ادامه از صفحه اول
اروپا در مسير فروپاشي اعتماد
حاضر نيستند، كوچك‌ترين هزينه‌اي براي دستاوردهاي حاصل از برجام بپردازند. جمهوري اسلامي ايران با اين شعار وارد برجام شد كه برجام بازي برد- برد براي همه طرف‌ها باشد. اما اگر قرار باشد كه بقيه طرف‌ها فقط منافع حاصل از اجراي برجام را برداشت كنند و جمهوري اسلامي ايران فقط تعهدات آن را بر دوش بكشد، طبيعي است كاهش تعهدات برجامي اولين قدمي است كه ايران بردارد. جمهوري اسلامي ايران بارها اعلام كرده كه در صورت اجراي تعهدات از سوي بقيه ايران هم راه بازگشت را باز گذاشته است. ايران به هيچ‌وجه دنبال افزايش تشنج در روابط خودش با ديگر كشورها به ويژه با كشورهاي عضو اتحاديه اروپا نيست. اروپا بايد دست‌كم اقداماتي عملي جهت اعتمادسازي انجام دهد و نمونه‌اي از اقداماتي را كه مي‌تواند باعث ايجاد اطمينان خاطر ايران شود را اجرا كند و براي بازسازي اعتمادي كه باعث توافق برجام شد، تلاش كند. بايد باز هم تاكيد كرد كه ايران خواهان تشنج در روابط خود با طرف‌هاي اروپايي نيست و علاقه‌مند به حل و فصل منطقي و ديپلماتيك اين مسائل است، اين اروپايي‌ها هستند كه تاكنون گام‌هاي عملي قابل اعتنا براي جلب اعتماد برنداشته‌اند. ايران تلاش مي‌كند از منافع ملي خودش در چارچوب قواعد، قوانين و نرم‌هاي بين‌المللي دفاع كند و حتي گام‌هايي كه تاكنون در چارچوب كاهش تعهدات برجامي برداشته شده نه تنها بر اساس حق مصرح ايران در اين توافق است بلكه هيچ قانون و تعهد بين‌المللي ايران را نقض نمي‌كند و در مرزهاي معاهدات بين‌المللي از جمله ان‌پي‌تي و حتي پروتكل‌هاي الحاقي آن انجام شده كه ايران آن را پذيرفته است. اگر اروپايي‌ها احساس خوشايندي نسبت به اين قضيه ندارند، بهتر است كارنامه يك سال و نيم گذشته خودشان را مرور كنند و ببينند كه تاكنون اقدام مثبت و سازنده‌اي در قبال اجراي تعهدات برجامي‌شان مقابل ايران انجام نداده‌اند و در اجراي وعده‌ها و تعهدات تعلل كرده‌اند.
بازي بي‌هزينه با منافع ملي
امروز شرايط به گونه‌اي است كه مخالفان در زبان ساده‌تر مي‌گويند نبايد ماشين اقتصادي ايران از خيابان گروه ويژه اقدام مالي عبور كند، به فرض كه اين اظهارات آنان را پذيرفتيم ولي ماشين اقتصاد ايران درصورت عدم عبور از اين خيابان بايد از كدام مسير براي رسيدن به مقصد حركت كند؟ استقلال نظام جمهوري اسلامي، توليدمحوري و عدم وابستگي به خارج از كشور جزو اصولي است كه همه مسوولان فارغ از تمايلات جناحي و سياسي‌شان با آن موافقند ولي منافع ايران و مردم را نبايد فراموش كرد. متاسفانه اوضاع به گونه‌اي است كه مخالفت آسان است و بي‌هزينه ولي امروز بايد مشخص شود كه اعضاي مجمع تشخيص مصلحت نظام با تشخيص كدام مصلحت و در نظرگيري بايدهاي كدام جامعه، بدون ارايه راه‌حلي مشخص و روشن در مقابل تصويب لوايح در ارتباط با گروه ويژه اقدام مالي ايستاده‌اند و معتقدند كه سكوت بهترين راه‌حل است.