برخيز و اول بكش (250)
فصل بيست و چهارم
«فقط يك كليد، خاموش و روشن» اخراجي‌ها
نويسنده: رونن برگمن / ترجمه: منصور بيطرف
آهود باراك، رييس ستاد‌اي دي اف، آلترناتيو متفاوتي را پيشنهاد داد و آن اخراج دسته جمعي فعالان حماس به لبنان بود. سرتيپ داني ياتوم، سرپرست فرمانده مركزي اي‌دي‌اف گفت، «ما روش‌هاي زيادي را عليه حماس امتحان كرده بوديم و به چند دليل به نظر ما رسيد كه اخراج به لبنان به شدت بر انگيزه تروريست‌هايي كه ما اخراج‌شان مي‌كنيم و نيز درباره آنهايي كه در آينده مجبور به فكر كردن به آنها خواهيم بود، صدمه وارد خواهد كرد.»
اين تصميم مساله‌سازي شد؛ چه از لحاظ اخلاقي، قانوني و عملي. اي‌دي‌اف و شين‌بت اميدوار بودند كه قبل از اينكه جهان متوجه آن بشود اين عمليات را مخفي به اجرا در آورند، به همين خاطر تحت فشار زمان قرار گرفتند. با طلوع 16 دسامبر، آنها حدود 400 مظنون به ارتباط با حماس را بازداشت كردند كه حتي يك نفر از آنها به طور مستقيم با آخرين عمل تروريستي مرتبط نبود. چشمان آنها را بستند و دستبند زدند سپس آنها را سوار اتوبوس‌ها كردند و به سمت مرز لبنان بردند.
اما اخبار عمليات به هر ترتيب به خارج درز كرد و در اسراييل تعدادي از «سمن»ها به علاوه خانواده برخي از اخراجي‌ها براي توقف اين عمليات به دادگاه عالي دادخواست دادند كه كاروان اتوبوس‌ها را براي چندين ساعت به تعويق انداخت. دفتر دادستان كل با اين اعتقاد كه اخراج يك جنايت جنگي است از قبولي نمايندگي دولت امتناع كرد و شخص باراك - رييس ستاد - مجبور شد براي توضيحات و قانع كردن قضات به دادگاه برود.
او موفق شد اما در همين حال يك رسوايي جهاني بروز پيدا كرد. مشخص شد كه تقريبا يك‌چهارم افرادي كه سوار بر اتوبوس كرده‌اند تا اخراج بشوند اشتباه بوده است و آنها افرادي نبوده‌اند كه شين‌بت در نظر داشته آنها را اخراج كند. در همين حال، لبنان هم مرزهايش را بست و اتوبوس‌ها در سرزمين «هيچكس» ميان حوزه امنيتي كه توسط اسراييل به سمت جنوب كنترل مي‌شود و قلمرويي كه توسط نيروهاي ارتش لبنان و حزب‌الله به سمت شمال كنترل مي‌شود، گير افتاده بودند.
پليس نظامي اي‌دي‌اف به هر كدام از اخراجي‌ها 50 دلار پول نقد، يك كت، دو پتو داده بود و سپس آنها را وادار كرد تا از اتوبوس پياده شوند، چشم بندهاي‌شان را برداشت و دستبند پلاستيكي را باز كرد. سپس آنها اتوبوس‌ها را به سمت اسراييل برگرداندند. اخراجي‌ها در نهايت در چادرهايي در مرج‌الظهور در نزديكي شهرك دروزه حسبيه اقامت كردند. در وهله اول دولت لبنان با وجود ميلش مانع هرگونه تلاش توسط صليب سرخ براي ياري رساندن به اخراجي‌ها شد تا اندوه اخراجي‌ها شديدتر و مايه شرمساري بيشتر دولت اسراييل بشود.آن طور كه گفته شده بود اخراج در واقع يك ضربه جدي به حماس بود. در اين مرحله، دو رهبر ارشد آن، ياسين و شهاده در زندان‌هاي اسراييل بودند و مابقي رهبران آنها حالا در چادرهاي اردوگاه دورافتاده، زير سرما و بادهاي شديد در مرز لبنان، بدون برق، وسايل ارتباطاتي، خيس و ناتوان بودند.اما يك هفته بعد از اخراج وضعيت به طور دراماتيك عوض شد؛ وقتي يك گروه از لبنان به ديدار آنها آمدند. رهبر اين گروه خودش را وافيق صفا از حزب‌الله معرفي كرد و به نيابت از دبيركل حزب‌الله، سيد حسن نصرالله خوشامد گفت و پرسيد كه آيا اخراجي‌ها به كمكي نياز دارند يا خير؟
توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه