ادامه از صفحه اول
لزوم يك گفت‌وگو
همواره از سوي مردم به واسطه تكاليفي كه بر عهده مسوولان گذاشته‌اند، مطرح شده و از اين بابت است كه مسوولان بايد دايما خود را در معرض پرسش و پاسخ قرار دهند تا از اين طريق نقاط ضعف و قوت هم براي حاكمان و هم براي مردم مشخص شود و اين انتظار در ميان مردم وجود دارد كه از سوي مسوولان پاسخ‌هاي مقتضي درباره عملكردشان ارايه شود. در اين راستا وقتي شخصيتي در جايگاه آقاي جهانگيري پيشنهاد گفت‌وگو با مردم مطرح مي‌شود، در درستي اين پيشنهاد هيچ شك و شبهه‌اي وجود ندارد اما اين موضوعي نيست كه به واسطه چهل سالگي انقلاب بايد به سمت آن حركت كنيم، بلكه از زماني كه در جمهوري اسلامي دولت تشكيل داديم بايد به اين ماموريت مهم عمل مي‌كرديم. هرچند اين باور وجود دارد كه در گفت‌وگو با مردم تاخير داشته‌ايم، اما واقعيت اين است كه در اين مسير تاخيري نبوده است، چراكه از همان ابتدا مسوولاني كه به پاسخگويي باور داشتند، اين امر را انجام دادند اما هرچه از انقلاب فاصله گرفتيم طبقه جديدي در حاكميت شكل گرفت كه اين طبقه براي پايداري هرچه بيشتر خود واقعيت‌ها را كتمان كرد و خود را از پاسخگويي به مردم معاف دانست. امروز بخش قابل توجهي از فساد مالي، اجتماعي و سياسي كه رخ مي‌دهد به اين دليل است؛ كساني كه موقعيت‌هايي در حوزه‌هاي قدرت كسب مي‌كنند، اگر بخواهند پايبند به گفت‌وگو با مردم باشند، نمي‌توانند اوضاع را به نفع خود رقم بزنند؛ اين بيماري، بيماري قدرت‌طلبي است كه همه مسوولان در معرض آن قرار دارند. از اين‌رو توصيه‌هاي رهبري و پيش از ايشان امام(ره) اين است كه مسوولان بايد خود را خادم مردم بدانند و احساس نكنند كه پست و مقام اعتباري به آنها مي‌بخشد، بلكه اعتبار آنها از ميزان رضايت مردم خواهد بود، لذا مسوولان اگر به وظايف و تعهدات خود پايبند باشند و خود را همواره پاسخگو به مردم بدانند اين امر زينت كار آنها خواهد بود؛ اگر مسوولان نظام همگي بر اين مدار حركت كنند، قطعا مردم قدردان آنها خواهند بود.
وضعيت شيعيان در خاورميانه و سياست‌هاي سعودي
در سال 2006 نقشه جالبي توسط مجله نيروهاي مسلح منتشر شد و تارنماي مجله در سال 2013 آن را با نام «مرزهاي خون» دوباره منتشر كرد. يك افسر بازنشسته ارتش امريكا به نام رالف پيترز در اين نقشه مرزهاي خاورميانه را با توجه به حدود و ثغور اقليت‌هاي قومي و قبيله‌اي (فقط بزرگ‌ترين آنها و نه همگي) دوباره ترسيم مي‌كند و پيشنهاد مي‌كند كه انجام اين كار مي‌تواند باعث كاهش تنش در منطقه بشود. براساس اين نقشه مشهور، بعضي از كشورها دست نخورده باقي مي‌مانند، اما به عنوان مثال عربستان سعودي به چند كشور تقسيم شده كه يكي از آنها كشور عربي شيعه است كه دربرگيرنده منطقه قطيف در عربستان سعودي و تمام بحرين است. با توجه به تنش‌هاي 50 سال گذشته و جنگ‌هاي تمام‌عيار در منطقه، ميزان تضعيف كشورها با كشمكش‌هاي داخلي، به‌علاوه زمينه‌سازي براي مداخله كشورها در امور داخلي يكديگر، حرف پيترز قابل تأمل است.