ائتلاف بدون برنده
اسماعيل گرامي‌مقدم
با نزديك‌تر شدن به دوم اسفند 1398 و برگزاري انتخابات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي و با توجه به اين موضوع كه نظام و رفتار انتخاباتي داراي چارچوب تحزب و نظام حزبي نيست به تبع آن هر پيروزي و شكستي در انتخابات‌هاي پيشين مي‌تواند زمينه‌ساز و سبب به وجود آمدن آرايش‌ها و ائتلاف‌هاي سياسي جديد در انتخابات پيش رو باشد. آنچنان كه شاهد هستيم در انتخابات دوره گذشته رياست‌جمهوري جريان اعتداليون و جريان اصلاح‌طلب بعد از ساليان متمادي ائتلاف كردند. لذا اين تصور طبيعي است كه در طرف جناح مقابل نيز با توجه به اجماعي كه در جريان اصلاح‌طلب است شاهد يك اجماع و ائتلاف نو‌ظهور باشيم. بنابراين احتمالا مي‌توان اين ائتلاف را در جريان مقابل و در ميان آقايان قاليباف و احمدي‌نژاد تصور كرد كه بعد از منتشر شدن اخبار اين ديدار احتمال اين ائتلاف بيش از پيش قوت گرفته است. دو سوي اين ائتلاف به دنبال آن هستند تا به يك هم‌افزايي در انتخابات يازدهمين دوره مجلس شوراي اسلامي دست يابند. اما به نظر مي‌رسد بر سر دستيابي به اين هدف موانعي وجود دارد. آن‌گونه كه به نظر مي‌رسد مادامي كه طرف‌هاي اين ائتلاف
-كه در اين مورد آقايان قاليباف و احمدي‌نژاد هستند-گفتمان شان مطالبه‌محور و با رويكردي مردم نباشد؛ مردم رويكرد مناسبي به ائتلاف آنها نخواهند داشت و اين عدم مقبوليت منجر به عدم دستيابي به اهداف مد نظر دو سوي اين ائتلاف مي‌شود. از سوي ديگر آقاي قاليباف
3 دوره در انتخابات رياست‌جمهوري شركت كردند و در هر 3 دوره شكست خوردند؛ همچنين در مورد آقاي احمدي‌نژاد نيز بايد گفت كه حتي صلاحيت ايشان جهت حضور در انتخابات قبلي تاييد نشد؛ بنابراين مي‌توان تصور كرد در صورتي كه اين ائتلاف نيز شكل بگيرد، اين هم‌افزايي و ائتلاف منجر به برد نخواهد شد و تنها وحدتي را شكل خواهد داد كه مي‌تواند به جريان همگرايي اصولگرايان كمك كند. البته نمي‌توان ناديده گرفت كه اگر اين اتئلاف در جريان اصولگرايي انجام شود، توان آن را خواهد داشت كه بر جريان اصلاح‌طلب تاثيرگذار باشد.