• ۱۴۰۳ يکشنبه ۱۶ ارديبهشت
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
صفحه ویژه

30 شماره آخر

  • شماره 4343 -
  • ۱۳۹۸ دوشنبه ۲۶ فروردين

ترامپ با دستگيري آسانژ و استردادش به امريكا به چه چيزي مي‌رسد

رييس‌جمهور امريكا به دنبال كشتار آرام

اوون جونز ترجمه فريده وكيلي

حكومت‌هايي كه در سرزمين‌هاي بيگانه مرتكب جنايت مي‌شوند به حداقل رضايت واهي اتكا مي‌كنند. نيل به اين رضايت‌مندي رويكردهاي مختلف دارد؛ يكي از آنها «بيگانه» خواندن قربانيان و مخدوش كردن انسانيت آنها ‌است. آنها مي‌خواهند روي جنايت‌هاي خارج از مرز خود سرپوش بگذارند تا مردم كشورشان، همچنان توهمي از امنيت داشته باشند. چون اگر مردم اين كشورها تصور كنند كه جنايت‌هاي جنگي در سرزمين‌هاي ديگر مثل عراق و در قبال مردمي صورت گرفته كه شبيه خود آنها هستند و زندگي مانند آنها يا همسايگان‌شان دارند، رنج و كشتاري كه سياستمداران‌شان به وجود مي‌آورند تحمل نمي‌كنند. رويكرد ديگر حكومتي‌ مانند امريكا كه وارد جنگ كشورهاي ديگر مي‌شوند اين‌ است كه تصويري خيانتكار از طرفين خارجي متجاوز يا نيروهاي متحد آنها ارايه مي‌دهند تا خيال خودشان را بابت پيگيري‌هاي بعدي راحت كنند و هميشه بهانه‌اي داشته باشند. استراتژي آخر هم لاپوشاني عواقب جنگ‌هاي خارجي است؛ تا اطمينان حاصل كنند مردم از اعمالي كه تحت نام آنها صورت مي‌گيرد ناآگاه هستند...

داستان استرداد جوليان آسانژ به امريكا هم به دليل همين استراتژي است. در سال 2010، سرباز امريكايي «چلسي منينگ» صدها هزار مدارك طبقه‌بندي شده مربوط به جنگ‌هاي عراق و افغانستان به رهبري امريكا، مراسلات وزارت امور خارجه امريكا و زندانيان دربند خليج گوانتانامو را دانلود مي‌كند. نقش ادعايي آسانژ كمك به منينگ در گشودن رمز ورود و دسترسي به شبكه كامپيوتري وزارت دفاع امريكا است.

قهرمان واقعي اين داستان منينگ است. ماه گذشته او به دليل امتناع از شهادت در دادگاه رسيدگي به ويكي‌ليكس دستگير شد و چهار هفته در انفرادي به‌سر برد و اكنون نيز زنداني است. اتفاقي كه در حاشيه خبرهاي مربوط به آسانژ چندان ديده نشد، اما به دليل كار بزرگي كه اين قهرمان انجام داده و براي آزادي رسانه ما بايد خواهان آزادي او باشيم.

آنچه فاش شد بخشي از هولناكي جنگ‌هاي پس از يازده سپتامبر است. يكي از آنها نشان مي‌داد كه چگونه يكي از پرسنل نيروي هوايي امريكا پس از سلاخي ده‌ها انسان بي‌گناه، از جمله دو پرسنل عراقي خبرگزاري رويترز، مي‌خندد و بي‌شرمانه ادعا مي‌كند در دفاع از خود بود. ساير پرونده‌ها نشان مي‌دهند كه چگونه نيروهاي تحت رهبري امريكا صدها غير نظامي را در افغانستان مي‌كشند و مرگ آنها را حذف مي‌كنند. تلگرامي ديگر فساد دادگاه زين‌العابدين بن‌علي ديكتاتور تونسي حمايت شده از جانب غرب را افشا مي‌كند، كه با كمك به اعتراض‌كنندگان، سرنگون مي‌شود.

مي‌گويند آسانژ براي پرونده تجاوز به زن سوئدي تحت پيگرد است. اما پرونده واقعي آسانژ اين نيست و اصل موضوع همان پرده‌برداري از جنايت‌هايي است كه امريكا در عراق و افغانستان انجام داده. اين موضوع به‌طور گسترده‌ در شبكه‌هاي مجازي تكرار شده است كه پرونده زن سوئدي مدعي تجاوز توسط مسوولان بسته شده است. اين كاملا گمراه‌كننده است: «در سال 2017 بازرسان پرونده به اين نتيجه رسيدند كه «در اين مرحله ادامه بازرسي امكان‌پذير نيست»، زيرا آسانژ در سفارت اكوادور نگهداري مي‌شود، اما اگر خود را در اختيار قرار دهد قابل پيگيري است».

ادعاي آزار جنسي توسط دومين زن سوئدي در سال 2015 نيز به دليل انقضاي محدوديت زمان طرح موضوع توسط مسوولان كنار گذاشته مي‌شود. اگر پرونده دوباره فراخوانده شود، آسانژ بايد به اتهام خود در سوئد بدون تهديد استرداد به امريكا پاسخ دهد. پرونده سوئدي بايد كاملا فارغ از تلاش براي استرداد باشد. هرچند مخالفت با سياست‌هاي راست ليبرالي آسانژ كاملا منطقي به‌نظر مي‌رسد، ولي با اصل موضوع عدالت كاملا بي‌ارتباط است. در اينجا حاميان رده بالاي هيلاري كلينتون نيز هستند كه قادر به پذيرش قصور در ايدئولوژي «مركزي» خود در آشفته‌بازار سياسي نيستند و هنوز به دنبال يافتن مقصر براي شكست سال 2016 خود هستند و متعاقب آن با خوشحالي در انتظار زوال آسانژ در زندان ايالات‌متحده دونالد ترامپ خواهند نشست.

اما بايد با تمام وجود به استرداد آسانژ به امريكا اعتراض شود. قابل ذكر است كه دولت اوباما خود به اين نتيجه رسيد كه پيگرد قانوني آسانژ به دليل انتشار مدارك، آزادي مطبوعات را به‌طور جدي به مخاطره مي‌اندازد. مساله اما تلاش براي ترساندن كساني است كه جنايات رخ داده توسط آخرين ابرقدرت باز‌مانده جهان را افشا مي‌كنند. امريكا مي‌خواهد جنايات خود را پنهان نگه‌دارد تابتواند آنها را با معافيت از مجازات ادامه دهد: به همين دليل، ماه گذشته، ترامپ دستور اجرايي را امضا كرد كه به موجب آن هواپيماهاي بدون سرنشين، كه استفاده از آنها در افغانستان، سومالي، يمن و پاكستان به‌شدت افزايش يافته است، مرگ غيرنظاميان را استتار كنند.

پروژه ترامپ اين است: كشتار آرام. زيرا مردمي كه از كشتار مردم بي‌گناه توسط دولت خود بي‌اطلاع هستند فشاري را هم براي متوقف كردن آن اعمال نمي‌كنند. براي توقف اين جنايات كه هم‌چنان ادامه دارد، اين استرداد و زمينه ترسناكي كه عامدانه فراهم مي‌كند، بايد در هم بشكند.

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون