نگاهي به تاريخچه توليد ترياك در افغانستان
افغانستان از سال ۱۹۹۲ به عنوان بزرگ‌ترين توليدكننده ترياك (گياه خشخاش) در جهان شناخته مي‌شود. بزرگ‌ترين قطب‌هاي توليدي ترياك در جهان عبارتند از: مثلث طلايي (ميانمار، لائوس و تايلند)، هلال طلايي (افغانستان، ايران و پاكستان)، مكزيك در امريكاي مركزي و كلمبيا واقع در امريكاي جنوبي. توليد ترياك در افغانستان از سال ۲۰۰۱ پس از حمله نظامي ايالات‌متحده امريكا و ناتو به اين كشور رشد بيشتري يافته است. براساس اطلاعات اداره موادمخدر و جرم سازمان ملل متحد (UNODC) ميزان كشت و توليد فصلي خشخاش در بين سال‌هاي ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ (سال‌هاي حضور نيروهاي امريكايي و ناتو) به بيشترين ميزان خود در برابر هر سال حكومت طالبان تا سقوط آنان، رسيد. در سال ۲۰۰۷ زمين‌هايي كه براي توليد خشخاش در افغانستان به كار مي‌رفت از ميزان زمين‌هايي كه براي پرورش كوكايين در
امريكاي جنوبي مورد استفاده قرار مي‌گرفت، بيشتر بود. در سال ۲۰۰۷، ۹۲درصد از حشيش و ترياك جهان در افغانستان توليد مي‌شد. ارزش جهاني اين صنعت غيرقانوني در سال ۲۰۱۲،
۷۰ ميليارد دلار در سطح جهاني برآورد شد. در سال ۲۰۰۷ ارزش كل ترياك توليد شده در افغانستان بالغ بر ۴ ميليارد دلار بود كه تنها يك‌چهارم آن به كشاورزان افغان مي‌رسد و مابقي به جيب فرماندهان نظامي، جنگ‌سالاران افغان و قاچاقچيان موادمخدر مي‌رود. اگرچه در سال ۲۰۰۴ فتواي صادره از سوي علماي افغانستان، توليد و مصرف ترياك را مخالف قواعد شريعت اسلامي دانستند و براي آن مجازات درنظر گرفتند، توليد موادمخدر در اين كشور، از زمان جنگ افغانستان رو به افزايش گذاشته و امروز در بالاترين سطح خود در طول تاريخ اين كشور است. سال‌ها جنگ و درگيري در افغانستان، عدم امنيت، نابودي زيرساخت‌هاي اقتصادي و عدم بازسازي و توسعه اقتصادي جامعه افغانستان، سبب شده تا افغانستان به عنوان بزرگ‌ترين توليدكننده ترياك در جهان شناخته شود. مناطق جنوبي استان‌هاي قندهار و ولايت هلمند در نزديكي مرز با پاكستان بيشترين ميزان توليد خشخاش را دارد كه از سمت ولايت هلمند به سوي پاكستان و ايران اين قاچاق صورت مي‌گيرد. هرات نيز كه داراي مرز مشترك با شمال‌شرق ايران است نقش مهمي را در قاچاق ترياك ايفا مي‌كند.