكنان مهمان و داور ايجاد كردند. آن طرف بوكا البته كار راحت‌تري در نيمه‌نهايي داشت و موفق شد در مجموع با نتيجه 4 بر2 پالميراس برزيل را از پيش رو بردارد. شاگردان گيرمو باروس با يك برد دو هيچ و يك تساوي 2 بر 2 توانستند تيم فيليپه اسكولاري را از گردونه رقابت‌ها حذف كنند و بليت فينال را به دست بياورند. اين يازدهمين باري است كه بوكا راهي ديدار نهايي مي‌شود و مي‌تواند با برتري مقابل رقيب سنتي هم هفتمين قهرماني خودش را به دست بياورد و هم پرافتخارترين تيم امريكاي جنوبي لقب بگيرد. فعلا اينيپندنته از آرژانتين با هفت قهرماني و بدون نايب قهرماني در صدر پرافتخارترين تيم‌هاي منطقه امريكاي لاتين قرار دارد.
قطعا فارغ از جنگ داخلي فوتبال كه در فينال رخ خواهد داد، صعود دو تيم از آرژانتين به فينال يك پيروزي بزرگ براي فوتبال اين كشور به حساب مي‌آيد؛ موفقيتي كه بعد از ناكامي در جام جهاني مي‌تواند وجهه از دست رفته آلبي سلسته را برگرداند. توفيقي كه بزرگ بودنش با توجه به حذف دو نماينده برز يل، رقيب سنتي آرژانتيني‌ها در فوتبال به دست آمده. با تمام اين تفاسير ديروز خبري در رسانه‌هاي فوتبالي دنيا منتشر شد كه دل هواداران ريور را خالي كرده. اينكه احتمال دارد تيم محبوب‌شان به دليل تخلف انضباطي فينال را از دست بدهد. داستان از اين قرار است كه گالاردو در حالي كه از حضور روي نيمكت تيمش در بازي برگشت نيمه‌نهايي محروم بوده، بين دو نيمه به رختكن تيمش رفته و دستوراتي به بازيكنان داده. ضمنا او از طريق وسايل راديويي با نيمكت تيمش در طول بازي در تماس بوده. به همين خاطر باشگاه گرميو شكايتي را تنظيم كرده و كنفدراسيون فوتبال امريكاي جنوبي هم پرونده شكايت برزيلي‌ها را به جريان انداخته. شايد به همين دليل است كه اين كنفدراسيون از اعلام نام ورزشگاه ميزبان بازي برگشت خودداري كرده.
ديدار رفت فينال روز 10 نوامبر در ورزشگاه خانگي بوكا يعني لا‌بومبونرا برگزار خواهد شد و ديدار برگشت 14 روز بعد در زمين ديگر تيم فيناليست.