ادامه از صفحه اول
نويد رهايي و آزادي
افراطي‌گري جرياني است كه برداشتي خشونت‌طلبانه و راديكال از دين ارايه مي‌كند. اين جريان نيز با ارايه چهره‌اي جنگ‌طلب و ستيزه‌جو از حسين بن علي(ع) مي‌كوشد رفتارهاي خشن خود را توجيه كند. آنان بدون توجه به داده‌هاي تاريخي او را همچون يك شورشي خشونت‌طلب معرفي مي‌كنند كه براي رسيدن به هدف خود تنها شمشير را مي‌شناسد.
نوانديشي ديني با نقد اين سه برداشت تحريف‌آميز، در مرحله بعد مسووليت ارايه تفسيري درست از عاشورا را دارد كه بتواند الگويي براي زندگي امروز شيعه باشد. مرزبندي با اين سه جريان به عنوان نخستين گام راهگشاي چنين تفسيري خواهد بود.
در اين تفسير حسين بن علي(ع) به عنوان الگويي براي مقاومت و ايستادگي در برابر استبداد نوپاي اموي معرفي مي‌شود كه از راه كودن‌سازي توده، آلوده كردن بزرگان و سركوب آزاديخواهان در پي تحكيم پايه‌هاي خود بود. حسين بن علي(ع) نوعي سياست رهايي را نويد مي‌داد كه بر اخلاق مقاومت استوار بود. او در برنامه خود همه تدبيرهاي عقلاني لازم براي جلوگيري از خونريزي را انديشيد، ولي هنگامي كه در دو راهي ذلت و شهادت قرار گرفت، در خون خود غلتيد. نداي او بر تارك تاريخ همچنان به گوش مي‌رسد: آزاد زي بشر، آزاد زي بشر!
بدهي شهرداري روي ميز
قطعي و گزارش آن تقديم رييس‌جمهور شده است. از سويي علاوه بر بدهي‌ها به بانك‌ها و پيمانكاران و اشخاص حقيقي و حقوقي ديگر، موضوع ديگر نابساماني‌ها و بي‌انضباطي‌هاي مديريت شهري در گذشته؛ مربوط به بحث املاك شهرداري مي‌شود. اين بخش شامل دارايي‌هاي شهرداري است كه در دروه قبل در اختيار افراد حقيقي و حقوقي قرار گرفته كه به رقمي نزديك به 2 هزار ملك مي‌رسد كه شهرداري تاكنون فقط توانسته 100 مورد آن را بازپس بگيرد.
گرچه حكم قضايي تخليه بسياري از اين املاك نيز صادر شده است، بخشي از اين املاك نيز در اختيار بخش‌هاي مختلف شهرداري مانند سراهاي محله و شوراياري‌هاست كه متاسفانه تعدادي از آنها به دليل انحراف از اختيارات و وظايف‌شان، عملا از اين ساختمان‌ها و املاك استفاده‌هاي شخصي و خارج از چارچوب كاري‌شان مي‌كنند. بخشي از اين املاك نيز در دست اشخاص ذي‌نفوذ است كه داراي ان‌جي‌او هستند و املاك را پس نمي‌دهند. متاسفانه عملكرد مديريت دوره پيشين به گونه‌اي بوده كه اين واگذاري‌ها به يك روال عادي بدل شده بود و براساس آن قراردادهاي خارج از ضابطه طولاني‌مدت براي واگذاري آنها بسته شده است. براي همين هم بود كه در ابتداي ورود به شورا يك طرح دو فوريتي تصويب كرديم كه براساس آن شهرداري بدون اخذ مجوز از شورا اجازه واگذاري ملك به هيچ فرد حقيقي يا حقوقي را ندارد. بدين‌ترتيب اميدواريم با ارايه گزارش قطعي بدهي دوره پيشين مديريت شهري بتوانيم هم پيگير تخلفات صورت‌گرفته باشيم و هم بتوانيم با برنامه‌ريزي در خصوص پرداخت بدهي‌هاي باقيمانده، شهر و شهرداري را از زير فشاري كه امروز در زير آن كمر خم كرده، نجات دهيم.
محرم و آيين‌هايش
در واقع اسب‌سواري كه روزي ورزشي براي طبقه بالا بود، امروز به خاطر برگزاري اين مراسم در ماه محرم براي طبقه متوسط هم قابل ورود شده است. خانواده‌اي را در نوش‌آباد مي‌شناسم كه از قديم‌الايام تعزيه‌دار بودند و تعزيه‌اي مخصوص روز عاشورا داشتند. در برگزاري تعزيه خود چند قطعه و گوشه مي‌خواندند و اين تعزيه‌ها و قطعه‌ها مستلزم نواختن ني بودند. 60 70 سال پيش اين خانواده از اطراف نوش‌آباد ني‌زني پيدا مي‌كردند تا براي اين تعزيه‌ها ني بزنند، اما حالا طوري شده است كه افراد اين خانواده خود تبديل به گروه موسيقي شده‌اند و به شكل تخصصي به برگزاري موسيقي با سازهاي بادي مي‌پردازند. خانواده‌هاي ديگري نيز به همين سمت و سو‌ها آمده‌اند و در محرم در دسته‌هاي تعزيه فعاليت مي‌كنند و در روزهاي ديگر سال نيز همين فعاليت‌ها را به شكل جدي ادامه مي‌دهند. اين نكته‌اي است كه از گذشته تاكنون ادامه پيدا كرده است كه برگزاري مراسم عزاداري محرم در كنار خود فعاليت‌هايي را تعريف مي‌كند كه اين فعاليت‌ها به شغل و منبع درآمد افراد بدل مي‌شوند. يكي ديگر از اين هنرها و فعاليت‌ها بيرق‌دوزي است كه در اين هنر ظرافت بافت روي پارچه اهميت بسيار بالايي دارد. در اردبيل بيرق‌دوزي اهميت بسياري دارد و جزيياتي مثل متن روي بيرق، طول و ابعاد جمله‌ها و بيرق‌ها، نوع دسته علم و ديگر جزييات آن هر كدام تشريفات خاص خود را دارند. در واقع هفت دسته بزرگ اردبيل مراسم و آيين‌هايي دارند كه با جزييات مخصوص به خود تعريف مي‌شوند و در اين ميان در اين دسته‌ها بيرق‌ها و علامت‌هايي با تاريخ و تاريخچه طولاني هم يافت مي‌شود. يكي ديگري از مراسم‌هايي كه به بيرق‌دوزي مربوط مي‌شود و از همان خانواده است، مراسم خيمه‌دوزي و خيل عرب در نوش‌آباد است. اين مراسم يادآور خاكسپاري شهداي كربلا به دست قبيله بني‌اسد است. طبق اين آيين روز 8 محرم خيمه‌هايي را كه با ظرافت بسيار دوخته شده‌اند در ميدان خيمه‌گاه برپا مي‌كنند و روز يازدهم بخشي از اين خيمه‌ها را به شكل نمادين آتش مي‌زنند و بعد خيل عرب مي‌آيد و مراسم عزاداري برگزار مي‌شود. طبق همين مراسم صنعت خيمه‌دوزي در اين شهر رونق بسياري پيدا كرده است. اگر بخواهيم اين مراسم و آيين‌ها را بشمريم اين يادداشت به درازا مي‌كشد، اما هر منطقه بنا به اقتضاي خود آيين خاصي دارد و در زندگي ساكنان منطقه به‌طور مستقيم اثر مي‌گذارد.