اهل كرمان نيست!

اشتباه فكر مي‌كنيم كه «هوشنگ مرادي‌كرماني» اهل روستاي «سيرچ» كرمان است.

او نه اهل سيرچ است نه ايران. حال ديگر او اهلي از همه جاي زمين است.

بي‌ترديد مرادي‌كرماني مشهور‌ترين داستان‌نويس كودك و نوجوان در ايران و جهان است. او يگانه است.

اين يگانگي ربطي ندارد به جوايز جورواجوري كه از نهاد‌هاي فرهنگي و هنري جهان گرفته است.

حتي ربطي به جوايز مختلفي هم كه در ايران گرفته، ندارد.

اين يگانگي بيشتر ناظر به كيفيت آثار اوست.

مرادي‌كرماني با خلق شخصيت «مجيد» مشهورترين شخصيت داستان‌هاي كودك و نوجوان ايران و نخستين شخصيت داستان‌هاي به‌هم ‌پيوسته را در ادبيات كودك و نوجوان ايران ترسيم مي‌كند.

شخصيتي كه در طول اين سال‌ها بار‌ها نويسندگان ديگر او را به عاريت گرفته‌اند (اگرچه اين اثر در آغاز براي نوجوانان نوشته نشده بود).

مجيد و داستان‌هايش تبديل به خاطره مشترك بين‌نسلي ما شده است. پسربچه‌اي با كوله‌باري از تلخكامي‌ها و آرزوها، سختكوش و پرتوان، تلاش مي‌كند تا گليم خودش را از سيلاب تيره‌بختي‌ها بيرون بكشد.

مرادي‌كرماني در كنار آثار داستاني پراهميتش كتاب ديگري هم دارد به اسم «شما كه غريبه نيستيد.» اين كتاب بعد از «سنگي بر گوري» جلال آل‌احمد دومين اتوبيوگرافي داستان‌نويسان ايران است و نخستين زندگينامه خودنوشت نويسندگان ادبيات كودك و نوجوان ايران.

صداقت و صميميتي كه در زبان اين كتاب است، ستودني است. اين شيوه بيان، يك انتخاب زيركانه تكنيكي نيست. اصلا خود خود مرادي‌كرماني است.

نوعي صداقت روستايي نجيبانه و معصوم كه شايد به سختي بتوان مشابهي براي آن پيدا كرد.

احتمالا آنهايي كه او را از نزديك مي‌شناسند حرفم را تصديق مي‌كنند كه مرادي‌كرماني بعد از مدت‌ها زندگي در شهر هنوز نتوانسته شهري شود.

انگار همان پسربچه پاكدل و بي‌نقاب روستايي است.

هوشنگ مرادي‌كرماني نويسنده‌اي براي ما، نسل ما و براي نسل‌هاي فردا و فرداتر است.